W środę, 1 października 2025, amerykańska Agencja Współpracy Obronnej DSCA (Defense Security Cooperation Agency) opublikowała zgodę Departamentu Stanu USA na potencjalną sprzedaż do Republiki Korei kolejnej partii kierowanych pocisków rakietowych powietrze-ziemia AGM-65G-2 Maverick w pakiecie za maksymalnie 34 mln USD (123,17 mln zł).
Zgodnie z opublikowaną informacją, rząd w Seulu wnioskował o możliwość pozyskania 44 bojowych pocisków AGM-65G2 Maverick.
Ponadto, w pakiecie uwzględniono też następujące elementy inne niż według definicji MDE (Major Defense Equipment): pakiet wsparcia inżynieryjnego świadczony przez rząd USA i wykonawcę umowy (korporację RTX), usługi wsparcia technicznego i logistycznego oraz inne powiązane elementy logistyki i wsparcia programowego.
Wojska lotnicze Korei Południowej (Daehanminguk Gong-gun, ROKAF) dysponują 60 egzemplarzami lekkich samolotów bojowych KAI FA-50 Fighting Eagle Block 10 i 22 szkolenia zaawansowanego TA-50 w wersji Block 1 i Block 2, z którymi zintegrowane są pociski AGM-65G2 Maverick.
Warto dodać, że 1 lutego 2017 Departament Stanu USA zatwierdził sprzedaż procedurą wojskowej sprzedaży zagranicznej FMS (Foreign Military Sales) partii 89 pocisków AGM-65G2 Maverick za maksymalnie 70 mln USD. Zakup obejmował również kontenery transportowe, wsparcie logistyczne i szkoleniowe. Wcześniej, 10 lutego 2014 spółka Raytheon (obecnie jako część korporacji RTX) informowała o zawarciu umowy o wartości 31 mln USD procedurą komercyjną DCS (Direct Commercial Sales) z urzędem ds. zakupów wojskowych DAPA (Defense Acquisition Program Administration) przy Ministerstwie Obrony Republiki Korei na dodatkowe pociski Maverick.
Wcześniej pociski były zamawiane dla samolotów wielozadaniowych KF-16 i F-15K Slam Eagle oraz F-4E Phantom II: w 2009 w ramach procedury FMS, Raytheon dostarczyła ponad 250 pocisków AGM-65D i AGM-65G2 dla Korei Południowej (oraz Tajwanu), wraz z wsparciem logistycznym. Z kolei w 2005 wraz z dostawami pierwszych F-15K, do kraju trafiły także pociski Maverick.
AGM-65G to ulepszona wersja pocisku na podczerwień (IIR), bazująca na wersji AGM-65D, ale z większą głowicą, taką jak w AGM-65E/F, do działań przeciwko umocnionym celom. AGM-65G został wyposażony w nowy cyfrowy układ autopilota i wydajniejszy system naprowadzający. Nowy autopilot umożliwia wybranie niższej trajektorii lotu pocisku w celu zapobieżenia przesłonięcia celu przez chmury. Pocisk w tej wersji wszedł na uzbrojenie w 1989. Późniejsza wersja rozwojowa, omawiana AGM-65G-2, ma zmodyfikowane oprogramowanie, tak jak AGM-65F oraz tak jak wersja AGM-65D-2 szybszy system naprowadzający do ataku celów ruchomych.
Pocisk w tej wersji ma 2,49 m długości, 30 cm średnicy i 72 m rozpiętości usterzenia oraz masę 306 kg. Napędzany silnikiem rakietowym Thiokol SR114-TC-1 lub Aerojet SR115-AJ-1, porusza się z prędkością 1150 km/h, a zasięg przekracza 22 km. Przenosi 134-kilogramową głowicę penetrującą odłamkowo-burzącą WDU-24/B z 60-kilogramowym ładunkiem.
Czytaj także:

