W czwartek, 28 sierpnia 2025, dowództwo NAVAIR (Naval Air Systems Command) z Patuxent River w Maryland (część US Navy), w imieniu Departamentu Obrony USA, podpisało umowę ramową o wartości 1 743 038 000 USD (6,376 mld zł) z BAE Systems Information and Electronic Warfare Systems (część BAE Systems Inc.) na produkcję i dostawy maksymalnie 55 000 modułów naprowadzania laserowego WGU-59/B APKWS II (Advanced Precision Kill Weapon System) w ramach wielkoseryjnych partii produkcyjnych od 13. do 17. dla sił zbrojnych USA i ich sojuszników.
Grafika: BAE Systems
W chwili zawarcia umowy ramowej nie uruchomiono żadnych środków finansowych – nastąpi to w miarę zawierania umów wykonawczych. Odbiorcami uzbrojenia będą amerykańska Marynarka Wojenna (US Navy) i Wojska Lądowe (US Army) oraz użytkownicy eksportowi w ramach programu wojskowej zagranicznej FMS (Foreign Military Sales).
Prace będą wykonywane w Hudson w New Hampshire (31%). Whippany w New Jersey (22%), Plymouth w Wielkiej Brytanii (16%), Austin w Teksasie (7%), Bristol w Pensylwanii (3%), Rochester w Nowym Jorku (3%), Kitchener w Ontario w Kanadzie (2%), Westminster w Maryland (2%), Ronan w Montanie (2%), Topsfield w Massachusetts (2%), Pomfret w Connecticut (2%), Danbury w Connecticut (2%), Anaheim w Kalifornia (1%), Tempe w Arizonie (1%), Ipswich w Massachusetts (1%), Centennial w Kolorado (1%), Carson w Kalifornii (1%) oraz Boston w Massachusetts (1%). Zakończenie prac planowane jest na grudzień 2031.
Podstawowym elementem modułu WGU-59/B APKWS II jest system naprowadzania DASALS (Distributed Aperture Semi-Active Laser Seeker), który jest instalowany pomiędzy głowicą bojową Mk 152 z zapalnikiem Mk 435 a silnikiem rakietowym Mk 66 Mod 4 i zbiornikiem paliwa pocisku. Dzięki temu przekształcają 70-mm niekierowane pociski Hydra 70 w naprowadzane półaktywnie laserowo rakiety przeciwpancerne. APKWS został zaprojektowany jako uzupełnienie droższych o jedną trzecią ppk rodziny AGM-114 Hellfire.
Jak dotąd APKWS II zostały zintegrowane z samolotami AV-8B, OV-10, F-16C/D, A-10, A-29, F/A-18 i CN-235 oraz śmigłowcami UH-1Y, AH-1W/Z, AH-64, Tiger, MH-60R/S, Bell 407GT i AH-6i. Są wystrzeliwane z zasobników LAU-131A/A, LAU-68F/A, LAU-68D/A i LAU-61G/A DRL (Digital Rocket Launcher). Trwają prace nad integracją z modułem Harvest Hawk samolotów KC-130J, a także zmiennowirnikowcami V-22, bezzałogowymi śmigłowcami MQ-8C czy bezzałogowcami Strix. Są też wystrzeliwane z pojazdów lądowych (np. ACV-30, czy wariant modułu AGR-20A do wyrzutni Land-LGR4 Fletcher od Arnold Defense Fletcher).
2 sierpnia 2021 BAE Systems zaprezentowała ulepszony wariant APKWS II, charakteryzujący się zwiększonym zasięgiem i precyzją rażenia o 30%, co oznacza, iż w przypadku strzelania ze śmigłowców wzrósł on z 5 do 6,5 km, a z samolotów z 11 do 14,3 km. Produkcja seryjna rozpoczęła się w trzecim kwartale 2021. Zestawy APKWS II są produkowane w zakładach BAE Systems Inc. w Hudson w stanie New Hampshire i Austin w Teksasie. Trafiły w pierwszej kolejności na wyposażenie amerykańskich sił zbrojnych.
Jak dotąd zestawy zostały wyeksportowane do Wielkiej Brytanii, Afganistanu, Australii, Filipin, Królestwa Niderlandów, Iraku, Jordanii, Libanu, Maroka. Ostatnio zgodę na ich zakup otrzymały Czechy, Egipt i Słowacja (ta ostatnia prawdopodobnie zrezygnuje z zakupu; zrezygnował też Meksyk). Do użytkowników dołączy także Polska (która otrzymała zgodę na zakup 7650 modułów dla śmigłowców Apache), Arabia Saudyjska, Nigeria, a w ramach pomocy wojskowej moduły trafiły do Ukrainy na uzbrojenie zestawów L3Harris VAMPIRE (Vehicle-Agnostic Modular Palletized ISR Rocket Equipment).
W ostatnim czasie amunicję przetestowano z wielowirnikowego bezzałogowego systemu powietrznego TRV-150.