16 czerwca portal branżowy Defense News jako pierwszy poinformował, ze dowództwo DEVCOM (Combat Capabilities Development Command) z Aberdeen Proving Ground w Maryland amerykańskich wojsk lądowych (US Army) nadzorowało testy prototypu bezzałogowej, autonomicznej wyrzutni rakiet AML (Autonomous Multi-Domain Launcher), opartej konstrukcyjnie na wieloprowadnicowym systemie rakietowym M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) na podwoziu Oshkosh M1140 FMTV (Family of Medium Tactical Vehicles).
Amerykańskie wojska lądowe przetestowały prototyp bezzałogowej, autonomicznej wyrzutni rakiet AML opartej konstrukcyjnie na M142 HIMARS / Grafika: DEVCOM AvMC
Testy zostały zrealizowane tego samego dnia w Fort Sill w stanie Oklahoma. O ile nie zaprezentowano żadnej fotografii realnego pojazdu, to DEVCOM opublikowała animację wideo przedstawiającą wykorzystanie systemu. Na animacji zrealizowano scenariusz, w którym wykryto środki przeciwlotnicze i przeciwrakietowego przeciwnika (ilustracyjnie wykorzystano rosyjski krążownik rakietowy projektu 1164 Atlant i wyrzutnie systemu S-400 Triumf). Następnie w wysuniętej bazie operacyjnej na wyspie wylądowały dwa samoloty transportowe C-130 Hercules, z pokładów których zjechały załogowa wyrzutnia M142, jak i bezzałogowa AML (w roli skrzydłowego). Następnie oba pojazdy ogniowe raziły za pomocą nowego rakietowego pocisku balistycznego dalekiego zasięgu o kryptonimie PrSM (Precision Strike Missile). Następnie wyrzutnie wracają na pokład C-130, a w rejonie działań pojawiły się dwa samoloty wielozadaniowe F-16C, które kontynuowały misję uderzeniową (Rekordowy dystans lotu pocisku PrSM).
Według gen. bryg. Johna Rafferty’ego, dyrektora Long Range Precision Fire Cross Functional Team, odpowiedzialnego w US Army za modernizację artylerii rakietowej, w rzeczywistym teście powtórzono scenariusza przedstawiony w animacji wideo, z tą różnicą, że symulowano atak rakietowy za pomocą siedmiu pocisków PrSM oraz innych pocisków rakietowych. Zadanie trwało 1 godz. 15 minut i byli w nie zaangażowani żołnierze 18. Brygady Artylerii Polowej z Fort Bragg w Karolinie Północnej. Warto dodać, że takie rozmieszczanie wyrzutni M142 w wysuniętych bazach operacyjnych za pomocą samolotów transportowych w celu szybkiego osiągnięcia pozycji ogniowych jest ugruntowaną taktyką w Korpusie Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC), gdzie nosi kryptonim HIRAIN (HIMARS Rapid Infiltration) (HIMARS przeciwokrętowy?, F-35B wskazuje cele dla HIMARS).
Na końcu animacji wideo zostało wyjaśnione w jaki sposób działa wyrzutnia AML. W miejscu szczątkowej kabiny rozmieszczono system kamer wideo, czujników laserowo-radarowych (lidar) i odbiorniki nawigacji GPS. Na obecnym etapie, AML nie może działać w pełni samodzielnie, a jedynie w trybie zautomatyzowanego podążania za innym pojazdem (w tym przypadku załogowego M142), nawigacji po wyznaczonych punktach, wykorzystując układ sterowania drive-by-wire. Warto mieć jednak na uwadze fakt, że od kilku lat US Army bada możliwość i zademonstrowała wykorzystanie autonomicznych samochodów ciężarowych do konwojowania (Autonomiczne konwoje US Army).
Z uwagi na zredukowanie kabiny poprzez usunięcie części załogowej, zyskano więcej miejsca, co może umożliwiać używanie dłuższej amunicji, takiej jak proponowana wersja pocisku PrSM o wydłużonym zasięgu, obecnie określana jako PrSM Increment 2.
11 stycznia br. DEVCOM opublikowało zapytanie o informację do przemysłu w sprawie szybkiego opracowania bezzałogowej wyrzutni rakiet w oparciu o M142 HIMARS. US Army była zainteresowana takim rozwiązaniem, przynajmniej publicznie, od co najmniej 2019. Według niektórych źródeł, na prace przeznaczono ok. 10 mln USD (38,2 mln zł).
Podobne bezzałogowe rozwiązanie, ale z wykorzystaniem opancerzonych pojazdów wielozadaniowych Oshkosh JLTV (Joint Light Tactical Vehicle) opracowano na zlecenie USMC pod nazwą Remotely Operated Ground Unit for Expeditionary (ROGUE) Fires do użycia pocisków przeciwokrętowych NSM (Naval Strike Missile). Pierwsze fotografie prototypu pojawiły się 28 kwietnia br. (Tomahawki dla USMC, NSM dla USMC).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.