We wtorek, 5 marca, Dowództwo Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC) z Redstone Arsenal w Alabamie podpisało umowę o wartości 219 705 220 USD (865,69 mln zł) z Lockheed Martin na wyprodukowanie kolejnej partii rakietowych pocisków balistycznych o kryptonimie PrSM (Precision Strike Missile) o zasięgu ponad 400 km (a w praktyce do 700 km).
Jest to czwarta partia w wersji Precision Strike Missile Increment 1 Early Operational Capability (EOC) i pochodzi z zamówienia ramowego na 1018 pocisków wartego ponad 1 mld USD (Tysiąc pocisków PrSM dla US Army). Obecne plany zakupowe obejmują pozyskanie co najmniej 3986 pocisków w wersji PrSM Increment 1.
Prace będą wykonywane w Grand Prairie w Teksasie z terminem do 31 marca 2016. Fundusze pochodzą z budżetu US Army na lata fiskalne 2023 i 2024. Zgodnie z wnioskiem Departamentu US Army do budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024, koszt jednostkowy PrSM Increment 1 wynosi mniej niż 3,5 mln USD (14,1 mln zł).
Jesteśmy dumni, że możemy dostarczyć naszemu klientowi wojskowemu te zdolności odstraszania dalekiego zasięgu i kontynuować prace nad rozwojem programu i produkcji zgodnie z przyspieszonym harmonogramem – powiedział Jay Price, wiceprezes działu Precision Fires w Lockheed Martin w komunikacie prasowym spółki.
Pierwsza partia pocisków tego typu trafiła do użytkownika na początku grudnia 2023, po tym jak zamawiający zatwierdził odbiór po ostatnim teście kwalifikacyjnym i certyfikującym produkcję małoseryjną, co miało miejsce 16 listopada 2023 na poligonie US Army White Sands w stanie Nowy Meksyk. W tym roku planowane są również dodatkowe próby w locie, które obejmą test użytkownika pod nadzorem US Army.
Pociski trafiają na uzbrojenie wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System; jednocześnie dwa pociski), a następnie zmodernizowanych M270A2 MLRS (Multiple Launch Rocket System; cztery pociski) jako następcy MGM-140A/M39 i MGM-140B/M39A1 ATACMS (Army Tactical Missile System) o zasięgu od 165 do 300 km.
PrSM Increment 1, uzbrojony w 91-kg głowicę bojową (kasetową lub odłamkowo-burzącą), miał pierwotnie mieć zasięg do 499 km, zgodnych z Traktatem INF, a po jego wygaśnięciu 2 sierpnia 2019, z planami zwiększenia do 700 km. Niewykluczone też, iż trafią na uzbrojenie autonomicznych, bezzałogowych wyrzutni AML (Autonomous Multi-Domain Launcher), której prototyp testowano w czerwcu 2021 (AML: Bezzałogowa wyrzutnia HIMARS).
Planowana wersja PrSM Increment 2 będzie wyposażona w nową głowicą samonaprowadzającą pracującą w wielu trybach i będzie w stanie razić cele ruchome. Prace nad tą wersją skupiają się obecnie na jej zastosowaniu jako pocisku przeciwokrętowego LBASM (Land-Based Anti-Ship Missile), choć potencjalnie można będzie ją wykorzystać przeciwko innym celom. Z kolei PrSM Increment 3 otrzyma nowe, ulepszone głowice bojowe.
W dalszej kolejności wyrzutnie M142 i M270A2 powinny zostać zintegrowane z pociskami PrSM Increment 4, które otrzymają oddzielne oznaczenie LRMF (Long Range Maneuverable Fires) i wcześniej były znane jako PrSM-ER, o zwiększonym zasięgu szacowanym na 1000 km (zgodnie z wymogami operacyjnymi US Army). Prace nad nimi również prowadzi Lockheed Martin.
Uzupełnieniem pocisków PrSM i LRMF w zakresie rażenia celów na dalekich dystansach będą baterie mobilnych wyrzutni rakietowych Typhon z pociskami manewrującymi RGM-109M Tomahawk Block V i RIM-174 SM-6 ERAM, a także mobilnych wyrzutni pocisków hipersonicznych Dark Eagle, opracowanych w ramach programu LRHW (Long Range Hypersonic Weapon).
Poza US Army, pierwszym użytkownikiem eksportowym pocisków PrSM będzie Australia, która dołączyła do programu 12 sierpnia 2021.