We wtorek, 27 maja 2025, jak poinformowały w mediach społecznościowych francuska spółka Naval Group i Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA) Ministerstwa Sił Zbrojnych i Weteranów Francji, w stoczni w Cherbourgu z hali kadłubowej wytoczono czwarty wielozadaniowy okręt podwodny nowej generacji o napędzie jądrowym typu Suffren, przyszły FS De Grasse (S638), budowany w ramach programu Barracuda.
Zdjęcia: LP / REA via Naval Group, DGA
Okręt został przeniesiony na platformę do wodowania, gdzie będą kontynuowane prace wykończeniowe przed wodowaniem zaplanowanym na 2026. Proces ten jest częścią przygotowań do rozpoczęcia prób stoczniowych i morskich, a przekazanie okrętu Marynarce Wojennej Francji (Marine Nationale) planowane jest również na przyszły rok.
Cięcie blach okrętu miało miejsce 18 lipca 2014, stępkę położono w 2015, a pełne prace montażowe rozpoczęto 31 lipca 2023. Jednostka otrzyma nazwę od François-Josepha Paula, markiza de Grasse Tilly, hrabiego de Grasse (1722-1788), francuskiego wiceadmirała, najbardziej znanego z dowodzenia marynarką wojenną Francji w zwycięskiej bitwie w Zatoce Chesapeake, która bezpośrednio doprowadziła do kapitulacji Brytyjczyków pod Yorktown oraz zwycięstwa Amerykanów w wojnie o niepodległość.
Okręt dołączy do wprowadzonego do służby, 6 listopada 2020, prototypowego FS Suffren (S635), a następnie FS Duguay-Trouin (S636), który 4 kwietnia 2024 osiągnął gotowość operacyjną oraz przekazanej 4 listopada 2024 trzeciej jednostki FS Tourville (S637).
W budowie pozostają jeszcze dwa kolejne okręty: w 2019 położono stępkę pod Rubis, który miałby wejść do służby w 2028, a w 2020 położono stępkę pod Casablanca, planowanego do przekazania w 2029 lub 2030. Co ciekawe, omawiany De Grasse wraz z dwójką ostatnich okrętów otrzymają zmodyfikowane wyposażenie elektroniczne, w tym sonar, łączność i oprogramowanie systemu zarządzania walką. Okręty pozostaną w służbie, co najmniej do lat 2060.
Okręty typu Suffren powstają jako następcy sześciu myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie jądrowym pierwszej generacji typu Rubis. Pierwszego z nich, FS Saphir (S602), wycofano ze służby w lipcu 2019. Kolejny, Rubis (S 601) został skreślony ze stanu w grudniu 2022. Najnowszy zbudowany okręt serii, Perle (S606), został uszkodzony 12 czerwca 2020 w wyniku pożaru podczas prac remontowych. Zdecydowano, że zniszczona część dziobowa zostanie zastąpiona identyczną z wycofanego Saphira, a potrzeba naprawy wynika z konieczności podtrzymania zdolności bojowych w zakresie walki podwodnej, zanim do służby trafią wszystkie Suffreny.
Uzupełnieniem będą strategiczne okręty podwodne o napędzie jądrowym 3. generacji, uzbrojone w pociski balistyczne. Jednostki, w ramach programu o kryptonimie SNLE 3G (Sous-Marin Nucléaire Lanceur d’Engins de 3rd Génération), mają wejść do służby w latach 2035-2050 zastępując cztery okręty podwodne typu Le Triomphant w odstępach co pięć lat. Program budowy ogłoszono 19 lutego 2019, a palenie blach pierwszej jednostki miało miejsce 20 marca 2024.
Opis
Typ Suffren ma 99,5 m długości, 8,8 m szerokości, 7,3 m zanurzenia, 4765 t wyporności nawodnej i 5300 t wyporności podwodnej. Napęd stanowi reaktor wodno-ciśnieniowy K15 o mocy 150 MW, dwa turboreduktory o mocy 10 MW, dwa awaryjne silniki elektryczne oraz pędnik wodnoodrzutowy. Układ ten zapewni prędkość maksymalną 25 w. Załogę będzie stanowić 12 oficerów i 48 marynarzy. Na okrętach będzie także miejsce dla maksymalnie 15 żołnierzy wojsk specjalnych z wyposażeniem.
Okręty zostały wyposażone w radar nawigacyjny Sagem/Kelvin Hughes Series 10 CSR, dwa maszty optoelektroniczne Sagem Series 30 SOM/AOM, system walki radioelektronicznej, sonar kadłubowy UMS 3000 i dwa sonary boczne z oprogramowaniem Thales S-CUBE, systemem omijania przeszkód SEACLEAR, namierzania VELOX-M8 i echolokacji NUSS-2F Mk2. Jednostki będą także wyposażone w wabie CANTO-S, systemy łączności klasy Link 11 i 16, łączności satelitarnej DIVESAT, łączności podwodnej TUUM-5 Mk2 i system zarządzania łącznością PARTNER.
Uzbrojenie dla czterech 533-mm wyrzutni torped będzie stanowić zapas łącznie 24 pocisków manewrujących dalekiego zasięgu MdCN (Missile de Croisière Naval), pocisków przeciwokrętowych Exocet SM39 Block 2 i ciężkich torped F21 Artemis w dowolnej kombinacji. Okręty mają możliwość użycia min morskich FG29 oraz pocisków przeciwlotniczych typu MBDA MICA, również wystrzeliwanych z wyrzutni torpedowych. Za zarządzanie użyciem uzbrojenia odpowiada system kierowania walką SYCOBS (Système de Combat Commun Barracuda/SNLE).