We wtorek, 29 października 2024, dowództwo NAVSEA (Naval Sea Systems Command) US Navy, w imieniu Departamentu Obrony USA, podpisało umowę o wartości 118 454 213 USD (472,83 mln zł) ze spółką Raytheon (część korporacji RTX) na produkcję seryjną kolejnej partii kierowanych pocisków przeciwlotniczych rodziny RIM-116C RAM (Rolling Airframe Missile) w wersjach Block 2, Block 2A i Block 2B.
Umowa dotyczy produkcji i dostaw pakietów RAM Guided Missiles Round Pack (pocisków i kontenerów startowych), zapasowych komponentów zamiennych i usług ponownej certyfikacji komponentów (co może oznaczać wykorzystanie komponentów z pocisków wycofanych z eksploatacji po przekroczeniu resursów technicznych).
Prace będą wykonywane w Ottobrunn w Niemczech (42%), Tucson w Arizonie (31%), Keyser w Zachodniej Wirginii (11%), Glenrothes Fife w Wielkiej Brytanii (10%), Cincinnati w Ohio (1%) i różnych innych lokalizacjach w USA (5%). Oczekuje się, że prace zostaną zakończone do lipca 2028. Środki US Navy na zakup uzbrojenia pochodzą z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2025 w kwocie 113 256 998 USD/452,79 mln zł (96%) oraz środków US Navy na eksploatację i wsparcie w roku fiskalnym 2025 w kwocie 5 197 215 USD/20,825 mln zł (4%) i zostały uruchomione w momencie zawarcia umowy, z czego środki z drugiego źródła wygasną z końcem bieżącego roku fiskalnego (30 września 2025).
Opracowane przez korporację RTX i niemiecką spółkę Diehl Defence, pociski RIM-116C RAM Block 2 ma zapewniać skuteczniejsze przeciwdziałanie bardziej zwrotnym pociskom kierowanym, dzięki zastosowaniu czteroosiowego niezależnego systemu sterowania, ulepszonego silnika rakietowego i pasywnej głowicy radiolokacyjnej oraz zmodyfikowanej głowicy w podczerwieni.
Zdjęcie: Mass Communication Specialist 2nd Class Gary Granger Jr., US Navy
Najnowszy wariant amerykańsko-niemieckich pocisków RIM-116 zastępuje odmianę Block 1 jako podstawowe uzbrojenie systemu obrony bezpośredniej Mk 15 Phalanx (11 pocisków dla wyrzutni Mod 31 SeaRAM) i Mk 49 RAM (21 pocisków dla wyrzutni Mk 144). W amerykańskiej marynarce wojennej (US Navy) został wdrożony w 2012, a trzy lata później osiągnął wstępną gotowość operacyjną na lotniskowcach, okrętach desantowych, fregatach klasy LCS, niszczycielach rakietowych typu Arleigh Burke, a w przyszłości wejdą na uzbrojenie fregat rakietowych nowej generacji typu Constellation i zapewne niszczycieli DDG(X), czyli Next-Generation Guided-Missile Destroyer.
Pociski trafiły też na eksport, w ostatnim czasie kolejne partie do Japonii i Niemiec, a wcześniej Meksyku, Kataru i Egiptu.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.