Następca francuskich strategicznych okrętów podwodnych

19 lutego minister sił zbrojnych Francji Florence Parly ogłosiła rozpoczęcie programu budowy strategicznych okrętów podwodnych o napędzie jądrowym 3. generacji, uzbrojonych w pociski balistyczne. Jednostki, w ramach programu o kryptonimie SNLE 3G (Sous-Marin Nucléaire Lanceur d’Engins de 3rd Génération), mają wejść do służby w latach 2035-2050 zastępując cztery okręty podwodne typu Le Triomphant w odstępach co pięć lat.

Decyzja został ogłoszona podczas wizyty francuskiej minister w Val-de-Reuil w departamencie Eure, gdzie mieści się Centrum eksperckie technologii hydrodynamicznych przy wchodzącej w skład resortu sił zbrojnych Generalnej Dyrekcji ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA), odpowiedzialnej za zakupy sprzętu wojskowego.

Głównym wykonawcą programu będzie spółka Naval Group, która ma doświadczenie w budowie zaawansowanych okrętów podwodnych, a tym planowanych łącznie sześciu najnowszych wielozadaniowych typu Suffren o napędzie jądrowym w ramach programu Barracuda. Szacuje się, że liczba podwykonawców przekroczy dwustu (głównym wykonawcą reaktora jądrowego będzie spółka TechnicAtome) (Francuski Suffren testuje MdCN, 2020-10-26).

Pierre-Eric Pommellet, dyrektor generalny Naval Group, powiedział: Naval Group jest bardzo dumna z tego, że może wykorzystać swoje umiejętności, talenty i zasoby przemysłowe w służbie francuskiego odstraszania nuklearnego. Cała spółka zostanie zmobilizowana wraz ze swoimi partnerami do zrealizowania tego wyjątkowego projektu. Jesteśmy świadomi naszej odpowiedzialności i zrobimy wszystko, co w naszej mocy, podobnie jak poprzednie pokolenia, aby zapewnić Francji narzędzie suwerenności.

W ramach programu SNLE 3G zostaną zbudowane cztery okręty podwodne, które będą pełnić dyżury bojowe odstraszania nuklearnego do 2090 roku. Będzie realizowany pod ścisłym nadzorem DGA oraz Komisję Energii Jądrowej i Energii Alternatywnych CEA (Commissariat à l’énergie atomique et aux énergies alternatives) i we współpracy ze sztabami sił zbrojnych i marynarki wojennej (Marine Nationale).

Przewiduje się, że w ciągu najbliższych 30 lat program ten wygeneruje prawie 100 mln roboczogodzin, w tym 15 mln roboczogodzin prac projektowych i ponad 80 mln roboczogodzin prac konstrukcyjnych. W związku z tym, Naval Group zatrudni około 400 fachowców, którzy dołączą do ponad 300 inżynierów i ponad 2000 pracowników w zakładzie w Cherbourgu, odpowiedzialnych, odpowiednio, za projekt i samą budowę. Zespoły w Cherbourgu opracują kadłub i część modułów wewnętrznych prototypu, zintegrują sprzęt i systemy pokładowe oraz przeprowadzą rozruch i testy wyposażenia okrętu.

Z kolei zakłady w Nantes-Indret będą odpowiedzialne za konstrukcję i produkcję głównych elementów układu napędowego, jego głównych modułów: moduł turbogeneratorów i awaryjnych generatorów wysokoprężnych oraz moduł reaktora jądrowego. Zakłady w Angoulême-Ruelle zaprojektują i zbudują wyposażenie takie jak: wyrzutnie torped i pocisków balistycznych, maszty systemów radioelektronicznych i łączności oraz kierowania ogniem.

Ośrodek badawczy Ollioules zaprojektuje systemy łączności i wymiany informacji, a także zaprojektuje i zintegruje architekturę systemu walki i układu sterowania okrętem, natomiast ośrodek Bagneux skoncentruje się na różnych działaniach związanych z zarządzaniem programem.

Ponadto, ośrodki w Lorient i Breście, będą współuczestniczyć w projekcie okrętów, produkcji elementów kompozytowych, programu wsparcia eksploatacji oraz testów urządzeń startowych wyrzutni pocisków balistycznych w Cherbourgu.

Okręty podwodne nowej generacji wejdą w skład Dywizjounu ESNA (Escadrille des Sous-Marins Nucléaires d’Attaque) w ramach morskich sił strategicznych FOST (Force océanique stratégique). Zastąpią w służbie okręty: Le Triomphant (S616), Téméraire (S617), Le Vigilant (S618) i Le Terrible (S619). Pierwsze trzy zostały zmodernizowane do przenoszenia morskich pocisków balistycznych M51.2 o zasięgu 11 000 km z głowicami jądrowymi  TNO (Tête nucléaire océanique) o mocy 150 kT w latach 2012-2018 (ostatni został przystosowany od początku służby w 2010). W maju 2016 Airbus i Safran zawarły kontrakt na opracowanie modernizacji M51.3, tak aby pierwsze pociski zostały wdrożone w połowie lat 2020. (M51 dla okrętów Le Triomphant, 2018-08-21).