M142 HIMARS
Zdjęcie: Capt. Angelo Mejia, 5th Mobile Public Affairs Detachment, US Army
Zgodnie z opublikowanymi informacjami, rząd w Rabacie wnioskował o 18 wyrzutni M1140 systemu M142 HIMARS, 40 balistycznych pocisków rakietowych dalekiego zasięgu MGM-140 ATacMS (Army Tactical Missile System) w wersji eksportowej M57 ATacMS-U (Unitary) z 221-kg głowicą odłamkowo-burzącą WDU-18/B oraz zapalnikami zbliżeniowymi i uderzeniowymi, 36 pakietów kierowanych pocisków rakietowych M31A2 GMLRS w wersji Unitary z głowicą odłamkowo-burzącą (łącznie 216 pocisków), 36 pakietów kierowanych pocisków rakietowych M30A2 GMLRS (Guided Multiple Launch Rocket System) w wersji AW (Alternative Warhead) z głowicą z kulkami wolframowymi (łącznie 216 pocisków) i 40 pakietów pocisków szkolno-treningowych M28A2 LCRRPRP (Low Cost Reduced Range Practice Rocket Pods).
Ponadto, wnioskowano o 9 pojazdów opancerzonych M1152A1 HMMWV (High Mobility Multipurpose Wheeled Vehicle) do transportu żołnierzy i sprzętu, systemy wymiany informacji IFATDS (Field Artillery Tactical Data Systems), 35 pojazdowych jednokanałowych radiostacji programowalne klasy SINCGARS dalekiego zasięgu VHF z funkcją GPS, 24 pojazdowe radiostacje z funkcją GPS, 18 samochodów ciężarowych transportowo-załadowczych M1084A2 FMTV (Family of Medium Tactical Vehicles), 3 samochody ciężarowe holownicze M1089A2 FMTV, 18 naczep M1095 klasy 5-tonowej, moduły kryptograficzne AN/PYQ-10, 50 nadajników nawigacji satelitarnej AN/PSN-13A DAGR (Defense Advanced Global Positioning System) z wbudowanym modułem kryptograficznym SAASM (Selective Availability Anti-spoofing Module), siatki maskujące i systemy wsparcia, sprzęt pomocniczy, sprzęt do łączności, części zamienne i naprawcze, zestawy testowe, komputery przenośne, sprzęt szkoleniowy i treningowy, publikacje techniczne, wsparcie integracji systemów, dane techniczne, usługi wsparcia technicznego, inżynieryjnego i logistycznego rządu USA i wykonawców umowy ( Lockheed Martin Missiles and Fire Control, L3 Harris Communications, Inc., Raytheon, Cobham Aerospace Connectivity, Oshkosh Defense, AAR Manufacturing, Inc. i AM General) oraz inne powiązane elementy wsparcia logistycznego i programowego. Szacowany całkowity koszt to 524,2 mln USD (2,24 mld zł).
Obecnie, królewskie wojska lądowe Maroka dysponują 36 wieloprowadnicowymi wyrzutniami rakietowymi APR-21 kal. 122 mm (rumuńska wersja BM-21 Grad) i 72 chińskimi PHL-03 kal. 300 mm (kopia BM-30 Smiercz). Co ciekawe, najwyraźniej konkurencją dla M142 HIMARS mają być wieloprowadnicowe wyrzutnie rakietowe PULS (Precise & Universal Launching System), produkcji izraelskiej spółki Elbit Systems, o których ewentualnym zakupie informowały lokalne media 22 lutego br. Tyle dodać, że identyczna izraelska oferta zwyciężyła z amerykańską w ostatnim czasie w Niderlandach oraz wyrzutnie tego typu trafią do Danii (i być może Niemiec).
Jednak jeśli to oferta amerykańska zostanie wybrana i umowa zostanie sfinalizowana, Maroko stanie się kolejnym nowym użytkownikiem zestawów M142 HIMARS, po Rumunii (54 wyrzutnie), Polsce (20 + 486 planowanych), Tajwanie (11 zamówionych), Litwie (8 zamówionych), Łotwie (6 planowanych), Estonii (6 zamówionych) i Australii (20 zamówionych z planami kolejnych ~20). Ponadto, zestawy są na uzbrojeniu sił zbrojnych USA (363 wyrzutnie w US Army i 47 w USMC z planami zwiększenia o 500 kolejnych do 2028), Singapuru (18), Zjednoczonych Emiratów Arabskich (12) i Jordanii (12). Ponadto, Ukraina otrzymała w ubiegłym roku od USA jako pomoc wojskową 20 wyrzutni z obietnicą dostarczenia 18 kolejnych.
AGM-154C JSOW
F-16C zrzuca AGM-154 JSOW nad poligonem w Utah / Zdjęcie: Master Sgt. Michael Ammons, USAF
Druga zgoda Departamentu Stanu USA dotyczy ewentualnej sprzedaży 40 bomb szybujących AGM-154 JSOW w wariancie AGM-154C, makiet gabarytowo-masowych DATM (Dummy Air Training Missile) i bomb szkolno-treningowych CFV (Captive Flight Vehicle). Do tego w pakiecie uwzględniono kontenery transportowe, system planowania misji, wsparcie integracji i testy, szkolenia bezpieczeństwa w zakresie przechowywania amunicji, opracowanie oprogramowania operacyjnego uzbrojenia, transport, narzędzia i sprzęt testowy, sprzęt pomocniczy, części zamienne i naprawcze, publikacje i dokumentację techniczną, szkolenie personelu i sprzęt szkoleniowy, usługi wsparcia inżynieryjnego i logistycznego rządu Stanów Zjednoczonych i wykonawcy umowy (Raytheon Missiles & Defense) oraz inne powiązane elementy wsparcia logistycznego i programowego. Szacowany całkowity koszt to 250 mln USD (1,07 mld zł).
AGM-154C o zasięgu 130 km przenosi głowicę penetrującą, wielostopniową BAE Systems BROACH (Bomb Royal Ordnance Augmented Charge) o masie 250 kg, złożoną z głowic WDU-44 i WDU-45. Jest naprowadzana na cel autonomicznie za pomocą czujnika pracującego w podczerwieni (IIR). Jest przeznaczona do atakowania umocnionych celów stacjonarnych. Weszła na uzbrojenie, początkowo w amerykańskiej marynarce wojennej (US Navy) w 2005.
W czerwcu 2017 USA zgodziły się na eksport 56 AGM-154C do Tajwanu, natomiast w listopadzie 2022 partii 48 pocisków do Finlandii. Do dotychczasowych użytkowników pocisków należy również Polska (F-16C/D Jastrząb), a także Australia, Arabia Saudyjska, Grecja, Kanada, Katar, Niderlandy, Singapur, Turcja i Zjednoczone Emiraty Arabskie (JSOW-ER coraz bliżej).
W przypadku królewskich marokańskich wojsk lotniczych (RMAF), pociski JSOW zostaną zintegrowane z 23 samolotami wielozadaniowymi F-16C/D Block 52+, które przechodzą proces modernizacji do standardu F-16V oraz w przyszłości z 25 nowo wyprodukowanymi F-16C/D Block 70 (równoważnymi dla F-16V). Maroko otrzymało zgodę na modernizację posiadanych i zakup nowych samolotów 25 marca 2019.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.