12 lipca w stoczni koncernu Naval Group w Cherbourgu miała miejsce uroczystość chrztu wielozadaniowego okrętu podwodnego nowej generacji Suffren o napędzie jądrowym. W wydarzeniu uczestniczył prezydent Emmanuel Macron i minister sił zbrojnych Florence Parly. Suffren jest pierwszą z sześciu zamówionych jednostek w ramach programu o kryptonimie Barracuda o wartości 9,9 mld EUR (42,4 mld zł), zamiast wcześniej zakładanych 7,9 mld EUR (33,83 mld zł). Stępkę pod prototypową jednostkę położono 19 grudnia 2007. Głównym ich zadaniem będzie zwalczanie okrętów podwodnych i nawodnych, rażenie celów lądowych, zbieranie danych wywiadowczych oraz prowadzenie operacji specjalnych.
Francuska marynarka wojenna otrzyma sześć okrętów podwodnych typu Suffren, które zastąpią taką samą liczbę atomowych jednostek typu Rubis. /Zdjęcie: Marine Nationale
Plan zakupu okrętów podwodnych o napędzie jądrowym drugiej generacji został przedstawiony w październiku 1998 przez ówczesną agencję Delegation Générale pour l’Armement, aobecnieGeneralną Dyrekcją ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA).Po opracowaniu szczegółowego projektu technicznego przez spółki DCN (obecnie Naval Group), TechnicAtome oraz komisariat do spraw energii atomowej (Commissariat a l’Énergie Atomique), Suffren został zamówiony 22 grudnia 2006. Zakładano wówczas, że próby morskie rozpoczną się na początku 2016 z dostawą dla odbiorcy pod koniec 2016 lub na początku 2017. Program budowy jednak opóźnił się, a jego koszty wzrosły do 1,3 mld EUR (5,57 mld zł) za jeden okręt. Obecny harmonogram zakłada dostawę jednostki w 2020.
Stępkę pod drugi okręt, który otrzyma nazwę Duguay-Trouin położono 26 czerwca 2009, a pod trzeci, Tourville – 28 czerwca 2011. Jednostki zostaną przekazane w latach 2020-2022. Pozostałe trzy: De Grasse, Rubis i Casabianca trafią do linii w latach 2025-2029. Oczekuje się, że pozostaną w służbie co najmniej do 2060. Okręty wykorzystują część technologii pochodzących z czterech strategicznych okrętów podwodnych typu Le Triomphant. Trafią również na wyposażenie ich następców, znanych pod roboczą nazwą SNLE 3G (Sous-Marin Nucléaire Lanceur d’Engins de 3rd Génération), które wejdą do służby od 2032 (M51 dla okrętów Le Triomphant, 2018-08-21).
Okręty podwodne typu Barracuda/Suffren stopniowo zastąpią w marynarce wojennej (Marine Nationale) jednostki myśliwskie typu Rubis. 3 lipca 2019 służbę zakończył pierwszy z nich, Saphir (S602), przypływając łącznie 1,2 mln mil morskich i spędzając 120 tys. godzin pod wodą (ponad 13 lat). Okręt skierował się do Cherbourga, gdzie zostanie rozbrojony i zdemontowany. Sześć jednostek tego typu weszło do służby w latach 1983-1993. Początkowo zakładano czas ich eksploatacji na 25 lat, później go wydłużono. Pozostałe jednostki będą wycofywane począwszy od 2020 (Problemy indyjskich Scorpène, 2019-06-20).
Opis
Typ Barracuda/Suffren ma 99,5 m długości, 8,8 m szerokości, 7,3 m zanurzenia, 4765 t wyporności nawodnej i 5300 t wyporności podwodnej. Napęd stanowi reaktor wodno-ciśnieniowy K15 o mocy 150 MW, dwa turboreduktory o mocy 10 MW, dwa awaryjne silniki elektryczne oraz pędnik wodnoodrzutowy. Układ ten zapewni prędkość maksymalną 25 w. Załogę będzie stanowić 12 oficerów i 48 marynarzy. Na okrętach będzie także miejsce dla maksymalnie 15 żołnierzy wojsk specjalnych z wyposażeniem.
Okręty zostały wyposażone w radar nawigacyjny Sagem/Kelvin Hughes Series 10 CSR, dwa maszty optoelektroniczne Sagem Series 30 SOM/AOM, system walki radioelektronicznej, sonar kadłubowy UMS 3000 i dwa sonary boczne z oprogramowaniem Thales S-CUBE, systemem omijania przeszkód SEACLEAR, namierzania VELOX-M8 i echolokacji NUSS-2F Mk2. Jednostki będą także wyposażone w wabie CANTO-S, systemy łączności klasy Link 11 i 16, łączności satelitarnej DIVESAT, łączności podwodnej TUUM-5 Mk2 i system zarządzania łącznością PARTNER.
Uzbrojenie dla czterech 533-mm wyrzutni torped będzie stanowić zapas łącznie 24 pocisków manewrujących dalekiego zasięgu MdCN (Missile de Croisière Naval), pocisków przeciwokrętowych Exocet SM39 Block 2 i ciężkich torped F21 Artemis w dowolnej kombinacji. Okręty będą mieć możliwość użycia min morskich FG29 oraz pocisków przeciwlotniczych typu MBDA MICA, również wystrzeliwanych z wyrzutni torpedowych. Za zarządzanie użyciem uzbrojenia zarządza system kierowania walką SYCOBS (Système de Combat Commun Barracuda/SNLE).
Konwencjonalny, myśliwski i nieco zmniejszony wariant, oznaczony jako Shortfin Barracuda 1A został wybrany przez Australię w ramach programu SEA 1000 Future Submarine na budowę 12 okrętów podwodnych, które zastąpią typ Collins począwszy od 2023 (Attack dla Australii, 2019-02-12).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.