Piąta umowa produkcyjna na pociski PAC-3 dla Polski

W poniedziałek, 31 lipca br., Dowództwo Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC), w imieniu Departamentu Obrony USA, podpisało umowę o wartości 556 114 935 USD (2,26 mld zł) ze spółką Lockheed Martin na produkcję kolejnej partii rakietowych pocisków przechwytujących rodziny PAC-3 (Patriot Advanced Capability-3) na potrzeby zestawów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych średniego zasięgu MIM-104 Patriot, których odbiorcami będzie, oprócz US Army, osiem państw: Bahrajn, Kuwejt, Polska, Katar, Republika Korei, Szwajcaria, Tajwan i Zjednoczone Emiraty Arabskie (Struktura polskiej obrony powietrznej).

Zdjęcie: Lockheed Martin

Zgodnie z aneksem, prace będą realizowane w Lake Mary, Clearwater, Pinellas Park, Dunedin i Ocala (Floryda), Huntsville (Alabama), Foothill Ranch i Glendale (Kalifornia), Joplin (Missouri), Wichita (Kansas), Phoenix (Arizona), Vergennes (Vermont), Elma (Nowy Jork), Camden (Arkansas), Chelmsford (Massachusetts), Grand Prairie i Lufkin (Teksas) z terminem do 31 grudnia 2032. Cała kwota zamówienia pochodzi z funduszy programu FMS (Foreign Military Sales) dla wyżej wymienionych państw z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2023 (Integracja PAC-3 MSE z okrętowym Systemem Walki Aegis).

Choć informacja z zamówienia tego nie precyzuje, to Lockheed Martin obecnie produkuje dwa modele pocisków przechwytujących z rodziny PAC-3: starsze PAC-3 CRI (Cost Reduction Initiative) i najnowsze PAC-3 MSE (Missile Segment Enhancement). W przypadku Polski pewnym jest, że umowa dotyczy tych drugich. Warto zauważyć, że w ramach amerykańskiej i niemieckiej pomocy wojskowej, do użytkowników pocisków PAC-3 CRI dołączyła w tym roku Ukraina, która z powodzeniem używa ich przeciwko rosyjskim środkom napadu powietrznego (Pierwsze strzelanie PAC-3 MSE z niemieckiego zestawu Patriot, PAC-3 MSE z nowym oprogramowaniem sterującym).

28 marca 2018 Polska złożyła zamówienie na 208 pocisków rakietowych PAC-3 MSE, a także 8 testowych w ramach dostawy dwóch baterii zmodernizowanego systemu MIM-104F Patriot PAC-3+ (Post-Deployment Build 8, PDB 8) ze zintegrowanym systemem dowodzenia obroną powietrzną IBCS (Integrated Battle Command System) w ramach I fazy programu Wisła.

Pierwsza umowa produkcyjna na pociski PAC-3 MSE dla Polski została zawarta pomiędzy Departamentem Obrony USA a amerykańską spółką Lockheed Martin, 28 lutego 2019, a kolejna 30 stycznia 2020. Z kolei 30 kwietnia tego samego roku została zawarta wielomiliardowa umowa ramowa na produkcję tychże pocisków dla US Army i odbiorców zagranicznych (w tym Polski). Czwarta umowa w tej sprawie została zawarta 29 grudnia 2022.

Natomiast o dostawie pierwszej partii zamówionych pocisków do Polski poinformowano 9 marca 2023. Tymczasem, 28 czerwca br., Polska otrzymała zgodę na zakup kolejnych sześciu baterii Patriot za maksymalnie 15 mld USD (61,63 mld zł) w ramach II etapu programu Wisła. Pakiet obejmuje także 644 pociski PAC-3 MSE.

PAC-3 MSE jest rozwinięciem PAC-3 CRI (Cost Reduction Initiative) i został opracowany w celu zwiększenia możliwości systemu MIM-104 Patriot w zakresie przechwytywania rakietowych pocisków balistycznych. W ramach projektu otrzymały one mocniejsze silniki rakietowe. Poprawiono też ich osiągi, takie jak zasięg i pułap przechwytywania.

PAC-3 MSE mogą być używane do niszczenia celów manewrujących, takich jak pociski samosterujące oraz załogowe i bezzałogowe statki powietrzne. Są pozbawione klasycznej głowicy bojowej z ładunkiem wybuchowym. Do niszczenia celów wykorzystując energię kinetyczną (hit-to-kill).

Elementy pocisków PAC-3 MSE powstają w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr 1 z Łodzi – chodzi o komory startowe stanowiące podstawową obudowę konstrukcyjną pocisku PAC-3 MSE oraz interfejs między pociskiem a elementami układu wyrzutni.

27 lutego br., w ramach mowy offsetowej I fazy programu Wisła, Lockheed Martin złożyła pierwsze zamówienie produkcyjne w Wojskowych Zakładach Uzbrojenia (WZU), spółce Polskiej Grupy Zbrojeniowej (PGZ). Za 7 mln zł zakłady z Grudziądza wyprodukują sterowniki ogrzewania (heater controller units), które są jednym z kluczowych komponentów wyposażenia naziemnego pocisków PAC-3 MSE.