W czwartek, 21 listopada 2024, Dowództwo Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC) z Redstone Arsenal w Alabamaie podpisało umowę o wartości 670 500 000 USD (2,791 mld zł) ze spółką Dynetics, Inc. na produkcję nieujawnionej liczby uniwersalnych kadłubów hipersonicznego pocisku szybującego o kryptonimie C-HGB (Common-Hypersonic Glide Body) wraz z systemami osłon termicznych.
Grafika: US Army
Prace zostaną realizowane w zakładach spółki w Huntsville w Alabamie, a ich szacowana data zakończenia to 31 października 2029. Część funduszy pochodzi z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024 (środki na badania, rozwój, testy i ocenę) i w momencie zawarcia umowy uruchomiono 65 800 000 USD (273,929 mln zł).
W przypadku US Army, pociski C-HGB są częścią drugiego stopnia rakiety z przyspieszaczem pierwszego stopnia z układem napędowym na paliwo stałe SRM (Solid Rocket Motor), będących na uzbrojeniu nowych mobilnych wyrzutni pocisków hipersonicznych Dark Eagle o kryptonimie LRHW (Long Range Hypersonic Weapon). Deklarowany zasięg wynosi 2775 km.
Oba elementy systemu zostały już wstępnie przetestowane, odpowiednio, 27 maja 2021 oraz 1 października 2017 i 19 marca 2020. Jednak pierwszy kompletnego efektora z 21 października 2021 zakończył się fiaskiem.
17 maja br. Dowództwo ACC podpisało umowę o wartości 756,8 mln USD (wówczas 2,966 mld zł) ze spółką Lockheed Martin Space na dalsze wsparcie w ramach programu. Pociski C-HGB są też częścią programu US Navy o kryptonimie CPS (Conventional Prompt Strike).
Zdjęcie: Lockheed Martin
Przypomnijmy, że pierwsza próba kompletnego systemu Dark Eagle LHRW, która otrzymała kryptonim Thunderbolt Strike miała mieć miejsce 5 marca 2023, ale została przełożona z powodu awarii akumulatorów zasilających zespół wyrzutni. W komunikacie prasowym z 30 marca 2023 informowano, że usterkę naprawiono i próba odbędzie się w najbliższym terminie. Jednakże do dnia dzisiejszego nie poinformowano o jej przeprowadzeniu.
System trafił do 1. Wielodomenowej Grupy Zadaniowej (1st Multi-Domain Task Force), wydzielonej z 5. batalionu 3. Pułku 17. Brygady Artylerii Polowej US Army. Elementy systemu, czyli 4 wyrzutnie-transportery (Transporter-Erector Launcher, TEL) i pojazdu dowodzenia szczebla baterii (Battery Operations Center, BOC) trafiły do baterii Bravo 7 października 2021. Pierwotnie zakładano osiągniecie wstępnej gotowości operacyjnej (Initial Operational Capability, IOC) we wrześniu 2023.
Wojsko ściśle współpracuje z rządowymi laboratoriami i przemysłem, aby kontynuować rozwój i produkcję systemów. Marynarka Wojenna nadzoruje projektowanie, a US Army produkcję. Podwykonawcami w programie są Lockheed Martin, Northrop Grumman, Dynetics Technical Solutions (DTS) i instytut naukowo-badawczy Sandia National Laboratories (SNL).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.