12 października na waszyngtońskiej wystawie AUSA (Association of the United States Army), amerykańskie spółki Ghost Robotics i SWORD International zaprezentowały biomorficznego robota kroczącego SPUR (Special Purpose Unmanned Rifle), uzbrojonego w zmodyfikowany karabin wyborowy Mk-17 Mod 1 Gungnir, zasilany amunicją 6,5 mm Creedmoor (Niemcy: Koncepcja robota gąsienicowo-kroczącego IBEX).
Na waszyngtońskiej wystawie AUSA, amerykańskie spółki Ghost Robotics i SWORD International zaprezentowały biomorficznego robota kroczącego SPUR, uzbrojonego w moduł z karabinem wyborowym
Bazą dla systemu jest półautonomiczny robot kroczący Ghost Robotics Q-UGV (Quadrupedal Unmanned Ground Vehicle), który trafił w połowie listopada 2020 do bazy lotniczej Tyndall na Florydzie na testy jako robotyczny pies patrolowy w ramach 325. Eskadry Ochrony Sił (325th Security Forces Squadron). Pod koniec sierpnia br. kolejny robot trafił do 75. Eskadry Ochrony Sił w bazie lotniczej Hill w Utah. O ile do tej pory tego typu roboty (jak np. najbardziej znany Spot opracowany przez konsorcjum Boston Dynamics i Foster-Miller) nie przenosiły wyposażenia, bądź było to najwyżej robotyczne ramię, to SPUR jest pierwszym bojowym robotem tej klasy na świecie.
Nie jest znana dokładna konfiguracja modułu bojowego z karabinem wyborowym spółki SWORD International, przenoszonego na grzbiecie robota – w tym zapasu amunicji i sposobu przeładowania, ale przedstawiciele producentów poinformowali jedynie, że operator robota może go zdalnie poinstruować aby ten załadował nabój, jak i usunął łuskę i zabezpieczył broń.
SPUR może prowadzić skuteczny ogień na dystansie do 1200 m (3940 stóp), a czteronożna konstrukcja układu bieżnego zapewnia odpowiednią stabilizację. Wyposażono go również we własny system obserwacji i celowania. Warto dodać, że USAF testowały specjalistyczną aplikację ATAK (Android Team Awareness Kit) do sterowania Q-UGV, która była instalowania na tabletach sterujących, przeznaczoną do interakcji z czujnikami robota. Niewykluczone, że ta lub podobna aplikacja jest używana do użycia modułu bojowego SPUR. Testowano też użycie gogli rozszerzonej rzeczywistości (Żołnierze US Army wkraczają do rzeczywistości rozszerzonej, Microsoft dostarczy US Army gogle HoloLens 2).
Warto dodać, że Q-UGV jest systemem pół-autonomicznym, ale nie można wykluczyć, że dzięki algorytmom uczenia maszynowego (sztucznej inteligencji) mógłby uzyskać szerszy stopień autonomii i w przypadku wariantu SPUR mógłby samodzielnie wykrywać i namierzać cele, a operator wydawałby jedynie komendę otwarcia ognia. Wymogiem musiałby być skomputeryzowany system celowania, taki jak np. izraelska rodzina kolimatorów SMASH spółki Smart Shooter, które były już testowane przez amerykańskie wojska specjalne, a teraz trafią do marynarki wojennej i Korpusu Piechoty Morskiej (USMC i US Navy przetestują skomputeryzowane kolimatory SMASH 2000).
Zaprezentowano też nowy wariant Q-UGV, wyposażony m.in. w bezzałogowy statek latający klasy mikro typu Indago 3 / Zdjęcia: Ghost Robotics
Ghost Robotics zaprezentowała też w Waszyngtonie nowy wariant Q-UGV, wyposażony w bezzałogowy statek latający (bsl) klasy mikro typu Indago 3, który dostarczyła spółka Lockheed Martin oraz moduł rozpoznawczy od Digital Force Technologies. W zależności od masy ładunku i środowiska pracy, maksymalny czas lotu Indago 3 wynosi 50 minut, zasięg do 10 km, prędkość przelotowa 25 km/h, a prędkość maksymalna 40 km/h. Bsl może działać w temperaturach od -34 do +49 st. C, a jego maksymalna masa startowa to 2,3 kg (5 funtów) (Szwajcaria wybrała bsl Indago 3).
Na koniec warto wspomnieć, że koncepcja bojowego biomorficznego robota kroczącego pojawiła się już wcześniej w Rosji. 20 kwietnia 2016 pojawiła się informacja, że Wszechrosyjski Instytut Naukowo-Badawczy Signał pracuje nad takim robotem o nazwie Ryś. Zakładano, że powstanie sześć wariantów robota: rozpoznawczy, wsparcia ogniowego, rozminowania, ewakuacji medycznej, wsparcia logistycznego i jako bojowy, inżynieryjny robot rozpoznawczy.
W przypadku wariantu wsparcia ogniowego, jego uzbrojeniem miałby być 7,62-mm karabin maszynowy PKT/PKTM, jednorazowy granatnik przeciwpancerny RPG-26, RPG-27, RPG-28 lub RPG-30 albo wersja RSzG-2 na nabój paliwowo-powietrzny. Miał mieć ładowność 400 kg (zakładano też budowę lżejszego wariantu o ładowności 100 kg w kooperacji z NPO Androidnaja Tiechnika).
Testy prototypów miały rozpocząć się w pierwszej 2019, jednak na dzień dzisiejszy nie pojawiły się żadne informacje na ten temat, a w Rosji są testowane jedynie roboty bojowe o napędzie kołowym i gąsienicowym: Uran-9, Nerechta, Platform-M, BAS-01G Soratnik czy Wołk-2 (R-002-BG-57) (Rosja testuje robotycznego Markera).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.