Przejdź do serwisu tematycznego

MQ-25A tankował F-35C

Prototyp T1 bezzałogowej cysterny MQ-25A Stingray po raz pierwszy zatankował w locie samolot pokładowy nowej generacji F-35C Lightning II.

14 września amerykańska spółka Boeing poinformowała, że dzień wcześniej wspólnie z biurem programowym PMA-268 (Unmanned Carrier Aviation) dowództwa NAVAIR (Naval Air Systems Command) przeprowadziły pierwsze tankowanie w locie pomiędzy prototypem T1 bezzałogowej cysterny MQ-25A Stingray a samolotem pokładowym nowej generacji F-35C Lightning II. Tym samym został on trzecim typem samolotu załogowego w historii, który pobrał paliwo z bezzałogowca.

Prototyp T1 bezzałogowej cysterny MQ-25A Stingray po raz pierwszy zatankował w locie samolot pokładowy nowej generacji F-35C Lightning II / Zdjęcie: Boeing

Bezzałogowy samolot (o nr rej. N234MQ), klasy CBARS (Carrier-Based Aerial-Refueling System) przetłoczył paliwo dla F-35C z 23. Eskadry Doświadczalnej Salty Dogs (VX-23) amerykańskiej marynarki wojennej (US Navy) z bazy NAS Patuxent River w stanie Maryland. Do demonstracji doszło w rejonie nad lotniskiem MidAmerica St. Louis Airport in Mascoutah w stanie Illinois, gdzie również znajdowała się naziemna stacja kontroli.

Lot trwał trzy godziny. F-35C zbliżył się do bezzałogowego tankowca i pilot przeprowadził manewr podejścia podczas którego wstępnie ocenił położenie w formacji, względem trajektorii lotu T1 i jego dyszy wylotowej, zanim otrzymał zielone światło na rozpoczęcie połączenia. Paliwo zostało podane za pomocą zasobnika do tankowania w locie Cobham ARS (Aerial Refueling Store). Tankowanie odbyło się na pułapie 3048 m (10 tys. stóp) i przy prędkości przelotowej obu samolotów 417 km/h (225 w.). Procedurze asystowały dwa dwumiejscowe F/A-18F Super Hornet. Co ciekawe, był to 36. lot testowy T.1 (począwszy od września 2019).

Tym samym Stingray z powodzeniem połączył się w locie z trzema typami statków powietrznych – wcześniej z samolotem pokładowym F/A-18F Super Hornet (4 czerwca br.) i samolotem wczesnego ostrzegania i kontroli E-2D Advanced Hawkeye (18 sierpnia br.). Oznacza to, że kolejne testy obejmą tankowanie samolotu walki radioelektronicznej EA-18G Growler i zmiennowirnikowca CMV-22B Osprey – jednak z uwagi na bliskie pokrewieństwo EA-18G i F/A-18 i tożsame wyposażenie do tankowania w locie, być może testy nie będą potrzebne (MQ-25A Stingray tankował E-2D Advanced Hawkeye, MQ-25A tankuje po raz pierwszy Super Horneta).

Próby Stingray będą kontynuowane, ale zanim to nastąpi samolot zostanie zmodyfikowany przed kolejnym istotnym testem, który zaplanowano tej zimy: próbami na lotniskowcu. Choć nie podano na którym okręcie zostaną przeprowadzone, to wcześniej US Navy informowała o modyfikacjom zostaną poddane USS Dwight D. Eisenhower (CVN-69), USS Carl Vinson (CVN-70) i USS George H.W. Bush (CVN-77). Otrzymają one system kontroli misji dla bezzałogowego lotnictwa pokładowego UMCS (Unmanned Carrier Aviation Mission Control System), wcześniej znany jako MQ-XX. Pierwszy miał go otrzymać CVN-77.

Docelowo, US Navy ma otrzymać 72 bsl MQ-25A Stingray w ramach programu o szacowanej wartości 13 mld USD (50,96 mld zł). Pierwszy z czterech zamówionych prototypów (T1) został oblatany 19 września 2019. Ich napęd stanowi silnik turbowentylatorowy Rolls-Royce AE 3007N o ciągu 4500 kg. Rolą tankowców będzie dostarczanie do 6350 kg paliwa dla samolotów pokładowych na odległość do maksymalnie 926 km od lotniskowca. Bezzałogowce, po doposażeniu w głowice optoelektroniczne, będą też zdolne do wykonywania misji zwiadu i rozpoznania na rzecz skrzydła powietrznego na okręcie (MQ-25A Stingray oblatany, Boeing dostarczy bezzałogowe tankowce US Navy).

Boeing obecnie montuje dwa kolejne prototypy do badań naziemnych oraz dwa z siedmiu lotnych egzemplarzy testowych MQ-25A. W tym celu wykorzystuje osiągnięcia cyfrowej inżynierii i projektowanie opartym na modelach, a bieżące loty mają na celu przetestowanie projektu i możliwości samolotu znacznie wcześniej niż wcześniejsze programy.

Pierwsze eskadra nowych statków powietrznych, VUQ-10 (Unmanned Carrier Launched Multi-Role Squadron 10), była formowana od sierpnia do października 2020, ale cały proces zostanie sfinalizowany faktycznie do końca października 2021, w bazie lotniczej marynarki wojennej Ventura County, w Kalifornii. Eskadra weszła w skład Skrzydła Powietrznego Dowodzenia i Kontroli oraz Logistyki ACCLOGWING (Airborne Command & Control Logistics Wing) i będzie podlegać Morskim Siłom Powietrznym Floty Pacyfiku (Naval Air Forces Pacific). W dalszej kolejności zostaną sformowane dwie następne eskadry: VUQ-11 i VUQ-12 (Pierwsza eskadra bezzałogowych tankowców US Navy).

Sprawdź podobne tematy, które mogą Cię zainteresować

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.

Dodaj komentarz

Powiązane wiadomości

X