W poniedziałek, 20 maja 2024, Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) w Hadze (ang. International Criminal Court, ICC) wydał wnioski o nakaz aresztowania premiera Izraela Binjamina Netanjahu, ministra obrony Izraela Jo’awa Galanta oraz przywódców Hamasu: Jahja Sinwara, Mohammeda Deifa i Ismaila Hanijja za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości podczas wojny Izraela z Hamasem.
Binjamin Netanjahu / Zdjęcie: Avi Ohayon, Biuro Prasowe Rządu Izraela
I Izba Przygotowawcza MTK pod przewodnictwem prokuratora Karima A.A. Khana wydała wnioski o nakaz aresztowania:
- Premiera Rządu Izraela Binjamina Netanjahu;
- Ministra Obrony Izraela Jo’awa Galanta;
- Przywódcę Muzułmańskiego Ruchu Oporu Hamas Jahja Sinwara;
- Szefa Sztabu brygady Izz ad-Din al-Kassam Mohammeda Deifa aka. Mohammeda al-Masriego;
- Szefa Biura Politycznego Muzułmańskiego Ruchu Oporu Hamas Isma’ila Abd as-Salama Ahmada Hanijja.
Przywódcy Izraela i Hamasu są oskarżeni o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciw ludzkości popełnione w trakcie trwającej od 7 października 2023 roku po ataku Hamasu na Izrael oraz odwetowej wojny w Strefie Gazy.
Przywódcy Hamasu zostali oskarżeni o:
- eksterminację jako zbrodnię przeciw ludzkości,
- morderstwa jako zbrodnię przeciw ludzkości oraz jako zbrodnię wojenną,
- branie zakładników jako zbrodnię wojenną,
- gwałty i inne akty przemocy na tle seksualnym jako zbrodnie przeciwko ludzkości, a także jako zbrodnie wojenne w kontekście niewoli;
- tortury jako zbrodnię przeciw ludzkości, a także jako zbrodnie wojenne w kontekście niewoli;
- inne nieludzkie czyny, które stanowią zbrodnię przeciwko ludzkości w kontekście niewoli;
- okrutne traktowanie jako zbrodnię wojenną w kontekście niewoli;
- znieważenie godności osobistej jako zbrodnię wojenną w kontekście niewoli.
Są oskarżeni o śmierć setek cywilów izraelskich oraz porwania co najmniej 245 Izraelitów jako zakładników. Niektóre z wyżej wymienionych czynów trwają do dziś. Osoby te planowały i podżegały do popełnienia zbrodni w 7 października 2023 oraz poprzez własne działania, w tym osobiste wizyty u zakładników wkrótce po porwaniu, przyznały się do swojej odpowiedzialności za te zbrodnie.
Istnieją uzasadnione podstawy, aby sądzić, że zakładnicy porwani z Izraela byli przetrzymywani w nieludzkich warunkach, a niektórzy podczas przetrzymywania w niewoli padli ofiarą przemocy seksualnej, w tym gwałtów.
Przywódcy Izraela zostali oskarżeni o:
- wywołanie głodu ludności cywilnej jako metody prowadzenia wojny;
- umyślne spowodowanie wielkiego cierpienia lub poważnego uszkodzenia ciała lub zdrowia lub okrutne traktowanie;
- umyślne zabójstwa lub morderstwa jako zbrodnie wojenne;
- umyślne kierowanie ataków na ludność cywilną jako zbrodnię wojenną;
- eksterminacje i/lub morderstwa, w tym w kontekście zgonów spowodowanych głodem, jako zbrodnię przeciw ludzkości;
- prześladowania jako zbrodnię przeciw ludzkości;
- inne nieludzkie czyny które stanowią zbrodnie przeciw ludzkości.
Są oskarżeni o prowadzenie szeroko zakrojonego i systematycznego ataku na palestyńską ludność cywilną, zgodnie z polityką państwa. Przestępstwa te trwają do dziś. MTK ma dowody na to, że Izrael celowo i systematycznie pozbawiał ludność cywilną we wszystkich częściach Gazy obiektów niezbędnych do przetrwania, w wyniku oblężenia i zamknięcia trzech przejść granicznych w Rafah, Kerem Shalom i Erez, odcięcie transgranicznych rurociągów wodnych z Izraela do Gazy oraz odcięcie i utrudnianie dostaw energii elektrycznej.
Miało to miejsce równolegle z innymi atakami na ludność cywilną, w tym na osoby stojące w kolejkach po żywność, utrudnianie dostarczania pomocy przez organizacje humanitarne oraz ataki na ich pracowników i zabijanie ich, co zmusiło wiele z nich do zaprzestania lub ograniczenia swojej działalności w Gazie (Polski wolontariusz wśród zabitych w Strefie Gazy).
Według MTK, akty zostały popełnione w ramach planu wykorzystania głodu jako metody prowadzenia wojny i innych aktów przemocy wobec ludności cywilnej Gazy w celu wyeliminowania Hamasu, zapewnienia powrotu zakładników oraz zbiorowej kary wobec ludności cywilnej Gazy, którą postrzegali jako zagrożenie dla Izraela.
Skutki stosowania głodu jako metody prowadzenia wojny, w połączeniu z innymi atakami i karami zbiorowymi wobec ludności cywilnej Gazy, są dotkliwe, widoczne i powszechnie znane. Należą do nich niedożywienie, odwodnienie, głębokie cierpienie i rosnąca liczba zgonów wśród ludności palestyńskiej, w tym wśród niemowląt, innych dzieci i kobiet.
W niektórych obszarach Gazy panuje głód, na innych jest on nieuchronny. Jak ostrzegł sekretarz generalny ONZ António Guterres ponad dwa miesiące temu, 1,1 miliona mieszkańców Gazy stoi w obliczu katastrofalnego głodu – to najwyższa liczba osób w historii odnotowana – gdziekolwiek i kiedykolwiek w wyniku katastrofy spowodowanej całkowicie przez człowieka.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.