Kolejne fundusze na LPLD

30 października amerykańska Agencja Obrony Przeciwrakietowej (MDA) przyznała kolejny kontrakt koncernowi Lockheed Martin na dalszy rozwój demonstratora lasera niskiej mocy LPLD (Low Power Laser Demonstrator). Umowa jest częścią programu mającego wyłonić wysokościowego bezzałogowca dużej długotrwałości lotu, wyposażonego w kompaktowy, zasilany elektrycznie laser do niszczenia międzykontynentalnych rakietowych pocisków balistycznych.

MDA przyznała LM środki finansowe w wysokości 25,5 mln USD (97,5 mln zł) w ramach dziewięciomiesięcznej umowy, ma to na celu opracowanie wstępnej koncepcji demonstratora lasera niskiej mocy LPLD. Pierwotny kontrakt o wartości 9,4 mln USD (36 mln zł) został przyznany 5 października 2017 dla redukcji ryzyka koncepcji demonstratora sterowania wiązką lasera, zdolnego do implementacji z platformą lotniczą i niszczenia pocisków balistycznych w ramach obrony przeciwrakietowej w fazie silnikowej lotu. Faza silnikowa lotu, czyli następująca bezpośrednio po wystrzeleniu pocisku rakietowego, jest najbardziej optymalnym momentem na przechwycenie i neutralizację zagrożenia, zanim osiągnie prędkość maksymalną lub wypuści wabie.

W ramach drugiej fazy programu, który formalnie rozpoczęto 19 sierpnia 2015, koncern skupi się na ukończeniu prac nad ostatecznym przeglądzie projektu, co pozwoli na rozpoczęcie prac nad demonstratorem technologii, a następnie prototypem. Najważniejszym zagadnieniem technicznym przed jakim stoją inżynierowie, to zdolność utrzymania stabilnej wiązki laserowej w odpowiednim skupieniu przy narzuconych założeniach operacyjnych (Raytheon w programie HEL TVD, 2018-07-05; Laser i mikrofale przeciwko bsl, 2018-03-26; Stryker MEHEL 2.0 w Europie, 2018-03-02).

Agencja MDA ujawniła szczegóły techniczne platformy przyszłego lasera wysokiej mocy 13 czerwca 2017. Zgodnie z zapytaniem o informację, bsl klasy HALE musi osiągać pułap ponad 10 973 metrów (30 000 stóp) przy długotrwałości lotu ponad 32 godzin i możliwości przelotu do 3 000 km w rejon przechwycenia przy prędkości przelotowej Ma0,45. Ładowność statku musi wynosić od 2 268 kg do 5 670 kg i ma być on zdolny do zasilania lasera elektrycznego o mocy od 140-280 kW przez ponad 30 minut pracy bez utraty wysokości. Statek powietrzny będzie musiał przenieść ładunek użyteczny w postaci lasera o średnicy korpusu 1-2 metrów, a także generować niskie wibracje podczas lotu przy kątach przemieszczenia poniżej 50 μrad (mikroradianów) (MQ-9 w walce powietrznej, 2018-09-21).

Analiza
Lockheed Martin ma duże doświadczenie w zakresie opracowania i przetestowania architektury systemów laserowych. Najbardziej zaawansowanym jest ATHENA (Advanced Test High Energy Asset) o mocy 30 kW, który bazuje na rozwiązaniach systemu ALADIN (Accelerated Laser Demonstration Initiative) i w wyniku doświadczeń z przeciwlotniczym systemem laserowym ADAM (Area Defense Anti-Munitions).

Technologia lasera, będącego uzbrojeniem statku powietrznego została już przetestowana przez USAF. W 2002 opracowano Platformę Doświadczalną Lasera Lotniczego (Airborne Laser Testbed, ALTB), zwaną też YAL-1A. System bazował na zmodyfikowanym samolocie transportowym Boeing 747-400F i wyposażony został w 3-tonowy Airborne Laser Turret. Samolot był testowany w 417. Eskadrze Doświadczalnej (417th FLTS), stacjonującej w bazie lotniczej Edwards w Kalifornii.

Pierwszy pełnoskalowy test lasera odbył się 12 lutego 2012. Z pełnym sukcesem ALTB zestrzelił pocisk balistyczny na paliwo stałe. Laser chemiczny, tlenowo-jodowy (COIL), będący głównym elementem, systemu działa na zasadzie podgrzewania korpusu celu, wskutek czego zmniejszona przez wysoką temperaturę wytrzymałość pod wpływem przeciążeń powoduje jego rozpad. Pojedynczy strzał trwał 3-5 sekund, a z fazą namierzania i celowania łącznie 12 sekund. ALTB zabierał jednorazowo ilość paliwa dla lasera COIL potrzebną do zniszczenia nawet 20 międzykontynentalnych pocisków balistycznych lub 40 taktycznych. Wykonano łącznie około 200 lotów, podczas których namierzano, śledzono i niszczono pociski rakietowe różnej klasy. Jednakże w 2012 program ALTB zamknięto z powodu zbyt dużych kosztów, które wyniosły wówczas 5 mld USD (19 mld zł) (Glide Breaker przeciwko broni hipersonicznej, 2018-09-13).