W poniedziałek, 26 lutego, włoska spółka Leonardo Helicopters (część grupy Leonardo) poinformowała, że globalna flota średnich śmigłowców wielozadaniowych AgustaWestland AW139 przekroczyła łączny nalot ponad 4 milionów godzin. W ciągu nieco ponad 20 lat służby operacyjnej, około 1200 wiropłatów wykonuje obecnie zadania na rzecz ponad 290 operatorów na całym świecie w ponad 70 państwach. Najnowszą wersją jest np. amerykański MH-139A Grey Wolf, a wkrótce do nowych użytkowników dołączą siły zbrojne Grecji i Słowenii.
MH-139A Grey Wolf / Zdjęcie: Jakub Link-Lenczowski, MILMAG
Ostatni milion godzin został wylatany w ciągu przynajmniej 36 miesięcy (3 lutego 2021 pojawiła się informacja o ponad 3 mln godzin nalotu floty). Oblot prototypu, wówczas oznaczonego jako AB139, odbył się 3 lutego 2001. Pierwsze seryjne śmigłowce weszły do eksploatacji w 2003.
Co istotne, kadłuby AW139 powstają w centrum rozwoju konstrukcji kadłubów śmigłowcowych w zakładach WSK PZL-Świdnik, należących do Leonardo Helicopters. Obecnie ok. 74% roboczogodzin z produkcji AW139 – tyle zajmuje produkcja kadłuba – jest wykonywana właśnie w Świdniku. Ponadto, warto dodać, że silniki turbowałowe Pratt & Whitney Canada PT6C-67C o mocy 1252 kW (1676 KM) każdy ze sterowaniem elektronicznym FADEC, które napędzają śmigłowce, są dostarczane przez amerykańskiego producenta, który jednak ma w Polsce swój zakład – Pratt & Whitney Rzeszów, gdzie powstaje około 80% części.
AW139 ma 16,66 m długości, wirnik główny ma 13,8 m średnicy, a jego udźwig to maksymalnie 7000 kg. Prędkość maksymalna wynosi 306 km/h, pułap 6096 m, a zasięg lotu do 1061 km. Śmigłowiec może zabrać na pokład 15 pasażerów lub 10 w pełni wyekwipowanych żołnierzy w kabinie pasażerskiej, która ma 2,7 m długości, 2,1 m szerokości, 1,42 m wysokości oraz 8 m sześc. objętości. Jeśli chodzi o awionikę, to w kabinie pilotów znajdą się cztery kolorowe wyświetlacze ciekłokrystaliczne LCD o wymiarach 8 x 10 cali i dodatkowy piąty wyświetlacz umożliwiający korzystanie z obrazu pochodzącego z głowicy wyposażonej w kamerę światła widzialnego i podczerwieni lub może być wyświetlana cyfrowa mapa. Wyposażenie kabiny jest dostosowane do użycia gogli noktowizyjnych.
AW139 dysponuje czteroosiowym układem automatycznego sterowania wspomaganym układami radionawigacyjnymi oraz GPS, rozbudowany o tryby SAR i do zawisu, system zarządzania lotem z systemem ulepszonej wizualizacji otoczenia i laserowym systemem ostrzegania o przeszkodach terenowych, działającym w zakresie 360º, system łączności złożony z dwóch radiostacji VHF i interkomu, systemy nawigacyjne obejmujące podwójny VOR i DME ADF, nawigację GPS, mapy cyfrowe i wyświetlacz danych taktycznych, systemy identyfikacji i ulepszonej wizualizacji otoczenia, rejestrator rozmów w kabinie i parametrów lotu, system monitorowania stanu technicznego czy elektroniczny system przyrządów zapasowych. Awionika jest odporna na oddziaływanie HIRF/LEMP/EMC.
AW139 jest wyposażony we wciągarkę, samouszczelniające się zbiorniki paliwa, wyrzutnik flar i dipoli, system ochrony aktywnej (RWR, LWR, MWS, DIRCM), radar obserwacyjny, poszukiwawczy i pogodowy, głowicę optoelektroniczną z czujnikiem podczerwieni oraz laserowym dalmierzem i podświetlaczem celu oraz reflektor.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.