W poniedziałek, 10 lipca br., indyjski dziennik Hindustan Times poinformował, że podczas dwudniowej wizyty premiera Indii Narendy Modiego we Francji (13-14 lipca) zostaną podpisane umowy na zakup 26 pokładowych samolotów wielozadaniowych Dassault Rafale M oraz 3 kolejnych konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Kalvari (opartych na typie Scorpène). Formalnie, zielone światło na zakup ma dać w czwartek Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa (Defence Acquisition Council, DAC).
Zdjęcie: Mass Communication Specialist Seaman Brandon Morris, US Navy
Indyjski premier będzie honorowym gościem z okazji Dnia Bastylii 14 lipca, podczas którego odbędzie się w Paryżu tradycyjna defilada wojskowa.
Zgodnie ze źródłami, Indie i Francja podpiszą mapę drogową dla przemysłów obronnych, aby nakłonić Indie do zwiększenia produkcji uzbrojenia za pomocą opracowanych lokalnie technologii. Premier Modi i francuski prezydent Emmanuel Macron przedstawią również dwustronną mapę drogową dla Indo-Pacyfiku, zawierającą konkretne kroki w celu zapewnienia swobody żeglugi i bezpieczeństwa morskiego na trasach morskich na akwenach do których roszczenia mają Chiny.
Tym samym Indie staną się pierwszym użytkownikiem eksportowym pokładowego wariantu samolotu Rafale (F3R), z których 18 trafi na pokład najnowszego indyjskiego lotniskowca INS Vikrant (R11), będącego w służbie od 2 września ub. r., a pozostałe 8 trafią do bazy lotniczej INS Hansa leżącej w pobliżu wsi Dabolim w stanie Goa na zachodnim wybrzeżu Indii. Tam też trafi symulator samolotu, na którym będą szkoleni indyjscy piloci, po zakończeniu szkoleń podstawowych we Francji.
Z kolei trzy dodatkowe okręty podwodne typu Kalvari dołączą do sześciu wcześniej zamówionych i wybudowanych w Indiach (ostatni, INS Vagsheer, przechodzi próby morskie i wejdzie do służby w 2024).
MRCBF
Indie poszukiwały następcy samolotów pokładowych MiG-29K/KUB w marynarce wojennej (Bhāratīya Nau Senā) w ramach programu Multi-Role Carrier Borne Fighters (MRCBF), prowadzonego od 2017. Głównym kontrkandydatem był amerykański Boeing F/A-18E/F Super Hornet. Opcją był też koncepcyjny, ciężki dwusilnikowy wariant samolotu pokładowego HAL Tejas o kryptonimie TEDBF (Twin Engine Deck Based Fighter), ale jak dotąd przetestowano tylko lekki Tejas LCA (LCA Navy Mk.2).
Aby spełnić wymogi zamawiającego, samoloty, francuski i amerykański, musiały być dostosowane do startu z wykorzystaniem rampy startowej w systemie STOBAR (Short Take Off But Arrested Recovery) i takie też testy zostały zrealizowane w Indiach.
Wybór Rafale wynika zapewne z faktu, że 36 konwencjonalnych Rafale B/C (F3R) zostało zamówionych dla indyjskich wojsk lotniczych (Bhartiya Vāyu Senā) 23 września 2015 za równowartość 7,8 mld EUR. Pozyskanie kolejnych tego typu pozwoli na zredukowanie kosztów eksploatacji, dzięki unifikacji typów samolotów w lotnictwie wojskowym.
Pierwsze doniesienia prasowe o planowanym wyborze Rafale M pojawiły się 30 marca br. na łamach francuskiego portalu branżowego Avions Legendaires.
Kalvari
Kolejne okręty podwodne typu Kalvari miałyby zostać wybudowane na licencji w stoczni spółki Mazagon Dock Shipbuilders Limited (MDL) w Bombaju, gdzie powstawały wcześniejsze jednostki na mocy umowy z francuską DCNS (obecnie Naval Group). W ramach programu o kryptonimie Project 75 (India) poszukiwano dostawcy sześciu okrętów. Zapytania ofertowe w tej sprawie (RFP, Request For Proposals) rozesłano do potencjalnych oferentów 20 lipca 2021.
Kalvari / Zdjęcie: Bhāratīya Nau Senā
Dokumenty wysłano do państwowej spółki przemysłu stoczniowego Mazagon Dock Shipbuilders Limited (MDL) oraz prywatnego konglomeratu obronnego Larsen & Toubro (L&T). Ostatecznie ten drugi odrzucono.
Jeśli chodzi o partnerów zagranicznych, po wyborze Naval Group ze Scorpène, odrzucono Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering (Korea Południowa) z KSS-III, ThyssenKrupp Marine Systems (Niemcy) z typem 214, Navantia (Hiszpania) z S-80 Plus oraz OAO RosOboronEksport/Biuro konstrukcyjne Rubin (Rosja) z Amur 1650.
Zgodnie z wymogami operacyjnymi, mają to być konwencjonalne okręty podwodne o napędzie niezależnym od powietrzna (AIP), wyposażone w pociski manewrujące. Pakiet ma obejmować powiązaną infrastrukturę na lądzie, wsparcie techniczne, szkolenia i części zamienne. Napęd ma składać się z silnika wysokoprężnego oraz ogniw paliwowych.
Obecnie, marynarka wojenna Indii (Bhāratīya Nau Senā) dysponuje 18 okrętami podwodnymi, w tym jednym strategicznym o napędzie jądrowym z pociskami balistycznymi typu Arihant (drugi w budowie), czterema konwencjonalnymi typu Shishumar (wariant niemieckiego typu 209), trzema konwencjonalnymi klasy Kalvari/Scorpène oraz ośmioma konwencjonalnymi typu Sindhughosh (wariant rosyjskiego projektu 877EKM Pałtus). Indie chcą też od 2025 wydzierżawić od Rosji kolejny atomowy okręt podwodny, jako Chakra III, na okres 10 lat.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.