Broń hipersoniczna dla B-1B Lancer

7 kwietnia szef amerykańskiego Dowództwa Lotnictwa Uderzeniowego (Air Force Global Strike Command, AFGSC) gen. Timothy Ray poinformował w wywiadzie dla portalu branżowego Air Force Magazine o planach integracji bombowców strategicznych B-1B Lancer z napędowymi pociskami hipersonicznymi Lockheed Martin AGM-183A, opracowywanymi w ramach programu ARRW (Air-launched Rapid Response Weapon).

AGM-183A jako uzbrojenie B-1B ma być rozwiązaniemumożliwiającym prowadzenie precyzyjnych uderzeń na dalekich dystansachprzekraczających możliwosci pocisków manewrujących AGM-158B JASSM-ER (oficjalnie ponad 926 km). Dlatego, po zaplanowanym na 2021, wycofaniu 17 z 61 bombowców B-1B, pozostałe zostaną gruntownie wyremontowane, a część z nich zmodernizowana. Powyższe prace są niezbędne, także z uwagi na obecną, niską gotowość operacyjną tych samolotów oraz wprowadzenie restrykcji dotyczące zakazu lotów na niskich pułapach i ograniczenie rocznego nalotu pilotów (Niska gotowość Lancerów, 2019-08-01).

Modernizacja ma obejmować montaż ośmiu zewnętrznych węzłów uzbrojenia na kadłubie. Warto zauważyć, że pierwotnie B-1B miały mieć po dwa węzły do przenoszenia pocisków manewrujących dalekiego zasięgu AGM-86B ALCM, wyposażonych w głowice termonuklearne W80-1 o mocy regulowanej od 5 do 200 kT. Jednak kolejne traktaty START pomiędzy USA a Rosją zakazały przenoszenia broni jądrowej przez te samoloty. Obecnie samoloty mają tylko jeden węzeł, przeznaczony do przenoszenia zasobnika celowniczego AN/AAQ-33 Sniper ATP. 

Jak powiedział gen. Ray, do przenoszenia AGM-183A zostałaby dostosowana co najmniej jedna eskadra bombowców. Warto w tym miejscu zauważyć, że liczebność samolotów w eskadrach różni się i w rzeczywistości nie jest stała (czyli etatowa, licząca 18 samolotów). Według danych z ostatnich lat, eskadry liczyły od 10 do 19 samolotów. Samoloty znajdują się na wyposażeniu 9. i 28. Eskadry z 7. Skrzydła Bombowego AFGSC z bazy lotniczej Dyess w Teksasie oraz 34. i 37. Eskadry z 28. Skrzydła Bombowego AFGSC z bazy lotniczej Ellsworth w Dakocie Południowej.

W sierpniu 2019, w ramach 412. Skrzydła Testowego USAF z bazy lotniczej Edwards w Kalifornii, przeprowadzono próby z możliwością wykorzystania sześciu dodatkowych zewnętrznych węzłów dla B-1B, a także zmodyfikowanych komór bombowych i wyrzutnią rewolwerową CSRL (Common Strategic Rotary Launcher), wykorzystywaną obecnie do użycia pocisków manewrujących AGM-158B JASSM-ER i przeciwokrętowych AGM-158C LRASM. 412. Skrzydło Testowe, obecnie wyposażone w dwa B-52H, wkrótce otrzyma sześć B-1B, które odciążą je podczas prób z AGM-183A. Testy zostaną zrealizowane w ciągu 3-5 lat.

Gen. Ray dodał, że niektóre samoloty będą wymagać prac modernizacyjnych w dużym zakresie, ale może to raczej wynikać z ich znacznego zużycia eksploatacyjnego (był to jeden z powodów zakazu lotów na niskich pułapach, co nadmiernie obciąża płatowiec). Choć integracja B-1B z AGM-183A nie została ujęta w projekcie budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2021, kilka wariantów przeprowadzenia takich prac jest obecnie analizowanych. Generał dodał, że tak jak wcześniej planowano, z AGM-183A zostaną zintegrowane bombowce B-52H. Po modernizacji największe amerykańskie bombowce zostana wyposażone w nowe silniki, radar AESA, awionikę, systemy łączności klasy Link 16, system diagnostycznego wszystkich instalacji pokładowych czy systemy walki radioelektronicznej soft-kill i hard-kill oraz modyfikację zasobnika celowniczego AN/AAQ-33 Sniper ATP (Radary AESA dla B-52H, 2019-07-12; B-52J ujawniony, 2018-08-28).

Analiza
Co ciekawe, już wcześniej przedstawiciele Departamentu Obrony USA informowali, że brane pod uwagę jest uzbrojenie bombowców strategicznych B-1B i B-52H w pociski hipersoniczne, przenoszone zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz kadłubów. W przypadku B-1B istniałaby możliwość przenoszenia nawet 31 pocisków AGM-183A: 8 na węzłach i 23 w trzech komorach bombowych, dzięki wyrzutniom rewolwerowym CSRL. Brane pod uwagę są także mieszane ładunki, razem z opracowywanym na zlecenie agencji DARPA, hipersonicznym pociskiem manewrującym o napędzie strumieniowym w ramach projektu HAWC (Raytheon i Northrop Grumman budują HAWC, 2019-06-19).

W rzeczywistości nie jest jasne, jaka będzie masa bojowa AGM-183A. Podczas próby z czerwca 2019 z jego odpowiednikiem gabarytowo-masowym wykorzystano ciężką belkę uzbrojenia o nośności 2270 kg (5000 funtów), zainstalowaną pod skrzydłem B-52H. Warto dodać, że AGM-86B ma masę 1430 kg, a oryginalne węzły, przed traktatem START, dla B-1B miały pozwolić na udźwig dwóch z nich (Oblot AGM-183A ARRW, 2019-06-15).

Warto przypomnieć, że B-52H zostaną zintegrowane także z nowymi pociskami manewrującymi dalekiego zasięgu LRSO, wyposażonymi w głowice termonuklearne. Jednocześnie, 4 grudnia 2019 wycofano ze służby ostatnie konwencjonalne pociski manewrujące dalekiego zasięgu AGM-86C/D CALCM. Dlatego wprowadzenie AGM-183A wypełni powstałą w ten sposób lukę w zakresie możliwości rażenia celów za pomocą uzbrojenia konwencjonalnego. Należy dodać, że USAF pracuje także nad konwencjonalnym pociskiem trzeciej generacji AGM-158D JASSM-XR o zasięgu nawet 1600 km. Będzie to jednak pocisk poddźwiękowy (LRSO dla B-52H, 2019-03-15; CALCM wycofane, 2019-12-05; JASSM-XR o jeszcze większym zasięgu, 2018-09-13).