22 lipca należąca do Lockheed Martin spółka Sikorsky Aircaft wraz z Boeingiem poinformowały o zrealizowaniu pierwszych prób podnoszenia ładunku na zewnętrznym haku podkadłubowym demonstratora technologii SB>1 Defiant w ramach programu o kryptonimie FLRAA (Future Long Range Assault Aircraft), który jest częścią programu FVL-M (Future Vertical Lift – Medium) na następcę śmigłowców wielozadaniowych UH-60 Black Hawk w amerykańskich wojskach lądowych (US Army).
Spółki Sikorsky Aircraft i Boeing przeprowadziły pierwsze próby podnoszenia ładunku na zewnętrznym haku podkadłubowym demonstratora technologii SB>1 Defiant w ramach programu FLRAA / Zdjęcie: Team Defiant
Na opublikowanym nagraniu wideo, które zrealizowano w połowie lipca w centrum prób w locie spółki Sikorsky Aircraft (Sikorsky Development Flight Center) w West Palm Beach na Florydzie widać jak SB>1 Defiant unosi paletę z sześcioprowadnicowym kontenerem startowym z ćwiczebnymi pociskami o masie 2404 kg (5300 funtów) do wieloprowadnicowych zestawów rakietowych systemu MLRS (Multiple Launch Rocket System).
Według przedstawicieli spółki Sikorsky, jest to także równoważnik lekkiego pojazdu używanego przez piechotę lub skrzyniom z setkami tysięcy sztuk amunicji małokalibrowej. Przy czym maksymalny udźwig śmigłowca w ładowni ma wynosić 1669 kg (3680 funtów) lub ekwiwalent 12 w pełni wyekwipowanych żołnierzy.
Powyższy test to kontynuacja prób w locie demonstratora technologii ze współosiowym układem dwuwirnikowym z przeciwbieżnymi wirnikami sztywnymi i śmigłem pchającym, na bazie którego ma powstać prototypowy śmigłowiec wielozadaniowy Defiant X (koncepcja została ujawniona 25 stycznia br.), który został zaoferowany w programie FLRAA. W maju br. SB>1 Defiant osiągnął prędkość maksymalną 426 km/h w locie poziomym (Defiant X w programie FLRAA).
Niemniej, nieoficjalne źródła w Departamencie Obrony USA wskazują, że faworytem w programie FLRAA jest oferta konkurencyjna spółki Bell Textron, która od 18 grudnia 2017 do 24 czerwca 2021 realizowała próby w locie z demonstratorem technologii zmiennowirnikowca V-280 Valor. W tym czasie wylatał on ponad 214 godzin w prawie 160 lotach testowych (w tym 15 lotów wykonało pięć zespołów pilotów US Army), osiągając m.in. prędkość maksymalną 565 km/h. Ponadto, Bell Textron twierdzi, że w grudniu 2020 zrealizowano podobne próby z przenoszeniem ładunku użytecznego na zewnętrznym haku podkładłubowym, ale nie poinformowano o jego masie (Bell gotowy do decydującej fazy programu FLRAA).
Statek powietrzny wybrany w programie FLRAA ma zastąpić rodzinę śmigłowców UH-60 Black Hawk, który może przenosić w ładowni ładunek o masie do 4080 kg (9000 funtów) lub do 9979 kg (22 000 funtów) na haku. Oczekuje się, że już latem br. US Army opublikuje szczegółowe zapytanie ofertowe (RFP, Request For Proposals) na odpowiedź którego obaj oferenci będą mieć czas do końca roku.
Obecnie trwa jeszcze II etap fazy CCDR (Competitive Demonstration and Risk Reduction), na realizację którego 30 marca br. Sikorsky Aircaft i Boeing otrzymały kwotę 284 393 040 USD (1,104 mld zł), a Bell Textron 292 647 481 USD (1,136 mld zł) z terminem, odpowiednio, do 30 maja 2022 i 30 marca 2022 (Kolejne środki w programie FLRAA).
US Army chce podpisać umowę z jednym z oferentów już w 2022, po zakończeniu fazy CCDR, tak aby rozpoczęcie dostaw seryjnych statków powietrznych nastąpiło od 2026 (wcześniej planowano od 2030), a cztery lata później ogłoszenie wstępnej gotowości operacyjnej. Co ciekawe, programem FLRAA zainteresowane wstępnie są Włochy i Wielka Brytania (Brytyjskie AW101 Merlin w służbie do lat 2040).