W piątek, 8 grudnia, Ministerstwo Obrony Nowej Zelandii zaprezentowało pierwszy z pięciu nowo wyprodukowanych średnich samolotów transportowych C-130J-30 Super Hercules, który otrzymał docelowe powłoki malarskie w zakładach spółki Lockheed Martin Aeronautics w Marietta w stanie Georgia (Niemiecko-francuskie Super Herculesy przekroczyły nalot 10 tys. godzin).
Zdjęcia: Ministerstwo Obrony Nowej Zelandii
14 malarzy potrzebowało dwóch dni, aby nałożyć 238 litrów farby na samolot o wysokości 11,85 m, korzystając z drabin i rusztowań. W nadchodzących miesiącach nałożone zostaną oznaczenia Królewskich Sił Powietrznych Nowej Zelandii, w tym okrągły emblemat z kiwi RNZAF i kompas marynarski 40. Eskadry – powiedział Andrew Rooney, kierownik zespołu projektowego w Ministerstwie Obrony Nowej Zelandii (Wielka Brytania wycofała C-130J Super Hercules).
Drugi samolot C-130J jest obecnie w trakcie montażu silników i wkrótce trafi do lakierni w zakładzie Lockheed Martin w Georgii w USA.
Pięć nowych samolotów ma zostać dostarczonych w przyszłym roku i zastąpią zakupione w 1965 roku C-130H(NZ) Hercules w stosunku 1:1, które wchodziły do służby do 1969 (Norwegia: Amerykańska zgoda na MH-60R i wsparcie dla C-130J).
Pierwsze trzy załogi 40. Eskadry RNZAF są już w pełni przeszkolone i posiadają uprawnienia do latania na samolotach C-130J. Piloci i personelu obsługi technicznej właśnie ukończyło ćwiczenia na Hawajach, gdzie zostali tymczasowo przydzieleni do 19. Skrzydła Transportowego USAF (E-XX na bazie Super Herculesa następcą E-6B Mercury).
W Stanach Zjednoczonych kontynuowana jest budowa pełnego symulatora lotu, obecnie trwają jego testy. Zostanie dostarczony do bazy lotniczej RNZAF Auckland, gdzie trwają prace prace nad budynkiem, w którym będzie się mieścił – prace są już zaawansowane, a dach ma zostać dobudowany na początku przyszłego roku.
Na mocy umowy międzyrządowej z 2020 o wartości 1,521 mld NZD (wówczas 3,89 mld zł), Lockheed Martin dostarczy pięć samolotów pełny symulator, wyposażenie obsługi naziemnej oraz szkolenie pilotów i personelu obsługi naziemnej. Zakup odbywa się w ramach długoterminowego planu modernizacji sił zbrojnych (Defence Capability Plan) o wartości ponad 20 mld NZD (wówczas 51,16 mld zł) do 2030 (Nowa Zelandia potwierdza zakup Super Herculesów, Tak dla nowozelandzkich Herculesów).
Samoloty C-130J Super Hercules, jak i ich cztery podstawowe wyspecjalizowane warianty, zostały zakupione przez 18 państw w liczbie ponad 400 egzemplarzy i wylatały dotąd ponad 2 miliony godzin. Transportowy C-130J-30 z wydłużonym kadłubem jest najpopularniejszą konfiguracją samolotu C-130J. Prototyp C-130J został oblatany 5 kwietnia 1996. W służbie w amerykańskich siłach zbrojnych od 1999. Został opracowany po fiasku programu Advanced Medium STOL Transport, który miał na celu budowę następcy C-130 Hercules. W porównaniu z nim, zmodernizowany model otrzymał m.in. nowe silniki turbośmigłowe Rolls-Royce AE 2100D3 o mocy 4637 KM każdy w miejsce Allison T56-A-15 o mocy 4590 KM, nową kabinę, a niektóre wersje także winglety redukujące zużycie paliwa. Wariant C-130J-30 charakteryzuje się wydłużonym kadłubem z 29,79 do 34,37 m (Umowa na Super Herculesy dla Filipin, Centrum serwisowe Super Herculesów w Indiach).
Nowozelandzkie Super Herculesy będą w pełni kompatybilne z australijskimi. 24 lipca br., Departament Obrony Australii ogłosił zatwierdzenie decyzji o zakupie 20 nowych C-130J-30 Super Hercules, które zastąpią 12 już użytkowanych egzemplarzy tego samego typu (Australia kupi 20 nowych Super Herculesów).