26 lutego włoska spółka stoczniowa Fincantieri – Cantieri Navali Italiani podpisała umowę o wartości 1,35 mld EUR (6,1 mld zł) z Europejską Organizacją jednocząca współpracę w dziedzinie uzbrojenia (Organisation conjointe de coopération en matière d’armement, OCCAR) na budowę dwóch zmodyfikowanych okrętów podwodnych typu U212 NFS (Near Future Submarine) z opcją na dwa kolejne, przeznaczonych dla marynarki wojennej Włoch (Marina Militare Italiana). Umowa obejmuje także wsparcie techniczno-logistyczne przez pierwsze 10 lat od daty wejścia do służby, a także pakiet szkoleniowy i wsparcia systemów pokładowych.

Włoska spółka stoczniowa Fincantieri podpisała umowę z europejską organizacją OCCAR na budowę dwóch okrętów podwodnych typu U212 NFS dla marynarki wojennej Włoch

Włoska spółka stoczniowa Fincantieri podpisała umowę z europejską organizacją OCCAR na budowę dwóch okrętów podwodnych typu U212 NFS dla marynarki wojennej Włoch

Dostawy dwóch okrętów podwodnych w ramach zamówienia podstawowego zaplanowano na latach 2027 i 2029. Zostaną zbudowane w stoczni Mugiano, należącej do Fincantieri. Wcześniej w tej stoczni zbudowano cztery jednostki typu 212A Todaro (S 526 Salvatore Todaro w latach 1999-2003, S 527 Scirè w latach 2000-2004, S 528 Pietro Venuti w latach 2009-2014 oraz S 529 Romeo Romei w latach 2012-2015). Nowe jednostki będą zastąpią cztery okręty podwodne typu Nazario Sauro: S 522 Salvatore Pelosi, S 523 Giuliano Prini, S 524 Primo Longobardo i S 525 Gianfranco Gazzana Priaroggia.

Plan zakupu maksymalnie czterech okrętów podwodnych typu U212 NFS o łącznej wartości 2,3 mld EUR (10,4 mld zł) został zatwierdzony na początku 2020 roku przez ministerstwa skarbu, obrony i rozwoju gospodarczego Włoch w ramach porozumienia gwarantującego finansowanie wszystkich programów modernizacji technicznej sił zbrojnych. Jednak według obecnych informacji koszty programu wzrosną do 2,68 mld EUR (12,12 mld zł). Pierwotnie pierwsze dwa okręty miały kosztować 1,3 mld EUR (5,88 mld zł). Finansowanie zwiększono na podstawie wieloletniego dokumentu planistycznego ministerstwa obrony opublikowanego w październiku ub. r. (Włochy zamówią cztery U212 NFS, 2020-01-14).

Pierwszymi podwykonawcami będą włoska spółka Leonardo i niemiecka Thyssenkrupp Marine Systems / Grafiki: Fincantieri – Cantieri Navali Italiani

Pierwszymi podwykonawcami będą włoska spółka Leonardo i niemiecka Thyssenkrupp Marine Systems / Grafiki: Fincantieri – Cantieri Navali Italiani

Tego samego dnia zawarto pierwszą umowę podwykonawstwa pomiędzy Fincantieri – Cantieri Navali Italiani a Leonardo o wartości 150 mln EUR (678,21 mln zł) za projekt i budowę systemu zarządzania walką klasy CMS (Combat Management System) i budowę centrum szkoleniowego Centro Addestramento Sommergibili w Tarencie. Co ciekawe, dla Leonardo będzie to pierwszy system klasy CMS dla okrętów podwodnych – dotąd spółka dostarczała rozwiązania dla okrętów nawodnych.

Również tego samego dnia niemiecki partner przy budowie starszych 212A Todaro, spółka Thyssenkrupp Marine Systems (TKMS) poinformowała o zawarciu umowy licencyjnej umożliwiającej nabycie przez Włochów pełnych praw do budowy okrętów, a także podwykonawstwa w zakresie przede wszystkim części dziobowych kadłubów sztywnych, napędu niezależnego od powietrza z ogniwami paliwowymi, urządzeń pomocniczych i systemów magazynowania ciekłego tlenu i wodoru.

Opis
Okręty U212 NFS będą wywodzić się z typoszeregu 212A Todaro, ale podstawowymi modyfikacjami będą rozszerzony pakiet walki elektronicznej, możliwość zaokrętowania i dostarczenia pod wodą w rejon działań żołnierzy jednostek specjalnych czy przenoszenia autonomicznych pojazdów podwodnych lub bezzałogowych pojazdów podwodnych.

Największym atutem będzie jednak możliwość wystrzeliwania spod wody za pomocą wyrzutni torpedowych pocisków manewrujących, co będzie zupełnie nową zdolnością okrętów podwodnych marynarki wojennej Włoch. Będą to rozwijane przez spółkę MBDA pociski TESEO MK/2E (zwane też TESEO EVO), które będą zdolne razić cele naziemne i nawodne na dystansie do 360 km (zwiększony dwukrotnie). Aby temu sprostać będą wyposażone w podwójny system kierowania: radar do atakowania okrętów i głowicę pracującą w podczerwieni, aby razić cele naziemne. Pociski będą wystrzeliwane z 533-mm poziomych wyrzutni tubowych, przeznaczonych także dla ciężki torped zwalczania okrętów podwodnych typu Black Shark, zaprojektowanych przez WASS – Whitehead Alenia Sistemi Subacquei.

Nowe okręty, tak jak 212A Todaro, także zostaną wyposażone w napęd niezależny od powietrza (Air Independent Propulsion, AIP), ale bazujący na nowych ogniwach paliwowych z litowo-jonowymi akumulatorami od Siemens (Sinavy/Permasyn), zamiast obecnie stosowanych akumulatorów ołowiowo-kwasowych. Jednostki będą przez to nieznacznie dłuższe (212A Todaro mają po 57,2 m długości) i zwiększy się prędkość podwodna. Przekonstruowana zostanie także sekcja dziobowa, a powierzchnia kadłuba zostanie pokryta nową, fluorową powłoką polimerową, redukującą szumy. Udział przemysłu włoskiego w produkcji podzespołów okrętów zwiększy się.