Przejdź do serwisu tematycznego

Turecki system obrony powietrznej Siper pomyślnie przeszedł ostatni test

Jak poinformowała turecka agencja prasowa Anadolu, rodzimy system przeciwlotniczy i przeciwrakietowy dalekiego zasięgu Siper przeszedł pomyślnie ostatnią próbę przed wdrożeniem do służby operacyjnej.

13 maja br. turecka agencja prasowa Anadolu poinformowała, że dzień wcześniej rodzimy system przeciwlotniczy i przeciwrakietowy dalekiego zasięgu Siper (tur. Okop) przeszedł pomyślnie ostatnią próbę przed wdrożeniem do służby operacyjnej. Test zrealizowano z poligonu rakietowego w prowincji Synopa, położonym na wybrzeżu Morza Czarnego na północy kraju.

Kampania prób rozpoczęła się w listopadzie 2021. Poprzedni test miał miejsce w grudniu 2022 z pociskiem Siper Blok 1 – osiągnięto wówczas dystans przechwycenia celu przekraczający 100 km.

System powstał na zlecenie Prezydencji Przemysłu Obronnego (Savunma Sanayii Başkanlığı, SSB) w ramach konsorcjum spółek złożonych z Roketsan (który odpowiada za pocisk), Aselsan (radary i elektronika) oraz narodowego instytutu badawczego technologii i infrastruktury spółki Tübitak SAGE. Ma wejść do służby operacyjnej w bieżącym roku (Turcja: test nowego pocisku balistycznego Tayfun).

Efektor systemu jest dwustopniowym pociskiem przechwytującym z przyspieszaczem rakietowym, który jest odrzucany po starcie. Charakteryzuje się trapezoidalnym poczwórnym usterzeniem, charakterystycznym dla systemów rakietowych tej klasy.

Zgodnie z wcześniejszą grafiką, bateria systemu ma składać się z czterech transporterów-wyrzutni rakiet, dwóch pojazdów transportowo-załadowczych, radaru wczesnego wykrywania, radaru kierowania ogniem, dwóch pojazdów dowodzenia i kontroli, trzech pojazdów łączności i transmisji danych, które będą wspierane przez stacjonarny punkt dowodzenia oraz samoloty wczesnego ostrzegania i kontroli E-7T Peace Eagle za pomocą łącza wymiany danych Link-16.

Zdjęcie i grafika: Roketsan

Prace nad systemem Siper zapowiedział prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan, 31 października 2018. Było to po deklaracji o zamówieniu (jak się później okazało) pierwszej z dwóch dotąd baterii rosyjskiego systemu obrony powietrznej S-400 Triumf oraz przed odrzuceniem propozycji amerykańskiej sprzedaży procedurą FMS (Foreign Military Sales) systemu MIM-104 Patriot z pociskami PAC-2/GEM-T i PAC-3 MSE.

Siper ma być systemem o podobnych parametrach jak zakupiony rosyjski S-400, który w rzeczywistości pozyskano jako rozwiązanie pomostowe po fiasku programu T-LORAMIDS (Turkish Long-Range Air and Missile Defense System). Z tą różnicą, że będzie on najwyższym elementem tureckiego wielowarstwowego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej o zasięgu docelowym ponad 150 km.

Pozostałymi elementami będą 35-mm samobieżne zestawy przeciwlotnicze nowej generacji Korkut, przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Sungur (przejściowo z pociskami FIM-92B/C Stinger, docelowo rodzime PorSav), a następnie systemy Hisar-A+ (zasięg 15 km), Hisar-O (25 km) i Hisar-U (ponad 100 km).

Warto dodać, że system Siper wejdzie też na uzbrojenie przyszłych niszczycieli rakietowych obrony powietrznej HSHM (Hava Savunma Harbi Muhribi) typu TF-2000. Będą wystrzeliwane, wraz z innym uzbrojeniem rakietowym, z 64 komór wyrzutni pionowego startu (VLS) typu Roketsan MIDLAS (Milli Dikey Atım Lançer Sistemi).

Sprawdź podobne tematy, które mogą Cię zainteresować

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.

Dodaj komentarz

Powiązane wiadomości

X