Podczas Międzynarodowego Forum Wojskowo-Technicznego Armia-2019 w Kubince, przedstawiciel indyjskiej spółki Bharat Dynamics (BDL) poinformował, że rodzime wojska lotnicze (Bhartiya Vāyu Senā) zamówiły pierwszą partię produkcyjną pocisków rakietowych dalekiego zasięgu klasy powietrze-powietrze Astra Mk.1. Uzbrojenie trafi na wyposażenie ciężkich samolotów wielozadaniowych Su-30MKI, a w dalszej kolejności zostanie zintegrowane z Mirage 2000H i MiG-29UPG. Jednocześnie w ciągu dwóch lat te pierwsze otrzymają izraelskie pociski I-Derby ER.

Astra Mk.1 ma 3,57 m długości, 178 mm średnicy i masę 154 kg. Napędzany silnikiem rakietowym na paliwo stałe osiąga prędkość Ma4,5 i ma zasięg rzędu 80-110 km na pułapie do 20 tys. m. Pocisk jest naprowadzany aktywnie radarem i za pomocą nawigacji zliczeniowej, a odłamkowo-burząca głowica bojowa ma masę 15 kg / Zdjęcie: DRDO

Astra Mk.1 ma 3,57 m długości, 178 mm średnicy i masę 154 kg. Napędzany silnikiem rakietowym na paliwo stałe osiąga prędkość Ma4,5 i ma zasięg rzędu 80-110 km na pułapie do 20 tys. m. Pocisk jest naprowadzany aktywnie radarem i za pomocą nawigacji zliczeniowej, a odłamkowo-burząca głowica bojowa ma masę 15 kg / Zdjęcie: DRDO

Zamówienie, które zostało złożone w ostatnim czasie, ma obejmować kilkadziesiąt pocisków rakietowych. Nie poinformowano o wartości kontraktu, ani terminie jego realizacji. Nie jest jasne jak to zamówienie ma się do deklaracji o rozpoczęciu wstępnej produkcji 50 pocisków tego typu 27 sierpnia 2017 w zakładach Bharat Dynamics w Bhanur w stanie Telangana. Pociski miały wówczas trafić na uzbrojenie Su-30MKI do końca roku (Postępy prób BrahMos-A, 2019-05-24).

Prace nad pociskiem rozpoczęła rządowa Agencja Badań i Rozwoju Technologii Wojskowych DRDO (Defence Research and Development Organisation) przy wsparciu spółek Hindustan Aeronautics Limited (HAL ) i Electronics Corporation of India Limited (ECIL) jeszcze w latach 1990., a demonstrator technologii został zaprezentowany podczas drugiej edycji wystawy lotniczej Aero India 1998. W 2004 projekt otrzymał finansowanie z budżetu obronnego. Pierwsza wersja pocisków ważyła aż 300 kg przy zasięgu jedynie 25-40 km. Pocisk miał trafić na wyposażenie powstających samolotów HAL Tejas LCA. Próby rozpoczęto w maju 2003 (Pierwszy AH-64E dla Indii, 2019-05-13).

Pocisk został jednak przeprojektowany w 2006, a dwa lata później rozpoczęto testy. Wykazały one kolejne problemy, więc ponownie go przeprojektowano. Ostatecznie zredukowano masę do 154 kg, zwiększając jednocześnie zasięg do 80-110 km, także dzięki nowemu usterzeniu. Pierwsze starty z ziemi przeprowadzono w grudniu 2012, a pierwsze odpalenie z Su-30MKI w kwietniu 2013. Próby zakończono w 2017 i zdecydowano o skierowaniu go do produkcji małoseryjnej w zakładach Bharat Dynamics (Aero India 2019: F-21 dla Indii, 2019-02-21).

W lipcu 2018 po udanych testach zdecydowano, że na wyposażenie samolotów Tejas trafi izraelski pocisk rakietowy Rafael Advanced Defense Systems I-Derby ER o zasięgu 100 km. Jednocześnie zdecydowano się zintegrowanie go z Su-30MKI jako następcę rosyjskiego Wympieł R-77 o zasięgu 80-100 km, które zostaną wycofane w latach 2021-2022. Jeden z R-77 miał mieć awarię podczas tarcia powietrznego z wojskami lotniczymi Pakistanu w lutym 2019. Przedstawiciel Bhartiya Vāyu Senā tłumaczył pod koniec maja 2019, że krok ten związany jest z zapotrzebowaniem na nowe pociski klasy BVRAAM, a docelowo oczekiwane są dostawy Astra Mk.2 o wydłużonym zasięgu, co zajmie jednak około 10 lat (Indyjski MiG-21 zestrzelony, 2019-02-27).