Przejdź do serwisu tematycznego

Projekt Carrera: Współpraca F-35 z bezzałogowcami według Lockheed Martin

Amerykańska spółka Lockheed Martin ujawniła Projekt Carrera, który zakłada integrację w jednej sieci zarządzania polem walki samolotów załogowych 5. generacji, takich jak F-35, z systemami bezzałogowymi.

15 września br. amerykańska spółka Lockheed Martin ujawniła Projekt Carrera, realizowany przez jej biuro projektowe Skunk Works, który zakłada integrację w jednej sieci zarządzania polem walki samolotów załogowych 5. generacji, takich jak F-35 Lightning II, z powietrznymi systemami bezzałogowymi wyposażonymi w sztuczną inteligencję – w zasadzie chodzi o koncepcję tzw. lojalnego skrzydłowego (Nowa infrastruktura w Skunk Works).

Projekt Carrera zakłada integrację w jednej sieci zarządzania polem walki samolotów załogowych 5. generacji, takich jak F-35, z systemami bezzałogowymi / Grafika: Lockheed Martin

W tym celu spółka inwestuje ze środków własnych kwotę 100 mln USD (473 mln zł). Skunk Works będzie koncentrować się na opracowaniu pakietów systemów sterowania opartych na uczeniu maszynowym, które pozwolą na wdrożenie różnych stopni autonomii systemów bezzałogowych i ich współpracy z samolotami załogowymi. Pierwsze próby w locie mają rozpocząć się stosunkowo szybko, a platformą testową ma być opracowany przez Lockheed Martin bezzałogowiec CMMT (Common Multi-Mission Truck), wcześniej znany jako Speed Racer, który ujawniono w marcu 2021 (Lockheed Martin ujawnia Speed Racer).

20 mln USD (94 mln zł) przewidziano na opracowanie zaawansowanego pakietu czujników i systemów walki radioelektronicznej dla samolotu załogowego oraz modułowych bezzałogowców CMMT. Kolejne 42 mln USD (199 mln zł) przewiduje się na opracowanie nowego pylonu z zasobnikiem dla samolotu załogowego, który będzie wykorzystywał sztuczną inteligencję do sterowania bsl oraz układów transmisji danych opartych o sieci LPI/LPD, 5G i MANET oraz otwartą architekturę systemów łączności dla bsl. Z kolei pozostałe 38 mln USD (180 mln zł) zostanie przeznaczone na opracowanie satelity przekaźnikowego na niskiej orbicie, który zapewni łączność pozahoryzontalną między samolotomami załogowymi a bezzałogowymi oraz włączenie bsl do połączonego systemu dowodzenia CJADC2 (Joint All-Domain Command and Control). Co ciekawe, pierwsze ramy dla Projektu Carrera powstawały już od 2007 (OSIRIS: Lockheed Martin zbuduje sieć 5G dla USMC).

Na początek, Skunk Works skupi się na określeniu podstawowych pożądanych zachowań dla systemu bezzałogowego. Następnie zostanie opracowany sposób, w jaki autonomiczne bsl zostaną włączone w tzw. kill chain, czyli sieci czujników i efektorów, których współpraca ma na celu kolejno wykrycie, namierzenie, identyfikację i zniszczenie przeciwnika za pomocą optymalnie dobranych zasobów. Następnie bsl zostaną włączone do jeszcze szerszej sieci, obejmującej także systemu kosmiczne. Już w lipcu br. informowano, że Skunk Works pracuje nad nowatorskim wykorzystaniem satelitów na niskiej orbicie do wsparcia platform powietrznych.

Oczywiście doświadczenie Lockheed Martin w zakresie współpracy platform załogowych z bezzałogowymi jest nie małe, a ostatnio zostało wykorzystane w asystowaniu siłom powietrznym (US Air Force, USAF) w ramach programu lojalnego skrzydłowego Skyborg Vanguard czy podczas demonstracji technologii nadzoru bezzałogowców o kryptonimach Have Raider w 2015 i Have Raider II w 2017, w których użyto zmodyfikowanego NF-16D VISTA, obecnie przeklasyfikowanego na X-62A (Sztuczna inteligencja Skyborg w pierwszym locie, NF-16D VISTA jako X-62A).

Co ciekawe, Skunk Works prowadzi rozmowy z działem Lockheed Martin Missiles and Fire Control, który od strony przemysłowej nadzoruje program Rapid Dragon dla laboratorium badawczego Sił Powietrznych AFRL (Air Force Research Laboratory) i Dowództwa Operacji Specjalnych USAF (Air Force Special Operations Command, AFSOC). Obejmował on test zrzutu spaletyzowanych pocisków manewrujących z rodziny JASSM (Joint Air-to-Surface Standoff Missile), przenoszonych w ładowni samolotu wsparcia operacji specjalnych MC-130J Commando II. Biuro projektowe widzi potencjał zapożyczenia technologii i rozwiązań technicznych, aby mieć możliwości przenoszenia dużej liczby autonomicznych bezzałogowców przez samolot transportowy, które po zrzucie działałyby w roju (Rapid Dragon: Spaletyzowane pociski manewrujące w MC-130J).

Źródło: Lockheed Martin
Źródło: Lockheed Martin

Sprawdź podobne tematy, które mogą Cię zainteresować

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.

Dodaj komentarz

Powiązane wiadomości

X