26 maja w stoczni amerykańskiej spółki Fincantieri Marinette Marine w Marinette w stanie Winsconsin miała miejsce uroczystość położenia stępki pod pierwszą z czterech wielozadaniowych fregat rakietowych MMSC (Multi-Mission Surface Combatant) dla królewskiej marynarki wojennej Arabii Saudyjskiej (RSNF). Projekt bazuje na typie Freedom klasy LCS (Littoral Combat Ship) (Wodowanie saudyjskiej korwety Al-Dżubajl).
W stoczni spółki Fincantieri Marinette Marine w Marinette miała miejsce uroczystość położenia stępki pod pierwszą z czterech wielozadaniowych fregat rakietowych MMSC dla Arabii Saudyjskiej / Grafika: Lockheed Martin
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele zamawiającego, w tym dowódca RSNF wiceadm. Fahd bin Abdullah Al-Ghufaili i attaché z Ambasad Królestwa Arabii Saudyjskiej w Waszyngtonie i Ottawie. Ujawniono, że okręt otrzyma nazwę His Majesty King Saud’s Ship, w skrótowym brzmieniu Saud (820). Dostawy wszystkich czterech okrętów mają zostać zrealizowane z terminem do końca czerwca 2026. Zakup odbywa się w ramach programu modernizacyjnego SNEP II (Saudi Naval Expansion Program).
W porównaniu z typem Freedom o wyporności pełnej 3500 t, MMSC będą wypierać więcej, bo 4200 t. Okręty będą mieć 118,6 m długości, 17,6 m szerokości i 4,3 m zanurzenia. Napęd w układzie CODAG (silnik wysokoprężny i turbina gazowa) zapewni prędkość powyżej 30 w. i zasięg do 500 mil morskich (przy prędkości 10 w.) (Laser dla LCS potwierdzony).
Arabia Saudyjska otrzymała zgodę na zakup czterech okrętów tego typu 19 października 2015 za równowartość maksymalnie 11,25 mld USD. W ramach pakietu zamówiono też pięć zestawów systemu zarządzania walką klasy CMS na bazie otwartej architektury COMBATSS-21 (Component-Based Total-Ship System – 21st Century), pięć radarów obserwacji przestrzeni i naprowadzania TRS-4D z anteną AESA na bazie azotku galu (GaN), pięć systemów identyfikacji swój-obcy UPX-29 mode 4 i mode 5, pięć kompaktowych, multistatycznych, aktywnych sonarów niskiej częstotliwości, osiem wyrzutni pionowego startu Mk 41 VLS, 532 pociski przeciwlotnicze krótkiego zasięgu RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM), pięć zestawów systemu obrony bezpośredniej MK-15 Mod 31 SeaRAM wraz ze 188 pociskami rakietowymi RIM-116C Block II RAM, pięć 76-mm armat automatycznych MK-75 OTO Melara, 48 uniwersalnych 12,7-mm karabinów maszynowych i odbiorniki nawigacji GPS z wbudowanym modułem kryptograficznym SAASM. Pakiet zawiera także wsparcie techniczne i logistyczne oraz szkolenie załóg.
Dodatkowo, w ramach oddzielnych umów, okręty otrzymają m.in. zdalnie sterowane moduły uzbrojenia Nexter Narwhal z 20-mm armatą automatyczną M621, pociski przeciwokrętowe RGM-84 Harpoon Block II, śmigłowce pokładowe MH-60R Seahawk (zamówiono 10 egzemplarzy), dwa bezzałogowce pionowego startu i lądowania oraz dwie łodzie hybrydowe RHIB (Produkcja SLAM-ER i Harpoon II na eksport).
Projektem i budową okrętów typu MMSC zajmuje się konsorcjum spółek Lockheed Martin, Fincantieri Marinette Marine oraz Gibbs & Cox. Ta pierwsza otrzymała środki na budowę okrętów w marcu 2018 (481 mln USD) i grudniu 2019 (1,9 mld USD). Cięcie blach pod pierwszą jednostkę odbyło się 30 października 2019.
Co ciekawe, w marcu br. greckie media poinformowały, że zainteresowanie zakupem okrętów typu MMSC wyraził rząd w Atenach, choć Lockheed Martin oferuje je Grecji przynajmniej otwarcie od listopada 2020. Pierwsza jednostka miałaby powstać w USA, natomiast trzy pozostałe na licencji w stoczni Onex Shipyards na wyspie Syros, ale należącej do amerykańskiej grupy Onex Technologies Group z Nowego Jorku (Grecja bliżej fregat Belharra).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.