W poniedziałek, 7 lipca 2025, Europejska Organizacja jednoczącej współpracę w dziedzinie uzbrojenia (Organisation conjointe de coopération en matière d’armement, OCCAR) poinformowała, że 25 czerwca br. podpisała aneks nr 7 do umowy z włoską spółką stoczniową Fincantieri – Cantieri Navali Italiani w programie dostaw czerech, zmodyfikowanych okrętów podwodnych typu U212 NFS (Near Future Submarine) dla Marynarki Wojennej Włoch (Marina Militare Italiana).
Zdjęcie: OCCAR
Dokument został podpisany przez kierownika programu U212 NFS w OCCAR, Decio Trinca i wiceprezesa ds. rozwoju projektów marynarki wojennej we Włoszech w Fincantieri, Dario Oliveri. Jak podkreśla OCCAR, stanowi to kolejny ważny krok naprzód w umacnianiu włoskiej floty podwodnej nowej generacji.
Aneks wprowadza kluczowe ulepszenia, aby zapewnić, że te zaawansowane okręty podwodne pozostaną na czele wojny podwodnej, w tym zestaw modyfikacji do konstrukcji, takie jak zwiększenie możliwości peryskopu optoelektronicznego, postępy w studium wykonalności pakietu dla okrętu podwodnego do wsparcia operacji specjalnych oraz drobne zmiany inżynieryjne mające na celu optymalizację integracji systemów pokładowych i ogólnej wydajności.
Propozycje zmian inżynieryjnych wprowadzone wraz z aneksem nr 7 nie tylko wzmocnią wydajność operacyjną przyszłych okrętów podwodnych, ale także kładą podwaliny pod przyszły rozwój zdolności w dziedzinie podwodnej.
Przypomnijmy, że 26 lutego 2021 Fincantieri i OCCAR podpisały umowę na budowę pierwszych dwóch okrętów U212NFS z opcją na dwa dodatkowe, które dokupiono w lipcu 2023 i czerwcu 2024.
Cięcie blach do budowy pierwszego okrętu odbyło się 11 stycznia 2022 we wspomnianej stoczni w Muggiano w gminie La Spezia, a podobna uroczystość dla drugiego okrętu odbyła się 6 czerwca 2023. Dostawy tych okrętów dla zamawiającego zaplanowano na lata 2027 i 2029. W czerwcu 2024 odbyło się także cięcie blach trzeciej jednostki.
Okręty typu U212 NFS zastąpią stopniowo cztery okręty podwodne typu Nazario Sauro: S 522 Salvatore Pelosi, S 523 Giuliano Prini, S 524 Primo Longobardo i S 525 Gianfranco Gazzana Priaroggia. Jednocześnie uzupełnią pozostające w służbie cztery jednostki typu 212A Todaro: S 526 Salvatore Todaro (budowany w Muggiano w latach 1999-2003), S 527 Scirè (2000-2004), S 528 Pietro Venuti (2009-2014) oraz S 529 Romeo Romei (2012-2015).
Grafiki: Fincantieri
U212 NFS
Plan zakupu maksymalnie czterech okrętów podwodnych typu U212 NFS o łącznej wartości 2,3 mld EUR został zatwierdzony na początku 2020 roku przez Ministerstwa Skarbu, Obrony i Rozwoju Gospodarczego Włoch w ramach porozumienia gwarantującego finansowanie wszystkich programów modernizacji technicznej sił zbrojnych. Jednak według zeszłorocznych informacji całkowite koszty programu wzrosły do 2,68 mld EUR. Pierwotnie pierwsze dwa okręty miały bowiem kosztować 1,3 mld EUR. Finansowanie zwiększono na podstawie wieloletniego dokumentu planistycznego Ministerstwa Obrony opublikowanego w październiku 2020.
26 lutego 2020 zawarto pierwszą umowę podwykonawstwa pomiędzy Fincantieri a Leonardo o wartości 150 mln EUR za projekt i budowę systemu zarządzania walką klasy CMS (Combat Management System) i budowę centrum szkoleniowego Centro Addestramento Sommergibili w Tarencie. Również tego samego dnia niemiecki partner przy budowie starszych 212A Todaro, spółka TKMS informowała o zawarciu umowy licencyjnej umożliwiającej nabycie przez Włochów pełnych praw do budowy okrętów, a także podwykonawstwa w zakresie przede wszystkim części dziobowych kadłubów sztywnych, napędu niezależnego od powietrza z ogniwami paliwowymi, urządzeń pomocniczych i systemów magazynowania ciekłego tlenu i wodoru.
Opis
Okręty U212 NFS będą wywodzić się z typoszeregu 212A Todaro, ale podstawowymi modyfikacjami będą rozszerzony pakiet walki elektronicznej, możliwość zaokrętowania i dostarczenia pod wodą w rejon działań żołnierzy jednostek specjalnych czy przenoszenia autonomicznych pojazdów podwodnych lub bezzałogowych pojazdów podwodnych.
Największym atutem będzie jednak możliwość wystrzeliwania spod wody pocisków manewrujących, co będzie zupełnie nową zdolnością okrętów podwodnych marynarki wojennej Włoch. Pociski będą wystrzeliwane z 533-mm poziomych wyrzutni tubowych, przeznaczonych także dla ciężki torped zwalczania okrętów podwodnych typu Black Shark, zaprojektowanych przez WASS – Whitehead Alenia Sistemi Subacquei.
Nowe okręty, tak jak 212A Todaro, także zostaną wyposażone w napęd niezależny od powietrza (Air Independent Propulsion, AIP), ale bazujący na nowych ogniwach paliwowych z litowo-jonowymi akumulatorami od Siemens (Sinavy/Permasyn), zamiast obecnie stosowanych akumulatorów ołowiowo-kwasowych. Jednostki będą przez to nieznacznie dłuższe (212A Todaro mają po 57,2 m długości) i zwiększy się prędkość podwodna. Przekonstruowana zostanie także sekcja dziobowa, a powierzchnia kadłuba zostanie pokryta nową, fluorową powłoką polimerową, redukującą szumy. Udział przemysłu włoskiego w produkcji podzespołów okrętów zwiększy się.