Na niszczycielu min ORP Albatros w dniu dzisiejszym odbyła się uroczystość pierwszego podniesienia bandery wojennej. Ceremonia ta jest równoznaczna z wcieleniem okrętu do składu sił Marynarki Wojennej, tym samym okręt wszedł do służby w 13. Dywizjonie Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża.
Na niszczycielu min ORP Albatros w dniu dzisiejszym odbyła się uroczystość pierwszego podniesienia bandery wojennej
Noszący numer burtowy 602 ORP Albatros jest pierwszym seryjnym niszczycielem min proj. 258 Kormoran II. Prototypowy ORP Kormoran wszedł do służby dokładnie 5 lat temu – 28 listopada 2017 roku. W stosunku do prototypu w okrętach seryjnych dokonano licznych zmian. Wśród najważniejszych jest podstawowe dla okrętów tej klasy zmieniony zestaw środków do zwalczania min.
Zrezygnowano z użycia na jednostkach seryjnych opracowanego na Politechnice Gdańskiej pojazdu Morświn jak również szwedzkiego Saab Double Eagle Mk. III będącego nosicielem sonaru SHL-300. W miejsce Morświna pojawił się szwedzki pojazd SAAB Double Eagle SAROV (Semi Autonomous Remotely Operated Vehicle). W kwestii rozpoznania sytuacji podwodnej na okręcie pojawił się drugi (poza pojazdem Kongsberg Hugin) autonomiczny pojazd podwodny: Teledyne Gavia wyposażony w stację hydrolokacyjną EdgeTech 2205 z modułem BlueView MB2250. Drugim nowym urządzeniem do obrazowania sytuacji podwodnej jest holowana stacja hydroakustyczna Kraken Katfish 180. Dzięki zastosowaniu techniki syntetycznej apertury sonar ten posiada bardzo wysoką rozdzielczość 3,3×3 cm w odległości do 200 m, pozwalając na wykrywanie bardzo małych obiektów (Norweskie pojazdy podwodne Hugin na kolejne Kormorany).
Dowódca ORP Albatros kmdr ppor. Michał Narłowski wraz z zastępcą dowódcy okrętu kpt. mar. Patrycją Jurdzińską niosą banderą wojenną oraz proporzec marynarki wojennej
Druga, zapewne najbardziej widoczna zmiana dotyczy uzbrojenia artyleryjskiego. W miejsce dziobowej armaty kal. 23 mm ZU-23-2MR Wróbel II jednostki seryjne otrzymają armatę kal. 35 mm AM-35K będącą częścią okrętowego systemu uzbrojenia OSU-35K (oznaczenie często mylnie używane na określenie samej armaty). Poza armatą OSU-35K składa się ze zintegrowanej głowicy obserwacyjno-śledzącej ZGS-35K, bloku systemu kierowania ogniem BSKO-35K oraz rezerwowego stanowiska kierowania ogniem RSKO-35K. Aktualnie elementy OSU-35K znajdują się na ORP Albatros tymczasowo. System musi jeszcze przejść próby i dopiero wówczas będzie mógł wejść do uzbrojenia (Próby z AM-35 na przyszłym niszczycielu min ORP Mewa).
Pierwsze podniesienie bandery na ORP Albatros. Ceremonia ta jest równoznaczna z wcieleniem okrętu do składu sił Marynarki Wojennej
Prace przy budowie 258/2, jak wówczas oznaczony był obecny ORP Albatros rozpoczęły się 18 września 2018 roku uroczystym paleniem pierwszych blach. Formalny początek budowy nastąpił 2,5 miesiąca później – 5 grudnia 2018 roku. Odbyła się wtedy uroczystość położenia stępki, której rolę spełniła sekcja denna D-5. W tym momencie było już gotowych więcej elementów kadłuba – kolejna gotowa już do połączenia sekcja denna oraz dalsze bloki w różnym stopniu zaawansowania budowy. Niecały rok później – 11 października 2019 roku – odbyła się uroczystość chrztu wraz z formalnym wodowaniem (formalnym gdyż jednostka realnie nie zeszła wówczas na wodę). Następnie prowadzono prace wyposażeniowe, a po pozytywnym przejściu prób stoczniowych na uwięzi Albatros mógł 8 czerwca 2021 roku rozpocząć próby w morzu (Początek prób morskich niszczyciela min Albatros).
Jedną z zasadniczych różnic pomiędzy seryjnymi niszczycielami min proj. 258, a prototypowym ORP Kormoran, a jest główne uzbrojenie artyleryjskie w postaci dziobowej armaty AM-35K będącej elementem okrętowego systemu uzbrojenia OSU-35K, w miejsce dotychczasowej armaty ZU-23-2MR Wróbel II
Kolejnym etapem były rozpoczęte w marcu 2022 roku próby zdawczo-odbiorcze, kiedy do pracy przystąpiła komisja, w skład której weszli członkowie załogi oraz specjaliści z MW. Ich zadaniem było potwierdzenie zgodności jednostki z projektem oraz stawianymi wymaganiami. Próby te zakończyły się pozytywnie 12 sierpnia 2022 roku, kiedy to podpisano protokół zdawczo-odbiorczy przekazując jednostkę zamawiającemu. Pięć dni później stoczniowa załoga przeprowadziła okręt do Gdyni do basenu VIII, gdzie stacjonują okręty 13. Dywizjonu Trałowców (ORP Albatros przekazany Marynarce Wojennej RP).
OSU-35K poza armatą składa się również z widocznej na zdjęciu zintegrowanej głowicy obserwacyjno-śledzącej ZGS-35K, a także bloku systemu kierowania ogniem BSKO-35K oraz rezerwowego stanowiska kierowania ogniem RSKO-35K
Umowa na budowę dwóch seryjnych okrętów proj. 258 podpisana została 27 grudnia 2017 roku, a jej wartość (wraz z pakietem zabezpieczenia logistycznego dla wszystkich trzech jednostek) wyniosła 1,186 mld zł. W 2020 roku podpisano kilka dodatkowych aneksów dotyczących wprowadzenia dodatkowych zmian, które zgodnie z informacją Inspektoratu Uzbrojenia podniosły wartość programu do 1,39 mld zł, czyli o ok. 204 mln zł. Według obecnych planów Mewa, która aktualnie przechodzi próby zdawczo-odbiorcze, ma według aktualnych informacji zostać przekazana zamawiającemu w I kwartale 2023 roku. Oba okręty seryjne wraz z prototypowym ORP Kormoran wchodzić będą w skład 13. Dywizjonu Trałowców.
Jednostki seryjne otrzymały możliwość używania ze swoich pokładów holowanych stacji hydrolokacyjnych Kraken Katfish 180
26 czerwca bieżącego roku podpisano kolejną umowę na okręty proj. 258. Tym razem będą to 3 dalsze okręty seryjne, które mają być zbudowane w latach 2026-2027. Trafią one do 12. Dywizjonu Trałowców w Świnoujściu (Kolejne trzy niszczyciele min Kormoran II dla Marynarki Wojennej).
Używany na ORP Kormoran polski pojazd podwodny Morświn zastąpiony został przez szwedzki pojazd SAAB Double Eagle SAROV (Semi Autonomous Remotely Operated Vehicle)
Opis
Mostek nawigacyjny na ORP Albatros
Niszczyciel min proj. 258 to jednostka o wyporności ok. 850 ton, długości maksymalnej 58,5 m (długość między pionami 55,58 m), szerokości 10,3 m oraz zanurzeniu konstrukcyjnym 2,7 m. Napęd okrętu stanowią dwa ośmiocylindrowe silniki wysokoprężne MTU 8V 396 TE74L o mocy nominalnej 1000 kW (1360 KM) każdy, napędzających dwa pędniki cykloidalne Voith 21R5/160, powalające na osiągnięcie prędkości projektowej 15 węzłów. Zasięg wynosi ok. 2500 Mm, a autonomiczność 10 dni. Załoga liczy 45 osób, w tym 7 oficerów. Uzbrojenie artyleryjskie seryjnych niszczycieli min stanowi armata kal. 35 mm AM-35K, będąca częścią okrętowego systemu uzbrojenia OSU-35K. Armatę uzupełniają 3 wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM-Bm kal. 12,7 mm. Obronę przeciwlotniczą zapewnić mają przenośne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Grom (Umowa na OSU-35K dla Kormoranów).
Dowódca okręty kmdr ppor. Michał Narłowski na mostku nawigacyjnym / Zdjęcia: Przemysław Gurgurewicz, MILMAG
Do wykonywania swoich zasadniczych zadań czyli wykrywania i zwalczania min okręty seryjne dysponują:
- autonomicznym pojazdem podwodnym Kongsberg Hugin 1000MR;
- autonomicznym pojazdem podwodnym Teledyne Gavia;
- pojazdem podwodnym SAAB Double Eagle SAROV (Semi Autonomous Remotely Operated Vehicle);
- pojazdami podwodnymi Głuptak;
- sonarem podkadłubowym SHL-101/TM;
- sonarem holowanym Kraken Katfish 180.