29 marca francuska Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia DGA (Direction générale de l’Armement) złożyła zamówienie w spółce Naval Group na dwie kolejne fregaty rakietowe typu Belharra w ramach programu FDI (Frégates de Défense et d’Intervention), wcześniej znanego pod kryptonimem FTI (Frégates de Taille Intermédiaire). Przyszłe fregaty, FS Amiral LouzeauAmiral Castex, mają zostać dostarczone do marynarki wojennej (Marine Nationale) w 2025 roku.

Francuska Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia DGA złożyła zamówienie na dwie kolejne fregaty rakietowe typu Belharra w ramach programu FDI (Frégates de Défense et d’Intervention).

Zamówione fregaty dołączą do budowanej od 24 października 2019 w stoczni Naval Group w Lorient prototypowej jednostki o nazwie Amiral Ronarc’h (zamówionej w kwietniu 2017) – wodowanie kadłuba ma nastąpić w połowie 2022, a dostawa rok później. Wstępna gotowość operacyjna ma zostać ogłoszona w 2025. Ministerstwo sił zbrojnych Francji zaplanowano wydanie łącznie 3,8 mld EUR (17,74 mld zł) na budowę pięciu takich okrętów – dwa pozostałe będą nosić nazwy Amiral NomyAmiral Cabanier (Pierwsza Belharra).

Co ciekawe, według planów zakupowych przedstawionych 28 września 2020 Zgromadzeniu Narodowemu (izbie niższej parlamentu), w 2021 resort miał zamówić tylko jedną fregatę w ramach programu FDI (Francja chce zwiększenia budżetu obronnego).

Zgodnie z zapisami Białej Księgi Obronności z 2013, do roku 2030 Marine Nationale ma dysponować 15 okrętami eskortowymi, w tym dwoma przeciwlotniczymi niszczycielami rakietowymi typu Horizon i ośmioma fregatami typu FREMM/Aquitaine: sześcioma do zwalczania okrętów podwodnych i dwoma przeciwlotniczymi.

Fregaty typu Belharra są też oferowane Grecji, z którą od 2019 trwają negocjacje w tej sprawie. Zgodnie z najnowszymi doniesieniami tygodnika La Tribune, aby zachęcić Ateny do zakupu nowych okrętów, władze w Paryżu są gotowe do bezpłatnego przekazania równolegle fregatę przeciwlotniczej FS Jean Bart (D615), typu F70AA i fregatę zwalczania okrętów podwodnych FS Latouche-Tréville (D646), typu F70ASM. Wcześniej bezskutecznie proponowano używane fregaty typu La Fayette (Grecja bliżej fregat Belharra).

Jednostki typu Belharra będą następcami fregat typu La Fayette/FL-3000. Zostaną wyposażone w zintegrowany modułowy maszt PSIM (Panoramic Sensor & Intelligence Module), który pomieści znaczną część czujników okrętowych / Grafiki: Naval Group

Opis

Fregaty typu Belharra (promowanej pod marketingową nazwą Belh@rra) mają mieć modułową budowę. Konfiguracja dla Francji i Grecji zakłada jednostki o długości 122 m, szerokości 17,7 m i wyporności 4250 t. Według producenta fregata osiągnie prędkość maksymalną 27-29 węzłów. Przy 15 węzłach prędkości marszowej zasięg ma wynieść ponad 9200 km, dzięki układowi napędowemu CODAD (COmbined Diesel And Diesel), złożonemu z czterech silników wysokoprężnych Rolls-Royce Power Systems MTU 16V8000 M91L o mocy 8000 kW (10 878 KM).

Załoga okrętu ma liczyć 110 oficerów i marynarzy oraz 15 członków personelu lotniczego. Na rufie znajdzie się hangar dla średniego śmigłowca i bezzałogowego statku latającego. Wyposażeniem dodatkowym będą dwie 9,5-metrowe łodzie hybrydowe.

Okręty zostaną wyposażone w 16 pionowych wyrzutni Sylver A50 dla pocisków przeciwlotniczych i przeciwrakietowych typu Aster 15/30. Pozostałe uzbrojenie to 76-mm armata morska OTO Melara Super Rapid, dwie poczwórne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych MBDA MM40 Exocet Block III/C, podwójne wyrzutnie lekkich torped EuroTorp MU90, wielkokalibrowe karabiny maszynowe i wyrzutnie celów pozorowanych SYLENA DLS. Możliwa będzie także integracja zdalnie sterowanego 20-mm modułu uzbrojenia Narwhal.

Wyposażenie elektroniczne będą stanowić: radar powierzchniowy pracujący w paśmie X, wielofunkcyjny radar Thales SEA FIRE pracujący w paśmie S, elektrooptyczny system kierowania ogniem Thales STIR 1.2 EO Mk2, sonar kadłubowy Thales Kingklip Mk II, sonar holowany CAPTAS-4CI, system łączności i wsparcia walki elektronicznej Thales Alenia Altesse-H, system identyfikacji swój-obcy Thales BlueGate, zintegrowany system komunikacji cyfrowej Aquilon, czujniki elektrooptyczne Safran PASEO XLR i łączność satelitarna.