14 maja włoska spółka Leonardo Helicopters poinformowała, że globalna flota ponad 200 średnich śmigłowców wielozadaniowych AgustaWestland AW101 przekroczyła nalot 500 000 godzin. Śmigłowce użytkowane przez 12 państw na czterech kontynentach brały udział w działaniach bojowych.
Włoska spółka Leonardo Helicopters poinformowała, że globalna flota średnich śmigłowców wielozadaniowych AgustaWestland AW101 przekroczyła nalot 500 000 godzin / Zdjęcie: Leonardo Helicopters
Jeden z operatorów może poszczycić się nalotem na jednym ze swoich egzemplarzy, wynoszącym ponad 7500 godzin. Cztery wiropłaty tego typu trafią do Marynarki Wojennej RP, a pierwszy z nich zostanie oblatany jeszcze w tym roku. Na kolejne śmigłowce tego typu czeka również Norwegia (w kwietniu br. dostarczono 11 z 16 egzemplarzy) (Sonary Thalesa dla polskich AW101, Dyżury norweskich AW101 SAR).
Leonardo Helicopters przypomina, że brytyjskie śmigłowce tego typu, oznaczone jako Merlin, znajdują się na pokładach okrętów w ramach lotniskowcowej grupy bojowej GCSG 21 (Global Carrier Strike Group 21), złożonej z jednostek brytyjskich i pojedynczych z USA i Niderlandów. Jest to siedem zwalczania okrętów podwodnych Merlin HM Mk2, trzy wsparcia operacji specjalnych Commando Merlin HC Mk4/4A oraz trzy wczesnego ostrzegania Merlin ASaC (Airborne Surveillance and Control), wyposażone w radarowy system zwiadu, obserwacji i śledzenia Crowsnest z 820. i 845. Eskadry Lotnictwa Morskiego (Brytyjski lotniskowiec wyruszył w pierwszą misję operacyjną, Merlin ASaC z radarem Crowsnest dostarczony, Pierwszy Merlin Mk4 dla Royal Navy).
AW101 został opracowany przez brytyjsko-włoskie konsorcjum European Helicopter Industries (od 2000 AgustaWestland) złożone ze spółek Westland Helicopters i Agusta. Oblot pierwszego prototypu nastąpił 9 października 1987. Śmigłowiec wszedł do służby w 1999, a do 2007 nosił oznaczenie producenta EH101. Wiropłaty są produkowane w zakładach Leonardo w Yeovil w Wielkiej Brytanii i Vergiate we Włoszech.
Użytkownikami różnych wariantów AW101 jest 12 państw dla których wyprodukowano ponad 200 śmigłowców: Algieria, Arabia Saudyjska, Dania, Indonezja, Kanada (jako CH-149 Cormorant), Japonia, Nigeria, Norwegia, Portugalia, Turkmenistan, Wielka Brytania (jako Merlin HM1, Merlin HC3, Merlin HM2, Merlin HC4/4A i Merlin MK2 Crowsnest) oraz Włochy (SH-101A). Nieskutecznie były z kolei oferowane w Indiach i USA (na licencji jako Lockheed Martin VH-71 Kestrel) (Katastrofa kanadyjskiego CH-148, Wypadek włoskiego SH-101A).
Śmigłowiec ma 22,83 m długości, 6,66 m wysokości, a wirnik główny ma średnicę 18,59 m. Ładowność wynosi 5,52 t (w tym 5,44 t na haku), a maksymalna masa startowa 15,6 t. W zależności od wersji załoga liczy od 2 do 4 członków. Wymiary kabiny to 6,5 x 2,5 x 1,91 m, a jej pojemność 31,91 m3. Został wyposażony w pełni cyfrową awionikę o wysokim stopniu automatyzacji, tylną rampę o wymiarach 1,91 na 2,3 m i ładowności 3,05 t oraz może wykonywać zadania w każdych warunkach pogodowych, w dzień i w nocy.
Wiropłat może być napędzany trzema silnikami turbowałowymi Rolls-Royce Turbomeca RTM322-01/02 o mocy 1566 kW (2100 KM)/1708 kW (2320 KM) każdy albo General Electric T700/CT7-8E o mocy 1839 kW (2500 KM), które zapewniają prędkość przelotową 277 km/h i maksymalną 309 km/h oraz prędkość wznoszenia 9,5 m/s. Każdy z silników ma własny zbiornik paliwa o pojemności 1074 l, opcjonalnie jest możliwość montażu dwóch dodatkowych, a także instalacji do pobierania paliwa w powietrzu. Pułap praktyczny to 3307 m, natomiast maksymalny 4575 m. Maksymalny zasięg podczas lotu na dwóch silnikach to 1500 km (810 mil morskich). Śmigłowiec może pozostawać w powietrzu przez maksymalnie 6 h 50 min. W wersji transportowej może zabrać na pokład nawet 45 pasażerów.
Wiropłat jest wyposażony w radar (np. Z aktywnym skanowaniem elektronicznym Osprey AESA, BAE Systems Blue Kestrel 5000, Eliradar APS-784, Selex HEW-784 lub APS-717 albo Telephonics RDR-1600), czujnik elektrooptyczny wysokiej rozdzielczości, system Synthetic Vision do generowania mapy 3D terenu, system omijania przeszkód, a także zestaw łączności głosowej, wymiany danych i wideo.
Do operacji zwalczania okrętów podwodnych (ZOP) na śmigłowcu mogą być zabudowane dwie obrotowe wyrzutnie boj sonarowych, opuszczanego sonaru, torped przenoszonych na dwóch podwieszeniach i bomb głębinowych. Może też być wyposażony w pociski przeciwokrętowe MBDA Marte lub Exocet. Do operacji poszukiwawczo-ratowniczych (SAR) powyższe wyposażenie może zostać częściowo lub całkowicie zastąpione. Zgodnie z deklaracją Leonardo, podczas jednej misji AW101 może zabrać ponad 20 poszkodowanych, dzięki dwunastu piętrowym noszom. Pozostali są transportowani w pozycji siedzącej. W przypadku bojowych misji poszukiwawczo-ratowniczych (CSAR) w drzwiach bocznych jest umieszczony 12,7-mm wkm, a śmigłowiec jest standardowo wyposażony w systemy ostrzegania przed opromieniowaniem wiązką lasera/radaru i nadlatującymi pociskami rakietowymi oraz wyrzutnie dipoli i flar antyrakietowych.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.