23 czerwca rosyjska telewizja Zwiezda poinformowała o próbach lekkiego, wielozadaniowego pocisku kierowanego klasy powietrze-ziemia LMUR (Liogkaja Mnogocelewaja Uprawliemaja Rakieta) o zasięgu do 25 km, zintegrowanego ze zmodernizowanym śmigłowcem uderzeniowym Mi-28NM. Choć jeszcze w lutym 2019 negocjacje w sprawie zakupu tych wiropłatów zostały zerwane przez Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej, później pojawiły się informacje o wznowieniu rozmów i planach zakupu nawet 100 Mi-28MN do 2028 ( Rosja nie kupi Mi-28NM?, 2019-02-24; Putin chce 76 Su-57, 2019-05-17).

20 kwietnia 2019 pojawiła się informacja o oblocie pierwszego seryjnego śmigłowca Mi-28MN z przyzakładowego lotniska spółki Roswiertol w Rostowie nad Donem – w 2,5 roku po oblocie prototypu. Mi-28NM powstał jako odpowiednik AH-64E Apache Guardian / Zdjęcie: Wiertalioty Rossii

20 kwietnia 2019 pojawiła się informacja o oblocie pierwszego seryjnego śmigłowca Mi-28MN z przyzakładowego lotniska spółki Roswiertol w Rostowie nad Donem – w 2,5 roku po oblocie prototypu. Mi-28NM powstał jako odpowiednik AH-64E Apache Guardian / Zdjęcie: Wiertalioty Rossii

 

LMUR, który otrzymał oznaczenie Izdelije 70 (według innych źródeł Izdelije 305) ma w przyszłości stanowić podstawowe uzbrojenie śmigłowców typu Mi-28NM, które będą przenosić maksymalnie osiem z nich jednocześnie. Witalij Szczerbina, główny konstruktor w Moskiewskich Zakładach im. Michaiła Mila w Tomilino, podkreślił, że LMUR to pierwszy opracowany w Rosji pocisk kierowany wyposażony w głowicę samonaprowadzającą i głowicę bojową o zwiększonej mocy. Ma być skuteczny zarówno przeciwko celom naziemnym, takim jak pojazdy opancerzone, ale także powierzchniowym i nawodnym.

Według informacji zawartych w reportażu, pociski były używane w warunkach bojowych w Syrii, gdzie Rosja testowała różnego typu amunicję i systemy uzbrojenia nowego typu przed formalnym wprowadzeniem na wyposażenie sił zbrojnych, np. pocisków manewrujących Ch-59MK2. Prototyp Mi-28MN miał zostać zauważony podczas walk w północnej części prowincji Hama 21 marca (Debiut bojowy Su-57 w Syrii, 2018-05-29).

Co ciekawe, LMUR ma wykorzystywać elementy bomby szybującej Ch-36P Grom-2 (AS-23B), będącej rozwinięciem rodziny przeciwradiolokacyjnych pocisków kierowanych powietrze-ziemia Ch-36/Ch-36M, przeznaczonych dla samolotów Su-57. Została opracowana przez korporację OAO KTRW (Takticzieskoje Rakietnoje Woorużjenije).

W opublikowanych materiałach dwa pociski LMUR umieszczone na węzłach podskrzydłowych Mi-28NM zostały celowo zamazane, ale z materiałów, które wyciekły do sieci wynika, że pociski mają podwójne usterzenie w przedniej i tylnej części oraz głowicę z układem naprowadzania.

Pierwsze informacje o pocisku pojawiły się w 2013, gdy zaprezentowano prototyp śmigłowca, a więc w 4 lata po rozpoczęciu prac nad nim. Jednak wówczas deklarowano, że podstawowym uzbrojeniem zmodernizowanych wiropłatów będą przeciwpancerne pociski kierowane 9M113M Chrizantiema-M z dwukanałowym systemem naprowadzania o zasięgu 10 km oraz starsze ppk 9M120-1 Ataka-WM, naprowadzane na cel komendami radiowymi. Wydaje się jednak, że jeśli LMUR wejdzie na uzbrojenie, definitywnie zastąpi ppk Ataka.