W czwartek, 28 września, w stoczni tajwańskiej korporacji CSBC (wcześniej znanej jako China Shipbuilding Corporation) w Kaohsiung w południowo-zachodniej części wyspy, z udziałem m.in. prezydent Tsai Ing-wen odbyła się uroczystość chrztu pierwszego z ośmiu planowanych okrętów podwodnych nowej generacji typu Hai Kun w programie Indigenous Defense Submarine (IDS). Program rozpoczęto formalnie 21 marca 2017. Budowę prototypowej jednostki rozpoczęto 24 listopada 2020, natomiast stępkę położono 16 listopada 2021 (Budowa tajwańskiego okrętu podwodnego).
Zdjęcia: Wang Yu Ching, Biuro Prezydent Republiki Chińskiej
W maju br. CSBC informowała, że prototyp zostanie ukończony we wrześniu. I tak, 21 września potwierdzono datę chrztu na równo tydzień później. Okręt otrzymał nazwę Hai Kun (海鯤), od mitologicznej ryby wspomnianej w starożytnym chińskim tekście Zhuangzi, napisanym w Okresie Walczących Królestw przez filozofa Zhuangzi, która został opisana jako stworzenie o niespotykanym rozmiarze oraz numer SS-711. Po wodowaniu próby portowe rozpoczną się 1 października, a wstępne próby morskie mają zostać zakończone do 1 kwietnia 2024. Zgodnie z umową, budowa prototypu miała potrwać 78 miesięcy, a dostawa ma nastąpić po 2025 (w 2021 przesunięto harmonogram budowy) (Harpoon do tajwańskich baterii nadbrzeżnych).
W okresie od grudnia 2020 do lutego 2021 Stany Zjednoczone miały zatwierdzić sprzedaż do Tajwanu trzech kluczowych systemów na potrzeby programu: cyfrowych systemów sonarowych, zintegrowanych systemów zarządzania walką i systemów wyposażenia pomocniczego (peryskopów). Planowano też import okrętowych silników wysokoprężnych. Na uzbrojenie okrętów wejdą m.in. ciężkie torpedy Raytheon Mark 48 Mod. 6 AT (Advanced Technology), na zakup pierwszej partii których rząd w Tajpej otrzymał zgodę Departamentu Stanu USA, 20 maja 2020 oraz pociski przeciwokrętowe UGM-84L Harpoon Block II (Kolejne ciężkie torpedy dla Tajwanu).
W listopadzie 2021 agencja prasowa Reuters informowała, że Tajwan rekrutował inżynierów i emerytowanych oficerów marynarki podwodnej, którzy służyli na okrętach podwodnych z USA, Wielkiej Brytanii, Australii, Korei Południowej, Indii, Hiszpanii i Kanady do pracy nad programem i doradzania marynarce wojennej Republiki Chińskiej (Zhōnghuá Mínguó Hǎijūn).
Ponadto, rząd Wielkiej Brytanii miał przyznać licencje na eksport technologii i części do okrętów podwodnych o wartości około 167 mln GBP, co stanowi więcej niż łącznie przez sześć poprzednich lat inwestycji od 2017. Obecni i byli urzędnicy Wielkiej Brytanii ostrzegali przed publicznym ujawnianiem konkretnych informacji na temat wsparcia technicznego udzielonego Tajwanowi.
ROCS Hai-Kun (SS-711) ma wypierać ok. 2500-3000 ton przy długości kadłuba ok. 70 metrów i szerokości 8 metrów. Napęd diesel-elektryczny ma opierać się na technologii akumulatorów litowo-jonowych (zamiast systemu napędu niezależnego od powietrza atmosferycznego AIP) i pozwolić na zanurzenie 350-420 metrów. Koszt budowy prototypu wyceniono na 1,72 mld USD (6,46 mld zł) – natomiast koszty okrętów seryjnych mają być niższe.
Flota podwodna Zhōnghuá Mínguó Hǎijūn składa się obecnie z czterech okrętów podwodnych. Dwa reprezentują typ Chien Lung: ROCS Hai Hu (SS-794) i Hai Lung (SS-793). Zostały zbudowane w Królestwie Niderlandów i dostarczone w latach 1987-1988 jako zmodyfikowany typ Zwaardvis, w oparciu o amerykański typ Barbel.
Pozostała para to jednostki szkolne typu Hai Shih (eks-amerykański typ Tench): Hai Shih (SS-791), czyli eks-USS Cutlass (SS-478) i Hai Pao (SS-792), czyli eks-USS Tusk (SS-426; zmodernizowany podtyp Balao). Zostały odkupione od USA w 1973 i pozostają najstarszymi okrętami podwodnymi w aktywnej służbie na świecie (w służbie US Navy były od 1946-1947).