29 marca francuska Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia DGA (Direction générale de l’Armement) złożyła zamówienie w spółce Naval Group na dwie kolejne fregaty rakietowe typu Belharra w ramach programu FDI (Frégates de Défense et d’Intervention), wcześniej znanego pod kryptonimem FTI (Frégates de Taille Intermédiaire). Przyszłe fregaty, FS Amiral Louzeau i Amiral Castex, mają zostać dostarczone do marynarki wojennej (Marine Nationale) w 2025 roku.

Francuska Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia DGA złożyła zamówienie na dwie kolejne fregaty rakietowe typu Belharra w ramach programu FDI (Frégates de Défense et d’Intervention).

Zamówione fregaty dołączą do budowanej od 24 października 2019 w stoczni Naval Group w Lorient prototypowej jednostki o nazwie Amiral Ronarc’h (zamówionej w kwietniu 2017) – wodowanie kadłuba ma nastąpić w połowie 2022, a dostawa rok później. Wstępna gotowość operacyjna ma zostać ogłoszona w 2025. Ministerstwo sił zbrojnych Francji zaplanowano wydanie łącznie 3,8 mld EUR (17,74 mld zł) na budowę pięciu takich okrętów – dwa pozostałe będą nosić nazwy Amiral Nomy i Amiral Cabanier (Pierwsza Belharra).

Co ciekawe, według planów zakupowych przedstawionych 28 września 2020 Zgromadzeniu Narodowemu (izbie niższej parlamentu), w 2021 resort miał zamówić tylko jedną fregatę w ramach programu FDI (Francja chce zwiększenia budżetu obronnego).

Zgodnie z zapisami Białej Księgi Obronności z 2013, do roku 2030 Marine Nationale ma dysponować 15 okrętami eskortowymi, w tym dwoma przeciwlotniczymi niszczycielami rakietowymi typu Horizon i ośmioma fregatami typu FREMM/Aquitaine: sześcioma do zwalczania okrętów podwodnych i dwoma przeciwlotniczymi.

Fregaty typu Belharra są też oferowane Grecji, z którą od 2019 trwają negocjacje w tej sprawie. Zgodnie z najnowszymi doniesieniami tygodnika La Tribune, aby zachęcić Ateny do zakupu nowych okrętów, władze w Paryżu są gotowe do bezpłatnego przekazania równolegle fregatę przeciwlotniczej FS Jean Bart (D615), typu F70AA i fregatę zwalczania okrętów podwodnych FS Latouche-Tréville (D646), typu F70ASM. Wcześniej bezskutecznie proponowano używane fregaty typu La Fayette (Grecja bliżej fregat Belharra).

Jednostki typu Belharra będą następcami fregat typu La Fayette/FL-3000. Zostaną wyposażone w zintegrowany modułowy maszt PSIM (Panoramic Sensor & Intelligence Module), który pomieści znaczną część czujników okrętowych / Grafiki: Naval Group

Opis

Fregaty typu Belharra (promowanej pod marketingową nazwą Belh@rra) mają mieć modułową budowę. Konfiguracja dla Francji i Grecji zakłada jednostki o długości 122 m, szerokości 17,7 m i wyporności 4250 t. Według producenta fregata osiągnie prędkość maksymalną 27-29 węzłów. Przy 15 węzłach prędkości marszowej zasięg ma wynieść ponad 9200 km, dzięki układowi napędowemu CODAD (COmbined Diesel And Diesel), złożonemu z czterech silników wysokoprężnych Rolls-Royce Power Systems MTU 16V8000 M91L o mocy 8000 kW (10 878 KM).

Załoga okrętu ma liczyć 110 oficerów i marynarzy oraz 15 członków personelu lotniczego. Na rufie znajdzie się hangar dla średniego śmigłowca i bezzałogowego statku latającego. Wyposażeniem dodatkowym będą dwie 9,5-metrowe łodzie hybrydowe.

Okręty zostaną wyposażone w 16 pionowych wyrzutni Sylver A50 dla pocisków przeciwlotniczych i przeciwrakietowych typu Aster 15/30. Pozostałe uzbrojenie to 76-mm armata morska OTO Melara Super Rapid, dwie poczwórne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych MBDA MM40 Exocet Block III/C, podwójne wyrzutnie lekkich torped EuroTorp MU90, wielkokalibrowe karabiny maszynowe i wyrzutnie celów pozorowanych SYLENA DLS. Możliwa będzie także integracja zdalnie sterowanego 20-mm modułu uzbrojenia Narwhal.

Wyposażenie elektroniczne będą stanowić: radar powierzchniowy pracujący w paśmie X, wielofunkcyjny radar Thales SEA FIRE pracujący w paśmie S, elektrooptyczny system kierowania ogniem Thales STIR 1.2 EO Mk2, sonar kadłubowy Thales Kingklip Mk II, sonar holowany CAPTAS-4CI, system łączności i wsparcia walki elektronicznej Thales Alenia Altesse-H, system identyfikacji swój-obcy Thales BlueGate, zintegrowany system komunikacji cyfrowej Aquilon, czujniki elektrooptyczne Safran PASEO XLR i łączność satelitarna.