W środę, 25 czerwca 2025, urząd zamówień obronnych DAPA (Defense Acquisition Program Administration) przy Ministerstwie Obrony Republiki Korei poinformował, że dwa dni wcześniej z powodzeniem przeprowadzono test separacji pocisku manewrującego dalekiego zasięgu klasy powietrze-ziemia Cheonryong (pol. Niebiański Smok) z lekkiego samolotu bojowego KAI FA-50 Fighting Eagle w w Sacheon w prowincji Gyeongsang Południowy.
Zdjęcia: DAPA
Test ten został przeprowadzony po 31 pierwszych próbach w locie związanych z samym samolotem-nosicielem, takich jak integracja mechaniczna i elektroniczna pocisku, bezpieczeństwo, przeciążenia i testy środowiskowe, które realizowano przez około trzy miesiące od kwietnia br. Próby na FA-50 wynikają z oceny, aby sprawdzić, czy platforma ta nadaje się do zadań związanych z atakowaniem celów na dużych dystansach, a próby na KF-21, który nadal w fazie rozwoju, rozpoczną się po integracji pocisku począwszy od 2027.
Pocisk manewrujący Cheonryong
Pocisk Cheonryong, który jest opracowywany w programie KALCM (Korean Air-Launched Cruise Missile) od 2018 przez LIG NEX1 jako głównego integratora, a Hanwha Aerospace jako partner jest odpowiedzialna za silnik turboodrzutowy. W 2021 przeprowadzono trzy wstępne próby w locie z F-4E Phantom II.
Kiedy w 2013 Korea Południowa zakupiła 280 niemiecko-szwedzkich pocisków manewrujących Taurus KEPD 350K o zasięgu 500 km z nawigacją GPS z SAASM od Rockwell Collins na wyposażenie F-15K Slam Eagle, w umowie uwzględniono powiązane transfery technologii i rozpoczęto opracowywanie ulepszonych pocisków Taurus KEPD 350MR (aka. KEPD 350K-2) o zasięgu zredukowanym do 300 km.
Pocisk Cheonryong o długości ok. 4,64 m i masie 1300 kg został wyposażony w tandemową głowicę bojową zdolną do niszczenia podziemnych bunkrów z celnością 1-2 m. W wersji dla KF-21, pocisk ma mieć zasięg ponad 500 km, a w wersji dla FA-50 będzie miał zasięg zredukowany około 350 km ze względu na ograniczenie jego masy poprzez redukcję przenoszonego paliwa.
Układ naprowadzania składa się z systemu nawigacji satelitarnej GPS GNSS i systemu zliczeniowego, z czujnikiem podczerwieni w terminalnej fazie lotu. Układ konstrukcyjny kadłuba charakteryzuje się zredukowanym przekrojem radarowym.
Oczekuje się, że partia próbna pocisków wejdzie na uzbrojenie w 2028, a w ramach produkcji seryjnej w latach 2029-2030 zamówionych zostanie 200 sztuk do 2031 (Sacheon Airshow 2024: Makieta koreańskiego ponaddźwiękowego pocisku powietrze-ziemia).