29 marca br. zastępca sekretarza amerykańskich wojsk lotniczych (US Air Force, USAF) ds. zakupów, technologii i logistyki, Andrew P. Hunter, poinformował członków podkomisji taktycznych sił lotniczych i lądowych Izby Reprezentantów, że anulowano program ARRW (Air-launched Rapid Response Weapon), w ramach którego spółka Lockheed Martin opracowała pocisk AGM-183A z hipersoniczną głowicą szybującą.
Grafika: Lockheed Martin
W piśmie skierowanym do prawodawców, urzędnik USAF poinformował, że po zakończeniu fazy prototypowania, siły zbrojne nie zamierzają zamawiać w spółce Lockheed Martin seryjnych egzemplarzy pocisków hipersonicznych AGM-183A ARRW. Do zakończenia tej fazy pozostały dwie próby w locie z pozostałymi zakontraktowanymi prototypami, które zaplanowano na ten rok. Wcześniej oczekiwano bowiem na wprowadzenie nowego systemu uzbrojenia na wyposażenie USAF już w III kwartale bieżącego roku.
Hunter stwierdził jednak, że program ARRW dostarczył USAF dużej liczby danych telemetrycznych i doświadczeń, które zostaną wykorzystaną przy kolejnych programach uzbrojenia tej klasy.
Tymczasem dzień wcześniej, 28 marca br. sekretarz USAF Frank Kendall potwierdził doniesienia prasy branżowej, że najnowszy, drugi pełny test (All-Up-Round) prototypu AGM-183A, przenoszonego przez bombowiec strategiczny B-52H Stratofortress z 13 marca br. faktycznie zakończył się fiaskiem. Przed komisją środków finansowych Izby Reprezentantów powiedział, że próba nie zakończyła się sukcesem i że program miał trochę problemów w procesie testowania. Kendall od jakiegoś czasu wyrażał sceptycyzm co do programu z powodu jego kolejnych niepowodzeń podczas testów.
O ile pierwszy test All-Up-Round z 9 grudnia 2022 był w pełni udany, tak jak dwa testy przyspieszacza rakietowego z 13 lipca i 14 maja, to wcześniej odnotowano porażki. Ogólnie, z powodu niepowodzeń przy pierwszych próbach (z 5 kwietnia, 29 lipca i 17 grudnia 2021), program ARRW był opóźniony względem pierwotnego harmonogramu o około 11 miesięcy. Niemniej, sukcesem zakończyły się próba odłamkowo-burzącej głowicy bojowej z 7 lipca 2021 oraz udana symulacja ataku pociskiem celu, w ramach ćwiczenia pk. Northern Edge, na początku maja 2021.
Zdjęcie: USAF
Za rozwój i próby systemu odpowiadały centra doświadczalne AFTC (Air Force Test Center), centrum testów uzbrojenia marynarki wojennej NAWCWD (US Naval Air Warfare Center Weapons Division), biuro programowe ARRW w Departamencie Obrony oraz spółka Lockheed Martin Missiles and Fire Control – główny projektant i wykonawca pocisku na podstawie umowy bazowej o wartości 480 mln USD z 13 sierpnia 2018.
Zgodnie z deklaracjami Lockheed Martin z ubiegłego miesiąca, spółka miała być gotowa do rozpoczęcia pełnoskalowej produkcji seryjnej pocisków, w liczbie kilkudziesięciu egzemplarzy rocznie, w nowym zakładzie zbudowanym w tym celu w Courtland w stanie Alabama.
AGM-183A ARRW miał przenosić szybujący pocisk hipersoniczny z głowicę konwencjonalną z prędkością od Ma6,5 do Ma8 i na dystansie, szacowanym przez ekspertów, na co najmniej 1000 mil (1609 km) i czasie 10-12 minut. Oprócz B-52H, miały zostać z nimi zintegrowane zmodernizowane samoloty B-1B Lancer oraz nowo wdrażane samoloty wielozadaniowe F-15EX Advanced Eagle.
W zamian USAF chcą skupić się na programie opracowania napędowego hipersonicznego pocisku manewrującego o kryptonimie HACM (Hypersonic Attack Cruise Missile). 23 września 2022 wybrano oferty spółek Northrop Grumman Corporation i Raytheon Missile & Defense. Projekt HACM zakłada opracowanie pocisku napędzanego silnikiem strumieniowym z ponaddźwiękową komorą spalania (scramjet), co ma umożliwić długotrwałe utrzymanie lotu z prędkością hipersoniczną, czyli powyżej Ma5. USAF wymaga osiągnięcia gotowości operacyjnej w 2027.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.