Nowa partia Su-34M/NWO dla rosyjskich sił zbrojnych

W poniedziałek, 9 października, Zjednoczona Korporacja Lotnicza OAK poinformowała, że przekazała Siłom Powietrzno-Kosmicznym Federacji Rosyjskiej (WKS) drugą w tym roku partię zmodernizowanych bombowców frontowych Su-34M/NWO (w kodzie NATO: Fullback). Nie jest znana liczba przekazanych egzemplarzy, co wynika z nowej polityki informacyjnej Ministerstwa Obrony Rosji, prowadzonej od wybuchu pełnoskalowej wojny z Ukrainą. Nie podaje się również numerów przekazywanych samolotów, w przypadku fotografii są one po prostu retuszowane.

Zdjęcie poglądowe: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej

Samoloty wyprodukowano w Nowosybirskim Zjednoczeniu Przemysłu Lotniczego im W. Czkałowa (NAPO) w Nowosybirsku. Po zrealizowaniu programu testów naziemnych i w locie zostały przekazane zamawiającemu, czyli Ministerstwu Obrony Federacji Rosyjskiej.

OAK z powodzeniem dostarcza samoloty w ramach bieżącego programu i już pracuje nad zapewnieniem dostaw w roku przyszłym. Tempo pracy osiągnięte przez nas i należące do nas przedsiębiorstwa pozwala nam dostarczać Ministerstwu Obrony Rosji nowe, wysoce wydajne systemy lotnicze – powiedział dyrektor generalny OAK Jurij Slusar.

O ile komunikat prasowy tego nie precyzuje, to najpewniej samoloty pochodzą z wieloletniej umowy ramowej z czerwca 2020 obejmującej dostawy co najmniej 76 zmodernizowanych bombowców taktycznych Su-34M/NWO, opracowanych w ramach pracy badawczo-rozwojowej o kryptonimie Sycz. Umowa przewidywała dostawy 8-14 samolotów rocznie z terminem realizacji od 2022 do 2027 (Rosja zamówi zmodernizowane Su-34M/NWO).

W ramach pierwszego, 3-letniego aneksu, dostawy miały obejmować 24 egzemplarze. Pierwsze 6 samolotów trafiło do odbiorcy już w listopadzie i grudniu 2021. Po wybuchu pełnoskalowej wojny z Ukrainą, 24 lutego 2022, przestano informować o wielkości odbieranych partii, ale według rosyjskich mediów było to 10 egzemplarzy w trzech transzach. Kolejny aneks na następne samoloty podpisano w sierpniu 2022. 1 czerwca br. OAK informowała o dostarczeniu pierwszej w tym roku partii samolotów.

Szacuje się, że NAPO wyprodukowało do tego czasu 157 Su-34 różnych wersji, w tym 7 prototypów i samolotów przedprodukcyjnych (w czasie działań wojennych w Ukrainie utracono 17 z nich).

Warto dodać, że 28 września informowano o przekazaniu nieujawnionej liczby samolotów wielozadaniowych Su-35S (w kodzie NATO: Flanker-E) i najnowszych Su-57 (w kodzie NATO: Felon), odpowiednio trzeciej i pierwszej partii w tym roku (Nowa partia Su-35S i Su-57 dla rosyjskich sił zbrojnych).

Wcześniej, 4 września pojawiła się informacja potwierdzająca integrację i pierwsze bojowe użycie pocisku hipersonicznego Ch-47M2 Kindżał (nieoficjalnie w kodzie NATO: Killjoy) z Su-34 podczas działań wojennych przeciwko Ukrainie (Pociski Kindżał zintegrowane z bombowcami Su-34).

Opis

Pierwsze informacje o pracach nad zmodernizowanymi, wyspecjalizowanymi wariantami bombowców Su-34 pojawiły się na początku listopada 2018. Magazyn Aviation Week & Space Technology poinformował wówczas o wersjach do walki radioelektronicznej (WRE), a także do zwiadu, nadzoru i rozpoznania (ISR). Modernizacja miała obejmować instalację nowej awioniki, integrację precyzyjnego uzbrojenia nowego typu i zestawu kilku wyspecjalizowanych zasobników (Su-34 do roli WRE i ISR).

Samoloty Su-34M/NWO miały zostać wyposażone w system rozpoznania radioelektronicznego (ELINT) typu BKR-3 (Bazowyj Kompleks Razwiedki-3). Podsystem składa się z pasywnej stacji zwiadu, nadzoru i rozpoznania typu M400A, opracowanej przez instytut naukowo-badawczy NII Kulon. Jest on przenoszony w uniwersalnych zasobnikach serii UKR, przeznaczonych zarówno do zadań WRE, jak i ISR. Seria obejmuje trzy podstawowe modele: UKR-RL (wariant radiolokacyjny), UKR-RT (wariant radiotechniczny lub ISR) i UKR-OE (wariant optoelektroniczny).

UKR-RL przenosi radar obserwacji bocznej 4. generacji typu M402 Pika-M o zasięgu 300 km i zdolności rozdzielczej 1-1,5 m. Z kolei UKR-RT zawiera system rozpoznania radioelektronicznego M410, opracowany przez moskiewski instytut naukowo-badawczy TsNIIRTI. Ostatni z zasobników, UKR-OE, przenosi kamerę TV typu Antrakt i skaner w podczerwieni M433 Raduga-WM. Każdy z zasobników zawiera także magazyn danych i szerokopasmowe łącze do ich transmisji w czasie rzeczywistym do stacji naziemnej.

Su-34 Su-34M/NWO zostały zintegrowane ze zmodernizowanymi zasobnikami zakłóceń elektronicznych Chibiny-10 (L175W) i nowym, podkadłubowym zasobnikiem walki radioelektronicznej. System L175W oferuje możliwość prowadzenia zakłóceń w pasmach C, X i Ku i dodatkowo może być rozszerzony o trzy dodatkowe zasobniki: L-175WU-1, L-175WU-2 (oba pracują jako nadajniki) i L175WSz-1 (zakłócanie w pasmach C i L). Ten ostatni został zaprojektowany do przeciwdziałania samolotom wczesnego ostrzegania i kontroli oraz radarom naziemnych systemów obrony powietrznej. Samoloty otrzymały podsystem celowniczy K-102M, oparty o mikroprocesor Elbrus, podsystem radarowy Sz141M i inne zmodernizowane komponenty.