20 grudnia br. włoska spółka stoczniowa Fincantieri – Cantieri Navali Italiani poinformowała, że w ramach konsorcjum RTI (Raggruppamento Temporaneo di Impresa) zbuduje na zlecenie Europejskiej Organizacji jednoczącej współpracę w dziedzinie uzbrojenia (Organisation conjointe de coopération en matière d’armement, OCCAR) dla włoskiej marynarki wojennej (Marina Militare Italiana) drugi okręt zaopatrzeniowy nowej generacji typu Vulcano klasy USL (Unità di supporto logistico) lub LSS (Logistic Support Ship) – w ramach opcji może powstać także trzeci (Dwa U212 NFS dla Włoch zamówione).
Włoska spółka Fincantieri – Cantieri Navali Italiani zbuduje dla rodzimej marynarki wojennej drugi okręt zaopatrzeniowy nowej generacji typu Vulcano – w ramach opcji może powstać także trzeci / Zdjęcie: Marina Militare
Wartość zawartej umowy to ok. 410 mln EUR (1,89 mld zł). Okręt zostanie zbudowany w stoczni Castellammare di Stabia, w regionie Kampania, w prowincji Neapol z terminem oddania zamawiającemu do 2025. Zamówienie obejmuje również zapewnienie wsparcia w całym cyklu życia okrętu w ciągu pierwszych 10 lat służby operacyjnej. Pakiet został podzielony na wsparcie logistyczne i eksploatacyjne (konserwację), a także dostawę komponentów i maszyn produkowanych przez Fincantieri Mechanical Systems and Components Unit, w tym wał napędowy, układ sterowania, pędniki manewrowe, stabilizatory sterów i inne systemy sterowania.
W ramach wieloletniego programu modernizacji technicznej włoskich sił morskich, Fincantieri buduje obecnie siedem wielozadaniowych fregat rakietowych z typoszeregu PPA (Pattugliatore Polivalente d’Altura), a niedawno, bo w sierpniu br. próby morskie rozpoczął wielozadaniowy śmigłowcowiec desantowy Trieste (L9890) (Największy włoski okręt wyszedł na próby).
Tymczasem, 12 marca br. włoska spółka dostarczyła dla Marina Militare Italiana prototypowy okręt zaopatrzeniowy Vulcano (A 5335). Jednostka ma długość całkowitą 193 m, szerokość 27,2 m i zanurzenie 8,4 m. Wyporność pełna wynosi 27 200 t. Charakteryzuje się układem napędowym CODLAD (COmbined Diesel-eLectric And Diesel), złożonym z dwóch silników wysokoprężnych MAN 20V32/44CR o mocy 24 000 kW (32 000 KM) każdy i dwóch silników elektrycznych Magneti Marreli o mocy po 1,5 MW. Prędkość maksymalna wynosi 20 w., a zasięg do 7000 mil morskich. Załoga składa się ze 167 oficerów i marynarzy oraz 68 członków personelu specjalistycznego – łącznie 235 osób. Co ciekawe, okręt spełnia restrykcyjne wymagania konwencji MARPOL (Marine Pollution) w zakresie bezpieczeństwa dla środowiska naturalnego i jest napędzany biopaliwami (Vulcano przekazany włoskiej marynarce wojennej).
Okręt o ładowności 15,5 tys. t jest przeznaczony do transportu materiałów paliw (7655 t paliwa okrętowego F76 i 3170 t nafty lotniczej F44/JP-5), 830 t świeżej wody pitnej, 40 t żywności, 220 t amunicji, a także części zamiennych. Może służyć także jako baza warsztatowa oraz okręt wsparcia medycznego ze szpitalem standardu NATO Role-2LM, z m.in. salami intensywnej terapii dla siedemnastu pacjentów, salą operacyjną, gabinetami radiologicznym, stomatologicznym i analiz. Na pokładzie znajdują się cztery agregaty prądotwórcze MAN 6L27/38 o mocy 1,98 MW każdy do zasilania odbiorników prądu na lądzie o mocy 2500 kW oraz miejsce na osiem 20-stopowych kontenerów ISO 1C o masie do 28 t każdy w roli modułów mieszkalnych lub szpitalnych. Okręt może przenosić ładunki z pokładu na inne jednostki podczas marszu, dzięki czterem żurawiom RAS na burtach i jednemu na rufie.
Dwa (a być może trzy) okręty zaopatrzeniowe typu Vulcano mają zastąpić 129-metrowe jednostki Stromboli (A5327) i Vesuvio (A5329), typu Stromboli, użytkowane, odpowiednio, od 1975 i 1978. Na ich konstrukcji we Francji powstają cztery zmodyfikowane jednostki w ramach programu BRF (Bâtiments Ravitailleurs de Forces), wcześniej znanego jako FlotLog (Flotte Logistique) (Budowa francuskiego zaopatrzeniowca BRF).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.