22 kwietnia w hiszpańskiej stoczni spółki Navantia w Kartagenie w Murcji odbyła się uroczystość chrztu konwencjonalnego okrętu podwodnego Isaac Peral (S-81), typu S-80 Plus. Jest to pierwsza z czterech jednostek zamówionych pierwotnie 24 marca 2004 jako projekt S-80 (NAVIRIS i Navantia dla programu korwet EPC).

W hiszpańskiej stoczni spółki Navantia w Kartagenie odbyła się uroczystość chrztu konwencjonalnego okrętu podwodnego Isaac Peral (S-81), typu S-80 Plus

Stępkę pod okręt położono w 2005, a dostawa miała zostać zrealizowana w 2011 (a po rewizji planów z przyczyn finansowanych – w 2015). Jednakże w międzyczasie, w 2013, znaleziono poważną wadę konstrukcyjną wymagającą zmiany projektu, co znacznie wydłużyło czas budowy – przynajmniej do 2017 (co również okazało się nieosiągalne) (Wodowanie saudyjskiej korwety Al-Dżubajl).

W ceremonii chrztu Isaac Peral wzięli udział król i królowa Hiszpanii Felipe VI i Letizia wraz z córkami Leonor i Sofią. Księżniczka Sofia została matką chrzestną okrętu. Jednostkę nazwano na cześć Isaaca Perala y Caballero, żyjącego w latach 1851-1895 inżyniera Academia de Ampliacion de la Armada, oficera marynarki wojennej oraz konstruktora, zbudowanego w 1888 okrętu podwodnego Peral – była to pierwsza na świecie udana jednostka podwodna zasilana ogniwami elektrycznymi (Fregaty F110 dla Hiszpanii).

W uroczystości chrztu uczestniczyli także minister obrony Margarita Robles Fernández, prezydent regionu Murcja Fernando López Miras, szef sztabu sił zbrojnych (JEMAD) adm. Teodoro López Calderón, dowódca marynarki wojennej (AJEMA) adm. Antonio Martorell Lacave, prezes spółki Navantia Ricardo Domínguez Garcia-Baquero i prezes holdingu państwowego SEPI (Sociedad Estatal de Participaciones Industriales) Belén Gualda.

Okręt został częściowo wytoczony z hali produkcyjnej już 20 kwietnia, a wodowanie techniczne ma nastąpić w ciągu kilku najbliższych dni. Próby morskie rozpoczną się na początku 2022. Zostanie przekazany marynarce wojennej (Armada Española) na początku 2023. Dołączą do niego kolejno w latach 2025, 2027 i 2029, budowane: od 2007 Narciso Monturiol (S-82), od 2009 Cosme García (S-83) i od 2010 Mateo García de los Reyes (S-84).

Budowa okrętu trwała aż szesnaście lat, co wynikało z konieczności przeprojektowania go oraz problemów finansowych / Zdjęcia: Navantia

Przy długości kadłuba wynoszącej 80,80 m i wyporności ok. 2400 t będą to jedne z największych zachodnich okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym. Pierwotny projekt zakładał, że długość jednostek wyniesie 71 m a wyporność 1740 t. Zmiany wynikały z faktu, iż okazało się że okręty będą o 75-100 t cięższe, co zagrażało ich pływalności. Przy pomocy specjalistów z General Dynamics Electric Boat w Groton dodano trzy nowe sekcje kadłuba. Zakończenie przeprojektowywania ogłoszono we wrześniu 2014. W 2016 resort obrony wznowił program budowy.

W ciągu tych lat programu rosły także koszty budowy czterech okrętów. Pierwotna umowa z 2004 zakładała, iż wyniosą one 1,756 mld EUR, czyli 439 mln EUR za jednostkę. W 2010 wzrosły do 2,212 mld EUR (553 mln EUR za okręt), w 2014 do 3 mld EUR (750 mln EUR za okręt), a w 2018 do 3,935 mld EUR (983,75 mln EUR) (Hiszpańskie wydatki zbrojeniowe).

S-80 Plus wyposażone będą w napęd niezależny od powietrza (AIP, Air-Independent Propulsion) o nazwie BEST (Bio-Ethanol Stealth Technology) o mocy 300 kW, oparty na ogniwach paliwowych od UTC Power, wykorzystujących wodór powstały w rozkładzie bioetanolu oraz reaktor bioetanolu od Abengoa Innovation. Będzie napędzał trzy silniki wysokoprężne o mocy 1200 kW każdy. Co ciekawe, napęd AIP BEST otrzyma od razu trzeci okręt z serii, natomiast pierwsze dwa dopiero podczas remontu głównego. Do tego czasu będą wykorzystywać znajdujący się na pokładzie silnik elektryczny o mocy 3500 kW.

Uzbrojeniem nowych okrętów mają być 533-mm ciężkie torpedy DM2A4 Seehecht oraz Mark 48, pociski przeciwokrętowe UGM-84 Harpoon oraz miny morskie SAES. Planowano wcześniej, że zostaną uzbrojone też w pociski manewrujące UGM-109 Tomahawk do atakowania celów naziemnych.

Okręty podwodne typu S-80 Plus zastąpią dwa typu S-70 Galerna (francuski typ Agosta 90B): pozostający w aktywnej służbie operacyjnej Tramontana (S-74) i niesprawny Galerna (S-71), na którym prace naprawcze i modernizacyjne trwają od 2017. W 2012 wycofano Siroco (S-72), a w 2020 Mistral (S-73) (Hiszpania (prawie) bez OP).