Na początku lipca amerykańska spółka Raytheon Missiles & Defense (część Raytheon Technologies) podpisała umowę o wartości 2 000 000 000 USD (7,59 mld zł) Centrum Uzbrojenia Nuklearnego Sił Powietrznych USA (Air Force Nuclear Weapons Center, AFNWC) z bazy lotniczej Eglin na Florydzie na budowę prototypów pocisków manewrujących dalekiego zasięgu YAGM-181 LRSO (Long-Range Stand-Off) z głowicami jądrowymi i o zredukowanym przekroju radarowym. Prace będą realizowane w ramach etapu badawczo-rozwojowego (Engineering and Manufacturing Development, EMD) (USA: Koszty nuklearnego odstraszania wzrosną).
Umowa obejmuje wszystkie przewidziane opcje, w tym dopracowywanie procesów produkcyjnych, które zostaną zademonstrowane i przygotowane do uruchomienia pilotażowej produkcji małoseryjnej (LRIP, Low Rate Initial Production), co nastąpi po zakończeniu fazy EMD. Powyższe prace będą realizowane w zakładach Raytheon Missiles & Defense w Tucson w stanie Arizona z terminem do lutego 2027. Całość funduszy została uruchomiona w ramach budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2021 i obejmują badania, rozwój, testy oraz ocenę operacyjną systemu broni. Całkowita wartość programu jest szacowana na 2,5 mld USD (9,49 mld zł).
Program LRSO rozpoczęto w lipcu 2016. Spółka Raytheon Missiles & Defense została wskazana jako wyłączny dostawca pocisków LRSO 17 kwietnia 2020, pokonując ofertę Lockheed Martin z YAGM-180 (niemniej spółka będzie kontynuować rozwój programu jako poddostawca niektórych niezbędnych technologii). 20 kwietnia ub. r. Raytheon Missiles & Defense informowała, że pomyślnie zakończyła wstępny przegląd projektu (Preliminary Design Review, PDR) nowego pocisku i rozpoczęła szczegółowe negocjacje cenowe z zamawiającym (Raytheon zbuduje manewrujące pociski nuklearne).
Przyszły pocisk manewrujący AGM-181 zostanie zintegrowany w pierwszej kolejności z bombowcami strategicznymi B-52H Stratofortress, na co spółka Boeing, 13 marca 2019, otrzymała środki w wysokości 250 mln USD (948,8 mln zł). Zgodnie z planami z kwietnia 2018, zostanie w nie uzbrojonych 46 z 76 bombowców wykorzystywanych operacyjnie i 8 z 20 pozostających w rezerwie. Pozostałe (odpowiednio 30 i 12 samolotów) zostały pozbawione możliwości przenoszenia broni nuklearnej na podstawie amerykańsko-rosyjskiego traktatu rozbrojeniowego New START. B-52H ma przenosić maksymalnie do 20 pocisków jednocześnie (Traktat New START przedłużony, LRSO dla B-52H, B-52J ujawniony).
Kolejnymi nosicielami dla pocisków AGM-181 będzie około 100 bombowców strategicznych nowej generacji Northrop Grumman B-21A Raider (z opcją na 45 kolejnych), budowanych w ramach programu Long Range Strike-Bomber (LRS-B). Na początku czerwca br. USAF potwierdziły budowę dwóch prototypów, a na początku marca zakończono budowę prototypowego hangaru lekkiego dla nowych samolotów w bazie lotniczej Ellsworth w Dakocie Południowej, która będzie jedną z trzech lokalizacji gdzie one trafią – obok Dyess w Teksasie i Whiteman w Missouri (B-21 Raider ujawniony).
Pociski AGM-181 zostaną uzbrojone w zmodernizowane głowice jądrowe W80-4, których dostawy rozpoczną się po 2025. USAF planuje zakup 1000-1100 pocisków, których wstępna gotowość operacyjna ma zostać ogłoszona około 2030 roku.
Zastąpią one użytkowane od 1986 pociski manewrujące Boeing AGM-86B ALCM (Air-Launched Cruise Missile), które mają zostać wycofane do 2030. Wypełnią także zadania wycofanych w 2012 pocisków General Dynamics/Raytheon AGM-129A ACM (Advanced Cruise Missile). Oba typy pocisków wyposażono w głowicę termonuklearną W80-1 o mocy regulowanej od 5 do 200 kT. Co ciekawe, początkowo planowano też wdrożenie konwencjonalnej wersji LRSO – jako następcy wycofanych 4 grudnia 2019 pocisków dalekiego zasięgu Boeing AGM-86C/D CALCM (Conventional Air-Launched Cruise Missile), ale w 2020 Kongres uchylił ten wymóg. Zadania CALCM przejmą całkowicie pociski AGM-158B JASSM-ER (Joint Air-to-Surface Standoff Missile-Extended Range) (Redukcja mocy Trident II D5, CALCM wycofane).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.