4 grudnia wycofano z eksploatacji w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych (US Air Force, USAF) pocisków manewrujących dalekiego zasięgu Boeing AGM-86C/D CALCM (Conventional Air-Launched Cruise Missile). Uroczystość kończąca ich służbę odbyła się w bazie lotniczej Barksdale w Luizjanie, gdzie stacjonuje 2. Skrzydło Bombowe.

B-52H Stratofortress przenosił maksymalnie 20 pocisków AGM-86B/C/D. Dwanaście na wysięgnikach pod skrzydłami, a osiem w wyrzutni rewolwerowej w komorze bombowej

B-52H Stratofortress przenosił maksymalnie 20 pocisków AGM-86B/C/D. Dwanaście na wysięgnikach pod skrzydłami, a osiem w wyrzutni rewolwerowej w komorze bombowej

Demontaż ostatnich operacyjnych pocisków, przenoszonych przez bombowce strategiczne B-52H Stratofortress, rozpoczęto 20 listopada. Zadania CALCM przejmą całkowicie pociski AGM-158B JASSM-ER (Joint Air-to-Surface Standoff Missile-Extended Range).

Do 2030 zostaną wycofane ostatnie pociski rodziny Boeing AGM-86B z głowicami termonuklearnymi W80-1 o mocy regulowanej od 5 do 200 kT. Wcześniej jednak część z nich została przerobiona i wyposażona w systemy CHAMP (Counter-Electronics High Power Microwave Advanced Missile Project) przeznaczone do niszczenia sprzętu elektronicznego przeciwnika (CHAMP w służbie, 2019-05-23).

AGM-86B zastąpią pociski manewrujące LRSO (Long-Range Stand-Off) z głowicami nuklearnymi. Nowe modele wypełnią także zadania wycofanych w 2012 pocisków General Dynamics/Raytheon AGM-129A ACM (Advanced Cruise Missile), także wyposażonymi w głowice W80-1 (LRSO dla B-52H, 2019-03-15).

Opis
AGM-86C/D i AGM-86B, napędzał silnik turboodrzutowy Williams International F107-WR-101 o ciągu 2,7 kN. Zasięg pocisków był tajny, ale dla konstrukcji z głowicami konwencjonalnymi wynosił co najmniej 1100 km. W przypadku AGM-86B sięgał 2400 km.

Pocisk manewrujący AGM-86B wyposażony w głowicę jądrową. Wprowadzony w 1982, zbudowano 1715. Konwencjonalny AGM-86C pojawił się w 1991 (powstało 239), jego zmodyfikowana odmiana AGM-86D w 2001 (zbudowano 50). W latach 1986-2012 przebudowano 622 AGM-86B do wariantów C/D / Zdjęcia: USAF

Pocisk manewrujący AGM-86B wyposażony w głowicę jądrową. Wprowadzony w 1982, zbudowano 1715. Konwencjonalny AGM-86C pojawił się w 1991 (powstało 239), jego zmodyfikowana odmiana AGM-86D w 2001 (zbudowano 50). W latach 1986-2012 przebudowano 622 AGM-86B do wariantów C/D / Zdjęcia: USAF

AGM-86C/D otrzymały nowy system naprowadzania. Zamiast systemu zliczeniowego Litton i systemu porównywania terenu z zapisaną w pamięci komputera matrycą TERCOM (Terrain Contour Matching) zostały wyposażone w wielokanałowy GPS, wspomagany przez nawigację inercyjną.

Pociski AGM-86C Block 0 osiągnęły wstępną gotowość operacyjną w styczniu 1991. Debiut bojowy nastąpił podczas operacji Sekretna Wiewiórka, która była preludium do rozpoczęcia wyzwalania Kuwejtu spod okupacji Iraku. Siedem bombowców B-52G Stratofortress, które wystartowały 16 stycznia 1991 z Barksdale, wystrzeliło wówczas 35 pocisków na cele w Iraku. Był to pierwszy w historii atak z użyciem pocisków manewrujących kierowanych za pomocą sygnału GPS.

Następnie pociski były wykorzystywane bojowo podczas operacji Pustynna Burza (1991), Pustynne Uderzenie (1996), Pustynny Lis (1998) w Iraku, Siły Sprzymierzone (1999) w Jugosławii, Trwała Wolność (2001) w Afganistanie oraz Iracka Wolność (2003) w Iraku.

W międzyczasie opracowano zmodernizowany AGM-86D Block 1 wyposażony w większą 1360-kg głowicę penetrującą, która zastąpiła 545-kg odłamkowo-burzącą. Wprowadzono też ulepszony układ naprowadzania.