FLRAA: Koszty eksploatacji następcy Black Hawka

16 grudnia br. na łamach magazynu Warrior Maven ukazał się artykuł autorstwa gen. w st. spocz. Rudolpha Ostovicha III, byłego dowódcy lotnictwa amerykańskich wojsk lądowych (US Army), który twierdzi, że koszty eksploatacji nowych statków powietrznych, pozyskiwanych w programie FLRAA (Future Long Range Assault Aircraft), który jest częścią programu FVL-M (Future Vertical Lift – Medium) nie będą realnie wyższe od swoich poprzedników, czyli śmigłowców wielozadaniowych UH-60M Black Hawk (Bell gotowy do decydującej fazy programu FLRAA).

Oferta Bell Textron w programie FLRAA ma bazować na testowanym wcześniej prototypie zmiennowirnikowca V-280 Valor., który napędzany jest dwoma silnikami turbowałowymi General Electric T64-GE-419 o mocy 4750 KM (3540 kW) / Zdjęcie: Bell Textron

W programie FLRAA, którego rozstrzygnięcie ma nastąpić w 2022 roku, rozpatrywane są dwie kontroferty, bazujące na testowanych demonstratorach technologii: spółki Bell Textron ze zmiennowirnikowcem V-280 Valor oraz konsorcjum Sikorsky-Boeing ze śmigłowcem ze współosiowym układem dwuwirnikowym z przeciwbieżnymi wirnikami sztywnymi i śmigłem pchającym SB>1 Defiant (Próby udźwigu SB>1 Defiant, Defiant X w programie FLRAA).

Według b. dowódcy lotnictwa US Army realizowany program nie jest po prostu inicjatywą wyłonienia następcy Black Hawków, jako statku powietrznego następnej generacji o ulepszonych parametrach, ale zmianą koncepcji użycia sił i środków przez US Army, dzięki nowym środkom transportu powietrznego o większej prędkości przelotowej i zasięgu. Ponadto, ma być filarem łączącym wiele inicjatyw modernizacyjnych US Army, takich jak np. ulepszenia artylerii lufowej i rakietowej o kryptonimie Long-Range Precision Fires (LRPF), z uwagi na fakt, że pole walki przyszłości będzie charakteryzować się wielodomenowością (Wyzwania modernizacyjne (nie tylko) US Army).

Z uwagi na pojawiające się w amerykańskich mediach branżowych sceptyczne głosy na temat programu FLRAA, a zwłaszcza jego kosztów, gen. Ostovich przypomina o strategii DOTmLPF (Doctrine, Organization, Training, Materiel, Leadership and Education, Personnel, Facilities—Policy; pol. doktryna, organizacja, szkolenie, materiały, przywództwo i edukacja, personel, wyposażenie – polityka) w stosunku do ewentualnego wdrożenia V-280 Valor (a de facto zmiennowirnikowca, bazującego na nim). Według niego kategorie: szkolenie, materiały, personel i wyposażenie są najbardziej odpowiednie, aby usystematyzować odpowiedzi na te głosy (Programy śmigłowcowe US Army).

Oferta konsorcjum Sikorsky-Boeing to śmigłowiec ze współosiowym układem dwuwirnikowym z przeciwbieżnymi wirnikami sztywnymi i śmigłem pchającym Defiant-X, bazujący na demonstratorze technologii SB>1 Defiant / Grafika: Lockheed Martin

Szkolenie: według sceptyków zmiennowirnikowce w US Army będą wymagać rozległych i kosztownych zmian w doktrynie szkoleniowej pilotów i personelu naziemnego, obsługujących obecnie śmigłowce wielozadaniowe, w tym nowego programu, rozdzielonego od pozostałych szkoleń na inne typu statków powietrznych. Jednak wg autora artykułu, o ile jest to możliwa koncepcja, to bardziej prawdopodobne wydaje się włączenie kadetów do istniejących programów szkolenia podstawowego na śmigłowce (Phase I Initial Entry Rotary Wing Common Core), a potem dopiero specjalistycznego na wybrany typ statku powietrznego (tak jak obecnie w przypadku śmigłowców UH-60, CH-47 czy AH-64).

Materiały: według krytyków, po ewentualnym zwycięstwie Bell Textron w programie FLRAA, jego koszty mogą wzrosnąć niebotycznie, co może przyczynić się do jego ograniczenia, a nawet anulowania. Jednak jak podkreśla gen. Ostovich, obaj oferenci poczynili znaczne postępy w zakresie kosztów eksploatacji, szczególnie w obszarach konserwacji i wsparcia technicznego, dzięki cyfrowemu projektowaniu, wykorzystaniu sztucznej inteligencji do analiz 3D, uczenia maszynowego, robotyzacji procesów produkcyjnych itp., co według analiz rządowych ma zredukować zużycie paliwa i wydłużyć średni czas pomiędzy przeglądami technicznymi. Według autora, V-280 pozwoli na wprowadzenie nowego, cyfrowego systemu wsparcia eksploatacji, który pozwoli na analizowanie i prognozowanie przyszłych awarii oraz zastosowanie praktyki zapobiegawczej konserwacji. Odciąży to jednostki w wysuniętych bazach operacyjnych poprzez zredukowanie ryzyka awarii z dala od dużych centrów naprawczych.

Personel: według niektórych zmiennowirnikowiec, który może wyprzeć klasyczny śmigłowiec z US Army, przyczyni się do konieczności wymiany obecnego personelu latającego i naziemnego. Według gem. Ostovicha, w oparciu o analizy przeprowadzone podczas fazy CCDR (Competitive Demonstration and Risk Reduction), wykazały, że V-280 będzie użytkowany w ramach istniejącej struktury osobowej obejmującej lotników, personel naziemny oraz wsparcia w ramach batalionów śmigłowcowych, batalionów wsparcia czy grup wsparcia technicznego w ramach teatru działań. Wyjątkami będą nowe wyzwania, zidentyfikowane w przypadku obu ofert, takie jak chowane podwozia, materiały kompozytowe i nowe systemu sterowania fly-by-wire. Luki te niekoniecznie spowodują potrzebę dodatkowych kwalifikacji wśród personelu, ale będzie można je rozwiązać poprzez zmiany w programach szkolenia podstawowego.

Wyposażenie: według krytyków, rozmiary nowych statków powietrznych oferowanych w programie FLRAA wpłyną na ich eksploatację i wymuszą zmiany w istniejącej infrastrukturze. Według autora artykułu V-280 będzie mógł korzystać z obecnych hangarów, zarówno do prac bieżących, jak i wydłużonych prac naprawczych. Ponadto, analizy wykazały, że 87% obecnego sprzętu do wsparcia naziemnego (Aircraft Ground Support Equipment, AGSE) i sprzętu pomocniczego (Peculiar Support Equipment, PSE), wykorzystywanego przy śmigłowcach UH-60M i AH-64, będzie można także stosować w przypadku V-280. Nadal jednak trwają szczegółowe analizy dotyczące wszystkim poziomów prac konserwacyjnych i naprawczych, ale szacuje się, że nakłady na to będą zbliżone w przypadku obu ofert.