Filipiny zatwierdziły zakup Super Herculesów

5 marca br. Departament Obrony Filipin poinformował o sfinalizowaniu negocjacji w sprawie zakupu w Stanach Zjednoczonych trzech średnich samolotów transportowych Lockheed Martin C-130J-30 Super Hercules procedurą DCS (Direct Commercial Sales), czyli bezpośrednio od producenta. Co ciekawe, pierwotnie planowano zakup pięciu egzemplarzy (Filipiny chcą C-130J Super Hercules).

Zdjęcie: Lockheed Martin

Negocjacje z Lockheed Martin pomyślnie zakończono 29 grudnia 2022, ale nie poinformowano czy odpowiednia umowa została faktycznie sygnowana, ale zaliczka, w wysokości 108,5 mln USD (480,26 mln zł), miała zostać wpłacona do końca ub. r. (Centrum serwisowe Super Herculesów w Indiach).

Co ciekawe, 12 grudniu ub. r. Air Force Life Cycle Management Center Dowództwa Logistycznego USAF, w imieniu Departamentu Obrony USA, zawarło umowę o wartości 16 327 732 USD (72,273 mln zł) ze spółką PPI Technical Services z Kent w stanie Waszyngton w sprawie budowy i certyfikacji centrum obsługi technicznej łopat śmigieł do samolotów Super Hercules na terytorium Filipin. Umowa ma zostać wykonana do 11 grudnia 2027 roku. W momencie podpisania kontraktu uruchomiono pełne finansowanie (Pierwszy niemiecki KC-130J Hercules).

Przypomnijmy, że 24 października 2021 Izba Reprezentantów parlamentu filipińskiego pod przewodnictwem Allana Velasco zatwierdziła poprawkę do budżetu obronnego na 2022, która zakładał zarezerwowanie środków finansowych na zakup pięciu fabrycznie nowych Super Herculesów, zamiast dwóch używanych C-130H Hercules, które rozważano (natomiast rząd USA oferował nieodpłatne przekazanie jednego). Ostatecznie zamówienie zredukowano do trzech nowych C-130J-30 (Australia kupi nowe Super Herculesy).

Z uwagi na zagrożenia dla ludności cywilnej, takie jak sezonowe tajfuny, ale też zdarzające się trzęsienia ziemi, erupcje wulkanów, powodzie i osuwiska błotne, parlament zażądał gotowości operacyjnej przynajmniej trzech samolotów transportowych, czego nie mogą zapewnić leciwe już samoloty na wyposażeniu sił zbrojnych. Dlatego komisja sił zbrojnych wnioskowała wówczas o 5,5 mld PHP (431 mln zł) jako zaliczkę na zakup nowych samolotów – co zostało zaaprobowane przez deputowanych. Dowódca wojsk lotniczych, gen. Allen Paredes powiedział wtedy, że nowe samoloty są niezbędne nie tylko w kontekście reagowania kryzysowego, ale także transportu wojsk i ładunków (Filipiny zamówiły w Indiach pociski BrahMos).

Obecnie, filipińskie wojska lotnicze (Hukbong Himpapawid ng Pilipinas) dysponują pojedynczymi Herculesami w wersjach C-130B, C-130H i C-130T (inny C-130H rozbił się 4 lipca 2021 podczas lądowania na lotnisku Jolo na wyspie Sulu: 50 osób zginęło, 46 zostało rannych, a 54 przeżyły wypadek).

Samoloty C-130J Super Hercules, jak i ich cztery podstawowe wyspecjalizowane warianty, zostały zakupione przez 18 państw w liczbie ponad 400 egzemplarzy i wylatały dotąd ponad 2 miliony godzin. Transportowy C-130J-30 z wydłużonym kadłubem jest najpopularniejszą konfiguracją samolotu C-130J (taki też został wybrany przez władze filipińskie – przyp. red.). Prototyp C-130J został oblatany 5 kwietnia 1996. W służbie w amerykańskich siłach zbrojnych od 1999. Został opracowany po fiasku programu Advanced Medium STOL Transport, który miał na celu budowę następcy C-130 Hercules. W porównaniu z nim, zmodernizowany model otrzymał m.in. nowe silniki turbośmigłowe Rolls-Royce AE 2100D3 o mocy 4637 KM każdy w miejsce Allison T56-A-15 o mocy 4590 KM, nową kabinę, a niektóre wersje także winglety redukujące zużycie paliwa. Wariant C-130J-30 charakteryzuje się wydłużonym kadłubem z 29,79 do 34,37 m.

Pozyskanie Super Herculesów to jedyny zakup w spółce Lockheed Martin, jaki w ostatnim czasie zaplanowały władze w Manili. 10 września ub. r. media filipińskie informowały, że władze skierowały wniosek w sprawie pozyskania trzeciej partii śmigłowców wielozadaniowych S-70i Black Hawk International, które będą produkowane w zakładach PZL Mielec w Polsce. Wcześniej zamówiono w pierwszej transzy 16 wiropłatów (z tym, że jeden później rozbił się), natomiast w drugiej kolejne 32 egzemplarze. Trzecia partia może liczyć maksymalnie 16 śmigłowców (Umowa na 32 Black Hawki dla Filipin sygnowana).