21 maja podczas spotkania prezydentów USA i Korei Południowej, Joe Bidena i Moon Jae-ina w Waszyngtonie poinformowano, że Stany Zjednoczone znoszą wszystkie istniejące limity dotyczące rozwoju broni rakietowej przez Seul. Otwiera to drogę dla Republiki Korei na zwiększenie istniejące potencjału rakietowego, dotąd ograniczanego przez porozumienia bilateralne z USA.
Na spotkaniu prezydentów USA i Korei Płd., Joe Bidena i Moon Jae-ina w Waszyngtonie poinformowano, że Stany Zjednoczone znoszą wszystkie istniejące limity dotyczące rozwoju broni rakietowej przez Seul / Zdjęcie: Agency for Defense Development
Podczas konferencji prasowej prezydent Moon Jae-in ogłosił zakończenie obowiązywania wytycznych dotyczących pocisków rakietowych, a decyzję administracji prezydenta Joe Bidena określił jako symboliczną i istotną dla bezpieczeństwa narodowego Republiki Korei. Podkreślił przy tym zaangażowanie i solidarność rządu amerykańskiego w tym zakresie, przypominając także niedawną umowę dotyczącą dalszego stacjonowania amerykańskich sił zbrojnych w tym państwie, zawartą jeszcze z administracją prezydenta Donalda Trumpa.
Komentatorzy nazwali decyzję o zniesieniu jakichkolwiek limitów rakietową suwerennością Korei Południowej, zwłaszcza, że prezydent Moon Jae-in jest postrzegany jako zwolennik zbrojeń rakietowych, co zresztą jest realizowane w ostatnich latach – jednak dotąd podlegały one restrykcjom.
Na konferencji prasowej potwierdzono również zobowiązanie Korei Płd. Do tzw. umowy o kontroli operacyjnej (operational control, OPCON) sił zbrojnych tego państwa wobec Stanów Zjednoczonych na wypadek wojny z Koreą Północną.
Dotychczasowe porozumienie, Мissile Development Guideline, zawarte jeszcze w 1972, weszło w życie w 1979 jako dwustronna umowa pomiędzy rządem Republiki Korei i USA. Narzucało ono ograniczenia dla sił zbrojnych Korei w zakresie masy głowicy bojowej i zasięgu rozwijanych pocisków rakietowych. Porozumienie pozwoliło na eksport technologii pocisków ziemia-powietrze MIM-14 Nike Hercules do Korei na potrzeby rozpoczętego w grudniu 1971 programu rakietowego kr. Paekkom (pol. niedźwiedź polarny), przy jednoczesnych ograniczeniu potencjału bojowego z przyczyn politycznych. W latach 1990. w ramach programu Bulgomsa-eob (pol. niedźwiedź brunatny) pozyskano z kolei technologie rakietowe z Rosji.
Jednak z uwagi na rozwój północnokoreańskiego potencjału rakietowego i jądrowego, umowa Мissile Development Guideline była przedłużana pięciokrotnie i aktualizowana na korzyść Seulu. Początkowo, ograniczenia dotyczyły zasięgu pocisków do 180 km, a masa ich konwencjonalnych głowic bojowych do 500 kg. Ostatni raz umowa została zaktualizowana w 2012, gdy Waszyngton zgodził się na zwiększenie możliwości rażenia rakiet balistycznych z 300 do 800 km, oraz na zwiększenie masy ich głowic z 500 do 1000 kg (Korea Płn.: pierwszy od roku test rakietowy).
Wojska lotnicze Republiki Korei (Daehanminguk Gong-gun, ROKAF) dysponują arsenałem pocisków balistycznych Hyunmu-2B o wydłużonym zasięgu z 300 km do 500 km, których pierwszy test odbył się 3 czerwca 2015, a także Hyunmu-2A o zasięgu 300 km. W rezerwie pozostają jeszcze starsze Hyunmu-1 o zasięgu 180 km. Obecnie trwa program rozwojowy i próby pocisku Hyunmu-4 o zasięgu 800 km (Korea Południowa przetestowała Hyunmu-4).
Ponadto, ROKAF mają na wyposażeniu, niepodlegające ograniczeniom, pociski manewrujące Hyunmu-3A o zasięgu 500 km, Hyunmu-3B o zasięgu 1000 km, Hyunmu-3C o zasięgu 1500 km i opracowują wariant Hyunmu-3D o zasięgu 3000 km (pociskami Hyunmu-3 dysponuje także marynarka wojenna). ROKAF mają na wyposażeniu także amerykańskie pociski balistyczne MGM-140 Army Tactical Missile System (ATacMS) w wariantach Block I o zasięgu 165 km i Block IA o zasięgu 300 km.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.