We wtorek, 8 sierpnia br., podczas wydarzenia Space and Integrated Air, Missile Defense (SMD) Symposium w Huntsville w Alabamie, przedstawiciel amerykańskich wojsk lądowych (US Army) po raz pierwszy publicznie ujawnił, że USA przekazały walczącej Ukrainie, wraz z bateriami systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej MIM-104 Patriot, cztery typy pocisków przechwytujących.
Zdjęcie: wojska lotnicze Sił Zbrojnych Ukrainy
Podczas prezentacji zorganizowanej przez biuro programowe US Army PEO Missiles and Space (Program Executive Office) zaprezentowano systemy rakietowe w Siłach Zbrojnych Ukrainy z donacji amerykańskich. Slajd prezentujący listę opublikował na portalu dziennikarz branżowy Brian Everstine z portalu Aviation’s Week.
A breakdown of what the Army's PEO Missiles and Space have provided Ukraine. #SMDSymposium pic.twitter.com/jRHFm6ZE9x
— Brian Everstine (@beverstine) August 8, 2023
Do dziś, Ukraina otrzymała co najmniej dwie baterie systemu Patriot, po jednej od Niemiec i USA, wraz z dwiema wyrzutniami niderlandzkimi (i zadeklarowanymi 4 maja br. kolejnymi). Dodatkowe wyrzutnie dostarczyły 9 sierpnia br. Niemcy – co obiecano 11 lipca. Ponadto, 11 czerwca br. dyrektor generalny amerykańskiej spółki RTX (głównego integratora systemu Patriot) Greg Hayes ujawnił, że do końca 2024 Ukraina otrzyma pięć kolejnych zestawów tego systemu obronnego (nie ujawniając źródeł finansowania zakupu).
Debiut bojowy systemu Patriot w Ukrainie nastąpił w nocy z 4 na 5 maja br.
Z dotychczasowych informacji było wiadomo, że sojusznicy przekazują Ukrainie wraz z zestawami rakietowe pociski przechwytujące PAC-3 CRI (Patriot Advanced Capability-3 Cost Reduction Initiative) – wskazywały na to chociażby szczątki tych rakiet odnajdywane w Kijowie podczas obrony miasta przed rosyjskimi zmasowanymi atakami rakietowo-dronowymi. Natomiast w pakietach pomocy wojskowej, ogłaszanych przez Departament Obrony z 25 lipca, 27 czerwca, 9 czerwca, 31 maja oraz 4 kwietnia, informowano ogólnie o dodatkowej amunicji do tych zestawów.
Teraz pełne światło na sprawę rzucili Amerykanie. I tak dowiadujemy się, że Siły Zbrojne Ukrainy otrzymały cztery typy pocisków:
- PAC-2 Guidance Enhanced Missile-Cruise (GEM-C);
- PAC-2 Guidance Enhanced Missile-Tactical (GEM-T);
- PAC-3 Cost Reduction Initiative (CRI);
- PAC-3 Missile Segment Enhancement (MSE).
Pociski systemu Patriot, typy wyrzutni i liczba poszczególnych typów pocisków dla jednostki ognia / Grafika: Lockheed Martin
Największym zaskoczeniem są dostawy tych ostatnich, a więc PAC-3 MSE, gdyż są to najnowsze i najnowocześniejsze pociski używane w zestawach Patriot i wydawało się, że USA nie zaryzykują dostaw z uwagi na fakt, że szczątki pocisków podczas pracy obrony powietrznej mogą wpaść w ręce Rosjan. Z drugiej znowu strony, testy poligonowe nie zastąpią wykorzystania w realnych działaniach bojowych. Warto dodać, że we wspomnianym artykule z The Wall Street Journal z 11 czerwca br., dowódca 96. brygady obrony powietrznej wojsk lotniczych SZ Ukrainy płk Serhij Jaremenko ocenił skuteczność systemu Patriot na 90%. Co ciekawe, do systemu MIM-104 Patriot, po doświadczeniach ukraińskich, mają zostać wprowadzone bliżej nieokreślone modyfikacje, co w świetle nowych informacji, jest interesujące.
Pocisk PAC-3 MSE jest rozwinięciem PAC-3 CRI i został opracowany w celu zwiększenia możliwości systemu Patriot w zakresie przechwytywania rakietowych pocisków balistycznych. W ramach projektu otrzymały one mocniejsze silniki rakietowe. Poprawiono też ich osiągi, takie jak zasięg i pułap przechwytywania.
PAC-3 MSE mogą być używane do niszczenia celów manewrujących, takich jak pociski samosterujące oraz załogowe i bezzałogowe statki powietrzne. Są pozbawione klasycznej głowicy bojowej z ładunkiem wybuchowym. Do niszczenia celów wykorzystując energię kinetyczną (hit-to-kill).
Elementy pocisków PAC-3 MSE powstają w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr 1 z Łodzi – chodzi o komory startowe stanowiące podstawową obudowę konstrukcyjną pocisku PAC-3 MSE oraz interfejs między pociskiem a elementami układu wyrzutni. 27 lutego br., w ramach mowy offsetowej I fazy programu Wisła, Lockheed Martin złożyła pierwsze zamówienie produkcyjne w Wojskowych Zakładach Uzbrojenia (WZU), spółce Polskiej Grupy Zbrojeniowej (PGZ). Za 7 mln zł zakłady z Grudziądza wyprodukują sterowniki ogrzewania (heater controller units), które są jednym z kluczowych komponentów wyposażenia naziemnego pocisków PAC-3 MSE.
Z kolei pocisk przechwytujący PAC-2 GEM-T, oznaczony też jako TBM (Theater Ballistic Missile) został wprowadzony na wyposażenie US Army w 2006, niemniej dostawę 230 z 376 zamówionych pocisków rozpoczęto rok wcześniej. Jak wskazuje nazwa TBM, pocisk jest przeznaczony do zwalczania przede wszystkim rakietowych pocisków balistycznych średniego zasięgu (taktyczno-operacyjnych), a w wariancie PAC-2 GEM-C także pocisków manewrujących i statków powietrznych.
GEM-T/C jest głęboko zmodernizowanym pociskiem MIM-104C/D (lub PAC-2), który otrzymał zapalnik zbliżeniowy, nowy odbiornik radiolokacyjny o zwiększonej dokładności oraz nowe elementy elektroniki oparte o technologię stałokrystaliczną. W 2018 pociski zostały wyposażone w bardziej trwały cyfrowy nadajnik wykorzystujący technologię azotku galu (GaN), co ma zredukować koszty eksploatacyjne pocisków.
The Air Force of the Ukrainian Armed Forces released a video for the Anti-Aircraft Missile Forces Day. It showed the Patriot complex with notes about the three helicopters shot down on May 13 — that day in the Bryansk region of Russia, there was a mass fall of aircraft. The… pic.twitter.com/VixgWTllgB
— Feher_Junior (@Feher_Junior) July 3, 2023
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.