21 kwietnia okręt podwodny KRI Nanggala (402) typu Cakra (niemieckiego typoszeregu IKL-209-1300), należący do marynarki wojennej Indonezji (Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Laut, TNI-AL) prowadził ćwiczenia ze strzelaniem torpedowym na wodach Morza Balijskiego, na północ od wyspy Bali. Wkrótce zgłoszono jego zaginięcie, a po krótkim czasie prawdopodobne miejsce zaginięcia (Bofors 57 Mk3 dla Indonezji).
Indonezyjski konwencjonalny okręt podwodny KRI Nanggala (402) zaginął podczas ćwiczeń torpedowych na Morzu Balijskim / Zdjęcie: Mass Communication Specialist 3rd Class Alonzo M. Archer, US Navy
Na pokładzie okrętu znajdowało się 53 oficerów, marynarzy i innych osób (etatowa załoga to 34 osoby, w tym 6 oficerów). Kontakt z okrętem podwodnym utracono ok. godz. 3.00 czasu lokalnego, po tym jak miał zgłosić się po wykonaniu zadania torpedowego. Miał znajdować się w odległości 26,5 mili morskiej (49 km) na północy-zachód od Singaraja i 51 mil morskich (95 km) od Bali.
O godz. 9.37 czasu lokalnego wysłano zawiadomienie o zaginięciu jednostki (z podejrzeniem zatonięcia) do międzynarodowego biura ISMERLO (The International Submarine Escape & Rescue Liaison Office). Władze w Dżakarcie zwróciły się o pomoc do Singapuru i Australii (Odnaleziono wrak ARA San Juan).
Jednocześnie w rejon, w którym miała operować jednostka podwodna, wysłano kilka okrętów, w tym korwety KRI Fatahillah (361) typu Bung Tomo i KRI Teuku Umar (385) typu Kapitan Pattimura (sowiecki typ Parchim I), a także okręt hydrograficzny KRI Rigel (933) z grupą nurków głębinowych na pokładzie. Szybko zlokalizowano miejsce katastrofy po wycieku ropy naftowej, gdzie średnia głębokość wynosi 700 m. W rejonie tragedii pojawił się również singapurski okręt ratowniczy MV Swift Rescue.
44-letni KRI Nanggala (402) był jednym z dwóch bliźniaczych okrętów podwodnych typu Cakra w służbie marynarki wojennej Indonezji, drugi to KRI Cakra (401). Zostały zbudowane w zachodnioniemieckiej stoczni Howaldtswerke-Deutsche Werft w Kilonii w latach 1977-1980 i wprowadzone do służby w 1981. Nanggala przechodziła remonty w latach 1983-1989, 1997-1999 w Niemczech i w latach 2011-2012 w Korei Płd.
Ich uzupełnieniem są trzy jednostki typu Nagapasa (zmodyfikowany typ Chang Bogo/DSME 1400) pierwszej serii, z czego najnowsza, przekazana 17 marca br., została zbudowana na licencji Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering w Indonezji (dwie pierwsze w Korei Płd.). Planowane jest zamówienie trzech kolejnych drugiej serii.
Ponadto, Indonezja poszukuje dostawcy nowych okrętów podwodnych w liczbie, początkowo czterech, a obecnie pięciu. 13 stycznia br. francuski dziennik La Tribune informował o rozmowach z rządem francuskim na szczeblu ministerialnym, na których władze w Dżakarcie wyraziły wstępne zainteresowanie zakupem czterech okrętów podwodnych typu Scorpène (a także 48 samolotów wielozadaniowych Dassault Rafale i dwóch korwet rakietowych typu Gowind 2500). Później zrezygnowano z rozmów na temat korwet na rzecz maksymalnie 5 okrętów podwodnych (Indonezja zainteresowana Rafale).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.