20 marca br. niemiecki portal Business Insider Deutschland poinformował, powołując się na wewnętrzne dokumenty federalnego Ministerstwa Obrony Niemiec, że pojawiły się postulaty aby zastąpić problematyczne śmigłowce uderzeniowe Eurocopter EC665 Tiger UHT (Unterstützungshubschrauber) wielozadaniowymi wiropłatami Airbus H145M, uzbrojonymi w przeciwpancerne pociski kierowane.
H145M / Airbus Helicopters
Niemiecka Bundeswehra użytkuje 53 śmigłowce szturmowe EC665 Tiger UHT (z 68 pierwotnie zakupionych wobec 80 planowanych), zgrupowane w 36. Pułku Śmigłowców Bojowych Kurhessen (Kampfhubschrauberregiment 36) we Fritzlar w Hesji oraz we francusko-niemieckim centrum szkolenia lotnictwa wojskowego w Le Luc w departamencie Var we Francji. Od kilku lat są notowane problemy z ich gotowością operacyjną oraz bezpieczeństwem lotów (w sierpniu 2019 wszystkie zostały uziemione z powodu wady materiałowej w konstrukcji wirnika głównego, grożącej katastrofą). 26 października 2020 Niemcy zrezygnowały z udziału we francusko-hiszpańskiej modernizacji MLU (Mid-Life Upgrade (MLU) do standardu Tiger Mk III, a w kwietniu 2022 ówczesna minister Christine Lambrecht informowała, że w gotowości do lotów znajduje się tylko 9 wiropłatów (Rheinmetall i Thales wesprą szkolenie symulatorowe Tigerów).
28 marca 2019 przedstawiciele amerykańskiej spółki Boeing poinformowali Magazyn Militarny MILMAG, że niemiecki rząd federalny wysłał zapytanie o informację (Request For Information, RFI) do rządu Stanów Zjednoczonych dotyczące ewentualnej sprzedaży śmigłowców uderzeniowych Boeing AH-64E Apache Guardian. W tę samą stronę poszła Australia, wybierając amerykańskie wiropłaty jako następców EC665 Tiger ARH (Armed Reconnaissance Helicopter). Jednak jak dotąd strona amerykańska nie opublikowała odpowiedniej zgody Departamentu Stanu na procedowanie zakupu przez Niemcy. A według Business Insider Deutschland, Berlin ocenia ewentualnych zakup Apache jako zbyt drogi i zbyt późno wobec oczekiwań.
Tymczasem, zgodnie z wewnętrznymi dokumentami, do których dotarła redakcja Business Insider Deutschland, zgodnie z analizami resortu obrony, od 2025 gotowość Tigerów będzie tak niska, że okresowe przerwy w dostępności jakiegokolwiek śmigłowca do realizacji zadań operacyjnych będą nieuniknione. Później, od 2027 będzie trzeba stopniowo wycofywać pierwsze śmigłowce, a w tym samym roku ma skończyć się resurs przeciwpancernych pocisków rakietowych HOT-3 (Haut subsonique Optiquement Téléguidé Tiré d’un Tube), produkcji francusko-niemieckiej – głównego uzbrojenia tych śmigłowców (system HOT-3 pozostaje w służbie z konieczności – po fiasku programu rodzimego ppk PARS 3 LR). I tak, od 2029 flota śmigłowców tego typu będzie całkowicie bezużyteczna dla sojuszniczej obrony kolektywnej NATO. Natomiast od 2032 będzie trzeba wycofywać 5-6 śmigłowców rocznie.
Dlatego, Benedikt Zimmer, sekretarz ds. uzbrojenia w resorcie obrony, złożył postulat zastąpienia Tigerów lekkimi wielozadaniowymi śmigłowcami H145M, które zostałyby dozbrojone w nowoczesne przeciwpancerne pociski kierowane. Zwłaszcza, że tego typu platformy są już w użyciu oraz są także dokupowane (Belgia: H145M w miejsce NH90 i AW109).
Początkowo, w 1999 Niemcy zamówili 80 Tigerów, ale w 2013 liczba ta została zredukowana do 68. Pierwszy ze śmigłowców odebrano w sierpniu 2008, a ostatni 25 lipca 2018. Część z nich zmodernizowano do standardu ASGARD / Zdjęcie: Bundeswehra
Od 2015 Bundeswehra jest użytkownikiem 15 zmilitaryzowanych H145M LUH SOF, pełniących rolę lekkich śmigłowców wsparcia sił specjalnych Kommando Spezialkräfte (KSK), dzięki systemowi uzbrojenia HForce. Wiropłaty stacjonują w Laupheim, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia i są przypisane do 64. Eskadry Śmigłowców (Hubschraubergeschwader 64). 13 grudnia 2018 zamówiono 7 śmigłowców w wersji transportowej i poszukiwawczo-ratowniczej H145 LUH SAR (Light Utility Helicopter Search and Rescue), których dostawy rozpoczęły się niemal równo rok później.
26 lutego 2020 informowano o planie pozyskania 64 H145M. Z tej puli 48 trafi do wojsk lądowych (Heer), w tym 24 do szkoleń w miejsce 13 H135 P2+ i drugie 24 do wsparcia ogniowego w ramach trzech pułków lotniczych jako LUH Streitkrafte (LUH SK) i będą służyć do bojowych misji poszukiwawczo-ratowniczych (Combat Search and Rescue, CSAR), łącznikowych, transportu lub ewakuacji medycznej. Pozostałymi, tj. 16 śmigłowcami będą musiały podzielić się ze sobą wojska lotnicze (Luftwaffe) i marynarka wojenna (Marine).
Teraz planuje się zakupić łącznie 82 H145M (w tym 64 wyżej opisane), z których dodatkowe 24 otrzymałyby oznaczenie Kampfhubschrauber (LHK), czyli śmigłowiec bojowy i byłyby faktycznie następcami problematycznych Tigerów. Aby temu sprostować otrzymałyby, podobnie jak H145M LUH SOF, system uzbrojenia HForce skonfigurowany pod integrację z przeciwpancernymi pociskami kierowanymi (prawdopodobnie Spike LR2/ER2), a także lotniczymi FIM-92 Stinger do samoobrony.
Jednak ewentualne plany resortu obrony to jedno, zwłaszcza że pojawił się stanowczy sprzeciw ze strony sił zbrojnych. 61. Wydział ds. Technicznej Obsługi Statków Powietrznych Bundeswehry (Wehrtechnische Dienststelle für Luftfahrzeuge und Luftfahrtgerät der Bundeswehr; WTD 61) wydał negatywną opinię dla pomysłu integracji platformy H145M z przeciwpancernymi pociskami kierowanymi, gdyż to konstrukcja wywodząca się z cywilnego śmigłowca, pozbawiona opancerzenia i systemów samoobrony, o niskiej przeżywalności na polu walki w warunkach, w jakich muszą działać klasyczne śmigłowce szturmowe.
Co ciekawe, jednak ewentualny zakup 24 H145M LHK byłby swoistym powrotem do przeszłości, gdyż od lat 1980. do roku 2013 w niemieckich siłach zbrojnych użytkowano lekkie śmigłowce szturmowe Bo 105P PAH-1 (Panzerabwehrhubschrauber 1), uzbrojone w sześć ppk HOT. Powstał też niemiecko-japoński Messerschmitt-Bölkow-Blohm/Kawasaki BK 117M, który przegrał w rywalizacji z przyszłym EC665 Tiger. Ale wyewoluował z niego BK 117C-2 (później oznaczony jako EC145), a następnie BK 117D-3 (czyli cywilny H145).