17 grudnia w stoczni Remontowa Shipbuilding w Gdańsku odbyła się uroczystość chrztu niszczyciela min 258/3, który otrzymał imię Mewa. Matką chrzestną okrętu została Anna Kułagin. Tego dnia była to druga taka uroczystość, kilka minut wcześniej został ochrzczony stojący obok holownik H-13 Przemko.
Po zwodowaniu Mewa została przeholowana na nabrzeże wyposażeniowe. Dołączy tam do wcześniej zwodowanego Albatrosa. Ten ostatni powinien zostać ukończony w III kwartale 2021 r., Mewa zaś zgodnie z obecnym planem ma do służby trafić w I kwartale 2022 r
Wodowanie Mewy odbyło się w taki sam sposób jak wszystkich okrętów projektu 258, to jest za pomocą doku pływającego. Po jego zatopieniu i zejściu okrętu na wodę, został on przeholowany na stoczniowe nabrzeże wyposażeniowe.
Mewa to ostatni z 3 niszczycieli budowanych dla Marynarki Wojennej w stoczni Remontowa Shipbuilding. Prototypowy ORP Kormoran wszedł do służby 28 listopada 2017 r. W budowie znajdują się dwa okręty seryjne: będący w trakcie wyposażania Albatros oraz zwodowana właśnie Mewa. Według obecnych planów Albatros ma zostać ukończony w IV kwartale 2021 r., zaś Mewa w I kwartale 2022 r. Wszystkie trzy okręty zasilą 13 Dywizjon Trałowców stacjonujący w Gdyni, będąc następcami wycofywanych obecnie trałowców bazowych-niszczycieli min projektu 206FM (Wodowanie Albatrosa, 2019-10-10).
Moment chrztu najnowszego niszczyciela min projektu 258. Od tej pory jednostka 258/3 nosi już imię Mewa / Zdjęcia: Przemysław Gurgurewicz
Obie jednostki seryjne będą się znacznie różnić od prototypowego Kormorana. Zasadnicze i najbardziej widoczne zmiany dotyczą uzbrojenia artyleryjskiego oraz broni podwodnej. Otrzymają one dziobową armatę kal. 35 mm systemu OSU-35K, w miejsce zainstalowanej na Kormoranie dwulufowej armaty kal. 23 mm ZU-23-2MR Wróbel II. W zakresie wykrywania obiektów podwodnych zostanie wprowadzony autonomiczny pojazd podwodny Teledyne Gavia wyposażony w stację hydrolokacyjną EdgeTech 2205 z modułem BlueView MB2250. Drugim nowym urządzeniem będzie sonar holowany Kraken Katfish 180. Zmodyfikowana zostanie również stacja hydrolokacyjna SHL-101TM, w której wprowadzone zostaną nowe funkcje. Zasadnicze zmiany dotkną pojazdów podwodnych. Zrezygnowano z użycia na jednostkach seryjnych opracowanego na Politechnice Gdańskiej pojazdu Morświn oraz ze szwedzkiego Saab Double Eagle Mk. III. Zostaną one zastąpione inną konstrukcją szwedzkiej firmy Saab, czyli pojazdem Double Eagle Sarov. Mniej widoczne zmiany dotkną systemów okrętowych, siłowni, czy modyfikacji steru strumieniowego (Zmodyfikowane niszczyciele min projektu 258, 2020-10-26; Double Eagle Sarov dla Kormoranów, 2020-02-11).
Dokonane zmiany wpłynęły na zwiększenie kosztów całego programu. Umowa na dwa okręty seryjne podpisana 27 grudnia 2017 r. opiewała na kwotę 1,186 mld zł. Obecnie zgodnie z informacją Inspektoratu Uzbrojenia,po uwzględnieniu kolejnych aneksów, wzrósł on do 1,39 mld zł, czyli o ok. 204 mln zł.
Opis
Niszczyciel min proj. 258 to jednostka o wyporności ok. 850 ton, długości maksymalnej 58,5 m (długość między pionami 55,58 m), szerokości 10,3 m oraz zanurzeniu konstrukcyjnym 2,7 m. Napęd okrętu stanowią dwa ośmiocylindrowe silniki wysokoprężne MTU 8V 396 TE74L o mocy nominalnej 1000 kW (1360 KM) każdy, napędzających dwa pędniki cykloidalneVoith 21R5/160, powalające na osiągnięcie prędkości projektowej 15 węzłów. Zasięg wynosi ok. 2500 Mm, a autonomiczność 10 dni. Załoga ORP Kormoran liczy 45 osób, w tym 7 oficerów. Uzbrojenie artyleryjskie Kormorana stanowi obecnie dziobowa dwulufowa armata ZU-23-2MR Wróbel II kal. 23 mm, która docelowo na jednostkach seryjnych będzie zastąpiona opracowywaną armatą kal 35 mm systemu OSU-35K. Armatę uzupełniają 3 wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM-Bm kal. 12,7 mm. Obronę przeciwlotniczą zapewnić mają przenośne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Grom.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.