20 lipca turecka spółka Baykar Makina ujawniła w mediach społecznościowych koncepcję odrzutowego bojowego bezzałogowego statku latającego o nazwie MİUS (Muharip İnsansız Uçak Sistemi, tur. bojowy bezzałogowy system powietrzny), który byłby zdolny do działań z pokładów okrętów. Zapowiedź premiery pojawiła się już 17 lipca. Warto zauważyć, że po raz pierwszy akronim MİUS pojawił się już w 2015 i dotyczył bbsl o zupełnie innej konfiguracji, niż zaprezentowany samolot (Pocisk przeciwradiolokacyjny Roketsan Akbaba).
Turecka spółka Baykar Makina ujawniła koncepcję odrzutowego bojowego bezzałogowego statku latającego o nazwie MİUS, który byłby zdolny do działań z pokładów okrętów
Obecnie rozpatrywany samolot ma być napędzany pojedynczym ukraińskim silnikiem turbowentylatorowym Iwczenko-Progress AL-25TLT, który zapewni mu prędkość poddźwiękową (w przyszłości w toku rozwoju konstrukcji ma zostać przekroczona prędkość Ma1). Silniki zostały zamówione wraz z turbośmigłowymi AL-450T w sierpniu 2019 za równowartość ponad 600 mln USD (2,33 mld zł) z dostawami w latach 2021-2030. Łącznie zamówiono ponad 500 silników obu typów. Tymczasem AL-450T trafiają na wyposażenie bbsl Akıncı – 10 lipca informowano o rekordowym locie samolotu z nowym napędem (Produkcja seryjna bsl Baykar Akıncı).
Prototyp (czy też demonstrator technologii) MİUS ma zostać oblatany już w 2023. Na zaprezentowanych grafikach widać, jak bezzałogowce startują z pokładu rodzimego śmigłowcowca desantowego TCG Anadolu (L-400). Ma też być zdolny do startów z lekkich lotniskowców wyposażonych w rampę startową (bez użycia katapulty). Co ciekawe, pierwotnie na pokład Anadolu miały trafić samoloty wielozadaniowe krótkiego startu i lądowania F-35B Lightning II, ale plany zmieniono po amerykańskim embargo i wyrzuceniu Turcji z programu F-35 JSF w lipcu 2019. Potem rozpatrywano rozmieszczenie dwóch bsl Anka S/B lub Bayraktar TB2 (Pierwsze Bayraktar TB2 w marynarce wojennej Ukrainy, Próby stoczniowe Anadolu, Turcja poza programem F-35).
Jeśli chodzi o parametry taktyczno-techniczne MİUS to nie zostały one jeszcze ujawnione przez producenta. Koncepcja z 2015, podkreślimy jeszcze raz, że zupełnie inna, miała charakteryzować się pułapem do 12 192 m (40 tys. Stóp), masą startową 3,5 t (z czego 1 t to masa uzbrojenia), prędkość do 0,8Ma, długotrwałość lotu 4-5 godzin, a samolot miał komunikować się ze stanowiskiem sterowania za pomocą łącza satelitarnego. Można założyć, że nowy MİUS może, choć nie musi, charakteryzować się zbliżonymi parametrami.
Wiadomo jednak, że będzie to konstrukcja o zredukowanym przekroju radarowym (RCS, Radar Cross-Section), uzbrojenie będzie zasadniczo przenoszone w wewnętrznych komorach (na potrzeby misji wymagających skrytego podejścia) lub alternatywnie zewnętrznych węzłach podskrzydłowych.
Samolot ma charakteryzować się wysoką manewrowością i autonomicznością. Dlatego przewidziano współpracę z załogowymi samolotami np. F-16 (w tym zapewne w dalszej kolejności z samolotami wielozadaniowymi 5. generacji TF-X, znanego też pod tureckim akronimem Milli Muharip Ucak) w ramach rozwijanej również w kilku innych państwach koncepcji tzw. lojalnego skrzydłowego (Loyal Wingman) – obecnie w USA, Australii, Wielkiej Brytanii, Rosji czy Indiach (Arms & Security 2021: Bojowy bezzałogowiec Ace One z Ukrainy, SIAE 2019: Makieta TF-X).
Co ciekawe, konkurencyjny holding TUSAŞ (Türk Havacılık ve Uzay Sanayii)/TAI (Turkish Aerospace Industries) rozwija koncepcję ponaddźwiękowego bbsl, który byłby napędzany rodzimym silnikiem turbowentylatorowym TF-6000, a oblot prototypu zaplanowano na 2026 (Umowa na ukraińskie silniki do tureckich śmigłowców).
