15 czerwca pojawiła się informacja, że marynarka wojenna Indii (Bhāratīya Nau Senā) odmówiła przyjęcia do służby okrętu podwodnego INS Khanderi (S22) typu Scorpène. Powodem jest wykrycie podczas prób odbiorczych aż 35 problemów technicznych, w tym jednego dotyczącego układu napędowego. Śruby i silniki wysokoprężne mają generować zbyt duży poziom hałasu, co jest kluczowym zagrożeniem dla przetrwania jednostki podczas działań wojennych.
Pierwszy okręt podwodny typu Scorpène, stanowiący odrębny podtyp, INS Kalvari (S21) wszedł do służby 17 grudnia 2017. Do 2021 miał nastąpić odbiór pozostałych opóźnionych już pięciu jednostek. Nie jednak jest jasne, jak wykryte defekty drugiej jednostki wpłyną na zaktualizowany harmonogram. 8-letnie opóźnienie notuje także kolejny program konwencjonalnych okrętów podwodnych dla Indii / Zdjęcie: Marynarka wojenna Indii
Zgodnie z oświadczeniem wysokiej rangi oficera Bhāratīya Nau Senā okręt nie zostanie odebrany, dopóki wszystkie defekty nie zostaną usunięte. Odpowiedzialność spoczywa na francuskim koncernie Naval Group i państwowej spółce Mazagon Dock Shipbuilders (MDL), które budują okręty w ramach programu P75 (Project-75).
Aż 29 wykrytych problemów po ich naprawie wymaga ponownego przeprowadzenie prób przy stanie morza 1, co w obliczu zbliżającego letniego monsunu nie będzie możliwe aż do września 2019. Dalsze cztery problemy wymagają dłuższego przeprowadzenia prac w suchym doku.
Tymczasem w ostatnim czasie próby morskie rozpoczął trzeci indyjski okręt podwodny typu Scorpène, czyli INS Karanj (S21). Jednostka została wodowana w stoczni MDL w Bombaju 31 stycznia 2018. Nie jest jasne czy ta również sprawi tyle problemów co Khanderi. Zarówno dowództwo Bhāratīya Nau Senā, jak i MDL odmówiły komentarza w tej sprawie.
Niebawem w morze wyjdzie także czwarty okręt, INS Vela (S40), zwodowany 6 maja 2019. Dla sił morskich Indii opóźnienie programu P75 jest poważnym problemem z punktu widzenia bezpieczeństwa, gdyż doktryna morska zakłada konieczność posiadania 24 okrętów podwodnych. Luka operacyjna wynosi obecnie 10. Program P75 zakłada dostawę sześciu jednostek.
Bhāratīya Nau Senā ma dysponować 18 konwencjonalnymi i 10 atomowymi okrętami podwodnymi w tym czterema strategicznymi jednostkami z pociskami balistycznymi na pokładzie. Obecnie to atomowe INS Chakra (S71) projektu 971IM Szczuka-B i INS Arihant (S73), a także konwencjonalne INS Kalvari (S21) typu Scorpène, 9 jednostek Sindhughosh projektu 877EKM i cztery konwencjonalne Shishumar typu 209/1500 (Indie bliżej dzierżawy drugiej Akuli, 2018-12-07).
Analiza
Kontrakt w ramach programu P75 o wartości 187,98 mld INR (10,26 mld zł) zawarto w październiku 2005. Później jednak koszty wzrosły do 262,05 mld INR (14,47 mld zł), a jego realizacja notuje znaczne opóźnienie, gdyż sześć okrętów miało zostać dostarczonych w latach 2012-2015 (Brazylijski Scorpène zwodowany, 2018-12-15).
Defekty Scorpène są także poważnym problemem dla wiarygodności francuskiego koncernu stoczniowego, gdyż 31 stycznia Ministerstwo Obrony Indii wreszcie zdecydowało o rozpoczęciu finalizacji kolejnego programu budowy sześciu konwencjonalnych okrętów podwodnych o kryptonimie P75(I). W przeciwieństwie do jednak do P75, nowe jednostki zostaną wyposażone w niezależny od powietrza układ napędowy (AIP), co jest oferowane dla również dla Scorpène (P75(I) nabiera rozpędu, 2019-02-04).
Warto nadmienić również, że jest to już druga afera związana z francuskimi okrętami dla Indii. 24 sierpnia 2016 dziennik The Australian poinformował o gigantycznym wycieku 22 tysięcy stron dokumentacji technicznej o statusie ściśle tajnym dotyczącym tych jednostek (Stanowisko Francji ws. programu Orka, 2018-12-08).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.