Francja: Próby morskie drugiego atomowego Suffrena

28 marca br. służba prasowa Marynarki Wojennej Francji (Marine Nationale) oraz spółka Naval Group poinformowały w oddzielnych komunikatach prasowych, że dzień wcześniej rozpoczęły próby morskie drugiego wielozadaniowego okrętu podwodnego nowej generacji o napędzie jądrowym typu Suffren, FS Duguay-Trouin (S636), zbudowanego w ramach programu Barracuda.

26 marca br. okręt opuścił basen portowy, znajdujący się w stoczni spółki Naval Group w Cherbourgu we francuskiej Bretanii. Wyjście w morze rozpoczęło się 27 marca i zakończyło następnej doby. Obecnie okręt realizuje program prób w wodach Kanału La Manche, rozpoczęty pierwszym testowym zanurzeniem w celu sprawdzenia systemu balastowego, wyważenia pod wodą, stateczności i wodoszczelności kadłuba.

Następnie zaplanowano zanurzenia na duże głębokości w rejonie Brestu oraz próby nawigacji na powierzchni. W kolejnym etapie, okręt przejdzie do Tulonu nad Morzem Śródziemnym, aby zrealizować próby systemu walki SYCOBS i testy kwalifikacyjne głównego uzbrojenia, czyli pocisków przeciwokrętowych Exocet SM39 Block 2, nowych ciężkich torped F21 Artemis oraz pocisków manewrujących MdCN o zasięgu od kilkuset do ponad 1000 km. Na przełomie 2023 i 2024 okręt zostanie przekazany zamawiającemu, czyli Generalnej Dyrekcji ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA).

Stępkę pod FS Duguay-Trouin (S636) położono 26 czerwca 2009. Okręt otrzymał imię po francuskim korsarzu i admirale René Duguay-Trouinie (1673-1736) i będzie jedenastą jednostką Marine Nationale, która będzie je nosić, ale pierwszą podwodną. Dołączy on do prototypowego FS Suffren (S635), który wszedł do służby w Marine Nationale 6 listopada 2020 (Francuski Suffren testuje MdCN, Suffren wyszedł w morze, Chrzest Suffren).

26 listopada 2021 okręt po raz pierwszy został wytoczony z hali montażowej i przeprowadzono testy dokowania. Wodowanie nastąpiło 9 września 2022, natomiast 30 września tego samego roku pod nadzorem Komisji Energii Jądrowej i Energii Alternatywnych CEA (Commissariat à l’énergie atomique et aux énergies alternatives) uruchomiono po raz pierwszy główny napęd okrętu, czyli reaktor jądrowy K15, dostarczony przez spółkę TechnicAtome. Potem rozpoczęto przygotowania do prób morskich.

W budowie są jeszcze cztery okręty tego typu: Tourville (stępkę położono 28 czerwca 2011), który ma zostać przekazany na przełomie 2024 i 2025. W latach 2014 i 2019 położono stępki pod De Grasse i Rubis, które wejdą do służby w latach 2026-2028. Ostatnim, szóstym okrętem typu będzie Casabianca, pod którą stępkę położona w 2020 i ma zostać przekazania w 2029 lub 2030. Okręty pozostaną w służbie, co najmniej do lat 2060.

Okręty typu Suffren powstają jako następcy sześciu myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie jądrowym pierwszej generacji typu Rubis. Pierwszego z nich, FS Saphir (S602), wycofano ze służby w lipcu 2019. Kolejny, Rubis (S 601) został skreślony ze stanu w grudniu 2022. Najnowszy zbudowany okręt serii, Perle (S606), został uszkodzony 12 czerwca 2020 w wyniku pożaru podczas prac remontowych. Zdecydowano, że zniszczona część dziobowa zostanie zastąpiona identyczną z wycofanego Saphira, a potrzeba naprawy wynika z konieczności podtrzymania zdolności bojowych w zakresie walki podwodnej, zanim do służby trafią wszystkie Suffreny.

Uzupełnieniem będą strategiczne okręty podwodne o napędzie jądrowym 3. generacji, uzbrojone w pociski balistyczne. Jednostki, w ramach programu o kryptonimie SNLE 3G (Sous-Marin Nucléaire Lanceur d’Engins de 3rd Génération), mają wejść do służby w latach 2035-2050 zastępując cztery okręty podwodne typu Le Triomphant w odstępach co pięć lat. Program budowy ogłoszono 19 lutego 2019.

Opis

Zdjęcia: Marine Nationale

Typ Suffren ma 99,5 m długości, 8,8 m szerokości, 7,3 m zanurzenia, 4765 t wyporności nawodnej i 5300 t wyporności podwodnej. Napęd stanowi reaktor wodno-ciśnieniowy K15 o mocy 150 MW, dwa turboreduktory o mocy 10 MW, dwa awaryjne silniki elektryczne oraz pędnik wodnoodrzutowy. Układ ten zapewni prędkość maksymalną 25 w. Załogę będzie stanowić 12 oficerów i 48 marynarzy. Na okrętach będzie także miejsce dla maksymalnie 15 żołnierzy wojsk specjalnych z wyposażeniem.

Okręty zostały wyposażone w radar nawigacyjny Sagem/Kelvin Hughes Series 10 CSR, dwa maszty optoelektroniczne Sagem Series 30 SOM/AOM, system walki radioelektronicznej, sonar kadłubowy UMS 3000 i dwa sonary boczne z oprogramowaniem Thales S-CUBE, systemem omijania przeszkód SEACLEAR, namierzania VELOX-M8 i echolokacji NUSS-2F Mk2. Jednostki będą także wyposażone w wabie CANTO-S, systemy łączności klasy Link 11 i 16, łączności satelitarnej DIVESAT, łączności podwodnej TUUM-5 Mk2 i system zarządzania łącznością PARTNER.

Uzbrojenie dla czterech 533-mm wyrzutni torped będzie stanowić zapas łącznie 24 pocisków manewrujących dalekiego zasięgu MdCN (Missile de Croisière Naval), pocisków przeciwokrętowych Exocet SM39 Block 2 i ciężkich torped F21 Artemis w dowolnej kombinacji. Okręty będą mieć możliwość użycia min morskich FG29 oraz pocisków przeciwlotniczych typu MBDA MICA, również wystrzeliwanych z wyrzutni torpedowych. Za zarządzanie użyciem uzbrojenia będzie odpowiadał system kierowania walką SYCOBS (Système de Combat Commun Barracuda/SNLE).