W czwartek, 10 lipca 2025, agencja prasowa Reuters, powołując się na swoje źródła w niemieckiej Bundeswehrze, poinformowała, że rząd kanclerza Friedricha Merza rozważa zwiększenie planowanego zamówienia w programie fregat obrony powietrznej typu F127 dla Marynarki Wojennej Niemiec (Deutsche Marine) z pięciu do ośmiu okrętów.
Wizualizacja projektu MEKO A-400 AMD oferowanego jako F127 / Grafika: TKMS
Dotychczas planowano zakup od 4 do 6 okrętów. 18 grudnia 2024 Federalne Ministerstwo Obrony Niemiec informowało, że komisja budżetowa (Haushaltsausschuss) parlamentu (Bundestagu) zatwierdziła pierwszy wniosek o sfinansowanie umowy na usługi związane z programem wraz z zakupem amerykańskiego Systemu Walki Aegis. Główna umowa jest spodziewana już latem br.
Preferowaną ofertą jest projekt MEKO A-400 AMD, przedłożony przez spółkę joint venture, złożoną z TKMS i Naval Vessels Lürssen (NVL), którą zawiązano 3 września 2024. Szacuje się, że będą to okręty o wyporności rzędu 10 000 t, a więc w zasadzie wielkości niszczycieli rakietowych, i będą niewiele mniejsze od już budowanych fregat typu F126 Niedersachsen o wyporności 10 550 t – zamówiono cztery z opcją na dwie kolejne. Zatem w latach 2030. Deutsche Marine może dysponować nawet 14 masywnymi okrętami liniowymi.
Jeśli umowa na budowę okrętów F127 zostanie zawarta w tym roku, to wykonawca zobowiązuje się do dostarczenia pierwszego z nich w 2034. Okręty zostaną zbudowane przez TKMS w Wismarze (dawnej MV Werften), a przez NVL w stoczni Blohm+Voss w Hamburgu i Peene-werft w Wolgaście.
Jak podkreśla TKMS, projekt MEKO A-400 AMD rozszerzy istniejące możliwości, dzięki ulepszonym układom napędowym i magazynom energii/systemom zasilania dla przyszłych systemów uzbrojenia i dowodzenia, ponadto nowy typ kadłuba oferuje więcej miejsca na integrację systemów uzbrojenia i oferuje wyższą prędkość marszową. Oznacza to, że nowy typ fregaty może zostać wyposażony w kombinację nowych typów pocisków rakietowych w celu zwalczania zagrożeń z powietrza i jednoczesnej możliwości atakowania kilku celów za pomocą systemów dalekiego zasięgu. Jednocześnie fregata będzie mogła być również używana przeciwko celom morskim i lądowym, a także do zwalczania okrętów podwodnych. Wyposażenie okrętu w systemy spełniające wymagania NATO zapewni również integrację i współpracę w ramach transatlantyckiej strategii Sojuszu.
Okręty te zostaną wyposażone, jak wspomniano w System Walki Aegis, z radarami Lockheed Martin SPY-7 lub Raytheon SPY-6 oraz uniwersalnymi wyrzutniami pionowego startu Lockheed Martin Mark 41 VLS – dwa bloki po 32 komory dla pocisków SM-2 i SM-6 (rozważa się także RIM-162 ESSM, SM-3, IRIS-T SLM czy PAC-3 MSE), dwiema wyrzutniami RIM-116 RAM, dwiema poczwórnymi wyrzutniami pocisków przeciwokrętowych NSM (Naval Strike Missiles) lub/i 3SM Tyrfing (potencjalnie manewrujących do atakowania celów naziemnych RGM-109E Tomahawk Block V). Głównym uzbrojeniem artyleryjskim będzie 127-mm armata morska OTO Melara 127/64 LW, wspierana przez dwa 30-mm stanowiska DS30M Mark 2 i 20-mm system broni laserowej HELWS. Na rufie znajdzie się lądowisko z hangarem dla dwóch śmigłowców morskich NH90 NFH Sea Tiger, które będą uzbrojone w pociski przeciwokrętowe MBDA Marte Mk2 lub torpedy SMU90 lub opcjonalnie pociski NSM.
Do zastąpienia są trzy fregaty rakietowe typu F126 Sachsen, wprowadzone do służby w latach 2003-2006: FGS Sachsen (F219), Hamburg (F220) i Hessen (F221). Anulowano budowę Thüringen (F222).