4 kwietnia w bazie lotniczej marynarki wojennej NAS Patuxent River sfotografowano eksperymentalny lekki samolot odrzutowy Scaled Composites Model 101. Spółka-córka koncernu Northrop Grumman zbudowała dwa demonstratory technologii na zlecenie rządu federalnego, ale jego przeznaczenie pozostaje zagadką. Baza US Navy w stanie Maryland jest najważniejszą instalacją, gdzie testowane są nowe technologie lotnicze.

W projekcie Model 101 zastosowano motylkowy układ ogonowy i skrzydła w kształcie greckiej litery lambda (λ), dzięki czemu uzyskano obniżoną sygnaturę radarową / Zdjęcie: Scaled Composites

W projekcie Model 101 zastosowano motylkowy układ ogonowy i skrzydła w kształcie greckiej litery lambda (λ), dzięki czemu uzyskano obniżoną sygnaturę radarową / Zdjęcie: Scaled Composites

Pierwszy z samolotów o nr rejestracyjnym N401XP, seryjnym 002 i nazwie własnej Phobos został oblatany 11 października 2017 w ośrodku Northrop Grumman w Palmdale na Pustyni Mojave w Kalifornii. Za sterami zasiadł pilot-oblatywacz Pete Siebold. Drugi samolot nosi nazwę Deimos (nr rej. N401XD, nr ser. 001). Nazwami nawiązują do mitologii greckiej – Fobos i Dejmos byli synami boga wojny Aresa.

Założona przez Burta Rutana Scaled Composites zbudowała na początku lat 1990. uzbrojony demonstrator technologii o nazwie Model 151 ARES (Agile Responsive Effective Support). Ostatnie konstrukcje Scaled Composits to największy samolot świata Stratolaunch, opracowany we współpracy z Stratolaunch Systems Corp. i szkolno-treningowy Model 400, oferowany wcześniej w programie T-X dla USAF (Boeing i Saab zbudują następcę T-38 Talon, 2018-09-28).

Oba egzemplarze Model 101 są napędzane pojedynczym silnikiem turboodrzutowym Pratt & Whitney Canada JTD-15D-5D o ciągu 1381 kg, który zapewnia im prędkość Ma0,6 i pułap praktyczny ponad 9100 m. Rozpiętość skrzydeł oraz długość wynoszą po 11,6 m, masa własna 1814 kg, a maksymalna masa startowa 3628 kg. Model 101 może przebywać w powietrzu przez 3 godziny, a jego kadłub został zbudowany w większości z materiałów kompozytowych.Jednak jak dotąd niewiele oficjalnie wiadomo o przeznaczeniu tej konstrukcji.

Analiza
Fotografie z NAS Patuxent ukazują dwie bardzo pojemne komory na dnie kadłuba. Można przypuszczać, że podobnie jak w przypadku Model 151 ARES, służą do przenoszenia różnego rodzaju sensorów. Nachylone ku górze skrzydła także wskazują, że jest to platforma zoptymalizowana tak aby podczas wykonywania ostrych skrętów, systemy obserwacji nie traciły z pola widzenia celu.

Konstrukcja skrzydeł przypomina te, zastosowane w bezzałogowych aparatach latających General Atomics Avenger (Predator C) o napędzie odrzutowym czy zaprezentowanym w ostatnim czasie demonstratorze technologii o kryptonimie Boeing Airpower Teaming System, który powstaje ma powstać w ramach Loyal Wingman – Advanced Development Program (Boeing ujawnia Airpower Teaming System, 2019-02-27).

Niewykluczone zatem, że US Navy, podobnie jak Siły Powietrzne (USAF), może prowadzić własne badania w zakresie opracowywania technologii bsl nowej generacji tzw. lojalnych skrzydłowych. Idea zakłada współpracę z samolotami załogowymi, wykorzystując elementy tzw. sztucznej inteligencji. Laboratorium badawcze Sił Powietrznych AFRL (Air Force Research Laboratory) zainicjowało właśnie program Skyborg, który ma na celu opracowanie uderzeniowo-rozpoznawczego bsl (Skyborg – wirtualny pilot, 2019-03-21).